Mannen versieren is fout!

Versieren is zó fout! Tenminste, als je je als vrouw eraan waagt. Versieren is nog steeds het domein van de man, een vrouw moet zich mooi opmaken en dan lieftallig glimlachend wachten en met een beetje lonken de man aansporen om zijn versierpoging te gelde te maken. Zeg maar, een geruststelling dat het risico dat hij gaat nemen het waard gaat zijn. En niet alleen dat, het lonken houdt een belofte in van spannende dingen die staan te gebeuren, wat het jachtinstinct alleen nog maar verder aanwakkert. Bij een gezonde Hollandse kerel zeg maar.

Tenminste, zo lijkt het nog steeds te zijn. Want ook al beweren mannen heldhaftig dat de vrouw ook wel eens wat moeite mag doen om een man te benaderen, een beetje onderzoek (proefondervindelijk, maar ook naslag van diverse niet nader gespecificeerde bronnen) wijst uit dat de man éigenlijk schrikt. Hoe dapper hij ook zegt dat het 'verfrissend' kan zijn. Verfrissend als een koude douche ja! Agressief een man versieren is eigenlijk sociaal onwenselijk gedrag. En vervolgens word je als vrouw gestigmatiseerd als 'makkelijk', wat je kansen schrikbarend doen afnemen, en het risico op een blauwtje aanzienlijk vergroot.

Hoe ik hierop kom? De twee laatste columns van Hugo hebben me aan het denken gezet. Waar die over gaan? Laat ik het zo zeggen: dames aansporen om 's te gaan versieren. En vervolgens de dames verwijten dat ze niet eens lekker zijn gaan versieren. Ik vroeg me af, hóe zou dat komen? In plaats van de oorzaak te zoeken bij de schrijver, wilde ik eens wat verder kijken dan mijn neus lang is en niet het onvermijdelijke concluderen.

Ik herinner me dan ook één van de schaarse artikelen met versiertips voor dames (zal wel in de Viva zijn geweest, die hebben vaak ook advies voor hulpmiddelen voor als versiertips niet werken). Zoals voor iedereen geldt, die een versierpoging waagt, moeten ook dames bereid zijn een blauwtje te lopen. Want als je niet een poging waagt, zit er niks anders op dan af te wachten. En wachten, dat kan je doen tot je een ons weegt. Dat weet ik uit ervaring ook wel. Naja, een ons weeg ik nog steeds niet (ben niet eens een ons afgevallen helaas), maar wachten tot die ene leuke man actie onderneemt is net zoiets als verwachten dat het Duitsland lukt om in 2015 een maanlanding voor elkaar te krijgen. Alhoewel, Duitsland waagt tenminste nog een poging!

Ik probeer uit alle macht te herinneren wat er in het artikel stond. Iets met 'vertel de man wat je van hem vindt'. Dat schijnen mannen fijn te vinden: duidelijkheid. Dan weet hij gewoon waar hij aan toe is! Makkelijk, zo'n tip. Maar doe dat maar eens. "Hey! Joop! Ik vind jou leuk! Daten?" Whoops. Dat doet me denken aan de ontelbare flesjes die ik heb gehad, die hebben geleid tot een wrang advies van dokter Love. Ik herinner me nóg een tip die niet zo handig was. Alhoewel, toen ik hem aan keek, dacht ik niet eens aan die tip. Ik kon niet anders dan hem aan kijken en verlegen glimlachend mijn gezicht wegdraaien toen hij me een glimlach terug wierp. Tot mijn schaamte kwam even later zijn vrouw erbij staan. Shoot! Stomme tips ook!

Andere tips weet ik helaas niet meer te herinneren. Ik vraag me af als ik ze zou weten, of ik dan verder was gekomen dan ik nu ben. Want wat ik me nog wél herinner is dat wat ik hierboven al schreef: de schrikreactie bij mannen. Zo vroeg ik op een keer een vriend na de kerkdienst of hij het leuk vond om 's koffie te gaan drinken. Hij zei niks en keek een beetje beteuterd naar de plastic koffiebeker in zijn hand. Hij heeft me niet meer aangekeken die dag. Pas later, toen hij een vriendin had (zelf veroverd), groette hij me weer vanuit zichzelf.

Terugtrekken, dat doen ze dan. Stond in dat artikel. Wat je dan kon doen om ze op hun gemak te stellen, stond er weer niet bij. Dus tot op de dag van vandaag ben ik een kluns. Ik zou wel een man wíllen versieren, maar ik heb niet de juiste technieken om de man geïnteresseerd te krijgen. Dus wacht ik maar af. Ik trek een mooi jurkje aan, smeer tegen mijn principes in een vleugje lipstick ter accentuatie op, en oefen mijn glimlachjes in de spiegel. En hoop dat die ene leuke man dan nét naar me kijkt. Zodat ik mijn hoofdje schuin kan houden en hem kan geruststellen met mijn lonkende blik: versier me maar!