Lezer gegroet!
Kunt u symboliek begrijpen? Anders heeft het zo weinig zin om verder te lezen. Dit is namelijk weer zo'n verhaaltje, waar de schrijver zowaar verwacht dat u, gerespecteerde lezer, zomaar moeite doet om het te begrijpen. Maar ik geef een aantal voorzetjes, dus al te moeilijk zal het niet zijn.
Gaat u het proberen?
Goedzo, grote Lectori!
Waarom mensen zich zo graag stoten aan dezelfde steen is ook mij bekend. Laat ik het zo zeggen, niks menselijks is mij vreemd. Ook ik maak fouten, ook ik ben zondig en een ezel is vaak slimmer dan ik. Of mij. Vraag maar aan P(S)aulus. Maar u mag er van uitgaan dat wat ik schrijf goed bedoeld is.
Toch zijn er mensen waarvan ik steeds zie dat ze ageren op een afwijzende manier. Of men nou een kritisch, humoristisch, symbolisch of amoureus verhaal schrijft. Keer op keer zijn er mensen bezig om je te herinneren aan het feit dat je slecht bent, fouten maakt en je vooral moet onderwerpen. Aan hen overigens, hoewel ze beweren dat het anders is. Dat ze je willen helpen. Deze mensen kijken ook keer op keer totaal over de diepte van je verhaal heen. Vanuit hun ivoren toren. Wat ik op zich een hele prestatie vind. Of zou het hier gewoon om een balk gaan?
Die snapt u niet? Wacht even, ik help dit keer wel even. Ik bedoel de spreekwoordelijke balk..
Het zijn van die figuren die je ook bovenop de Notre Dame van Parijs en Dijon vind. Alleen daar spuwen ze water.
Je herkent ze aan hun onkunde. Aan hun normatieve ideeën. Hun zoutloosheid, hun hang naar saaiheid puur vanwege hun luie inborst. Terwijl de kerk onder de ziekten zit. De builen vol met etter, veroorzaakt doordat mensen alle levensgeur en kleur uit de kerkgebouwen slaan. Heb je een talent in calvinistisch Nederland? Wees er vooral NIET gelukkig mee. Dat is zondig! Gevoelens, emoties? Ge zult krullen in de hel, broeder/zuster. Neen, variatie behoort de zondige wereld toe. De kerk weet namelijk als geen ander, dat een mens veel langer en beter leeft als hij enkel en alleen brood eet. Al goed, een drooggekookte aardappel zo af en toe, maar bonter moet het niet worden. Het idee alleen al, absurd. Trek verdorie die rok eens gauw over uw enkels.
Het soort mensen dat naast hun veroordelende gezwets, schijnheilig voor het altaar op hun knieën krokodillentranen richting God uiten. Want och en wee, de kerk loopt leeg. De stank van hun gal is de wierook die ze naar God zenden. De stank van hun gal vult de kerk en het idee om weer ondergekotst te worden door deze mensen ontneemt velen van onze broeders en zusters de lust om nog in de bevuilde kerkbanken plaats te nemen. De laatstgenoemden verdwijnen dan ook en masse uit de kerk. Om elders onderling elkaar te gaan bemoedigen en te prijzen voor elkaars goede werken. Fouten en tekortkomingen van elkaar, zetten ze liever recht om zich dan met elkaar te verzoenen. Zonder gal, zonder zelfkastijding, zelfs zonder Petruskruis!
Ja mensen, dit zijn de heidenen die zich aan de Satan overgeven. Die anderen, die liefdevol hun gedestileerde zoutzuur over anderen uitkotsen, die niet hoor! Dat zijn de schapen! Als je daar bij de club gaat, wordt je heel gelukkig!
En ze zijn er van overtuigd dat ze er goed aan doen. Ik heb al meerdere keren over deze mensen geschreven, maar het feit dat ze hier niet zozeer een stuk tekst, danwel een spiegel voor zich hebben ontgaat hen totaal. Daar heb je die balk weer. Neen, ik ga het niet nog een keer voorzeggen.
Weet u, wakker lezer, hoe dat komt? Ik heb een keer een aantal verhalen geschreven, waarin ik op symbolische wijze een aantal gesprekken voerde met de Duivel. Hoewel deze verhalen vol met reflecties en symboliek zaten, lokte het toch veel oppervlakkige reacties uit. De mensen die het wel begrepen konden echter direct onder het verhaal aan de reacties zien, hoe dicht de opperdemon in hun omgeving opereert. Hoe sterk hij in het hart verankert is bij mensen die menen het licht te kennen.
Je zou ze kunnen zien als motten. En de Duivel heeft een kaarsje. Ik bewonder zijn raffinement, zijn uitgewerkte spel. Dat dit niet juist is weet ik, maar ik bén een zondig mens en ik bewonder het wel! Ik houd nu eenmaal van een goed schaakspel.
Daarom schrijf ik deze dingen maar op. Gewoon eerlijk, zodat met die beschrijvingen of zelfs bekentenissen anderen kunnen zien, misschien zelfs leren of herkennen. Want ik meen het goed met u, Lectori! Ik vraag u ten zeerste om kritisch mijn schrijfsels te bekijken, omdat ook ik maar een mens ben. Ja echt waar! En onvolmaakt, ja zeker, ja. Dus ik maak wel eens fouten. Ik ga er echter zowaar van uit, dat u een onderscheidingsvermogen heeft. En mij ondanks mijn fouten toch nog kunt complimenteren. U kent dat wel. Stroop in plaats van Azijn. Ik als vis kan wel tegen een beetje zout.
Als u dan toch voor azijn gaat, gebruik dan tenminste wijnazijn. U weet wel, doe het op niveau. Slechts een suggestie.
Kijk, ik ben dan wel christelijk. Tenminste, zo zie ik mezelf dan, het is altijd maar afwachten of Hij dat ook vindT.
Maar er is zo'n boek dat ik ooit heb gelezen. Dat boek waarvan veel mensen hier graag laten zien dat ze de tekst kennen. Om vervolgens tegelijk te laten zien geen flauw idee te hebben van wat er bedoeld wordt. Vroeger stonden dat soort eikeltjes, of tuinboontjes zo u wil, langs de straten te niksen. Behalve dan God luidkeels te danken dat zij niet zulke eikeltjes waren als het eikeltje naast hen.
Persoonlijk zie ik niet in wat je ermee opschiet, gezien het feit dat je nog steeds een eikeltje bent. Maar goed, de Duivel heeft het talent om zichzelf en dus ook anderen anders voor te doen dan ze zijn. En er zijn eikeltjes die dat blijven geloven. Zelfs als ze in de spiegel kijken!
Maar goed, tegenwoordig hangen dit soort eikeltjes als spuwers veelvuldig aan veel kerkgebouwen. Ze spuwen echter geen water. Ze spuwen hun gal. En ze verwachten dat u daar onder gaat staan. Dat u vervolgens knielt, uw handen opheft naar de hemel en God dankt.
Want dat geeft hen namelijk het gevoel dat zij er Goddelijk Goed aan doen hun gal over u te sproeien. Zoals ik al zei, ze pretenderen dat u zich aan God moet overgeven. Maar eigenlijk willen ze dus dat u zich aan hen overgeeft. Want zo voelen zij zich namelijk beter. Beter dan u en daarvoor hebben ze u zo hard nodig, geachte Lectori. Machtswellusteling noemt men ze ook wel. Maar deze soort schreeuwt halleluja!
Echter... ik ga u een geheim verklappen...
U hoeft helemaal niet onder hun straal te gaan staan.
Moet u voor de gein eens doen.
Gaan ze spontaan lopen janken.
Over hun lege kerkgebouwtje.
Goed, dat was het;
Post scriptum:
Deze blog is opgedragen aan alle talenten en goede mensen op deze site. Ik wens jullie alle zegen toe. Echter, in het bijzonder is hij opgedragen aan Krisp, één van mijn favoriete bloggers. Daarnaast ene V. Een oplettende en begrijpende lezer.
Lectori Salutem.
