Veel van jouw ouders houden

Na z'n terugkeer uit Roemenië richtte uncle George zich tot
mij met een verzoek om een blog te wijden aan het onderwerp:
onderlinge relaties binnen het gezin waarin je bent opge-
groeid. Aangezien uncle George en ik al ruim 4 jaar op goede
voet met elkaar leven, ga ik met zo'n verzoek serieus om.

Op het moment is het 's middernachts. De slaap wil niet
vlotten. Zijn vraag houdt me bezig en m'n schrijfblog ligt
naast me. Ik knip het nachtlampje aan. En.... zo'n breed
onderwerp dat hoeft ook niet in één keer worden beschreven.
Ik ben God oprecht dankbaar dat m'n ouders me hebben
opgevoed in, zoals dat vroeger heette, 'de vreze des Heren'.
Naast het feit dat God heilig en ontzagwekkend is, houdt
dat ook in het ervaren van geborgenheid.
Ons godsbeeld is sterk gerelateerd aan ons ouderbeeld.
Heeft jouw vader het laten afweten in het gezin waarin jij
opgroeide, dan heeft dat direct konsekwenties in jòuw
godsbeeld.

Kinderen zijn veel flexibeler dan je voor mogelijk houdt.
Je hoeft geen volmaakte ouder hebben gehad. Als ouder mag
je ook falen in sommige aspecten tijdens dat opvoedings-
proces. Kinderen ervaren zichzelf ook niet als volmaakt.
Maar in dat hele proces is er één gouden item: Als je maar
bereid bent om over al die pijnpunten/onvolkomenheden te
willen praten.

Ik was zelf zo'n 25 jaar getrouwd en bezocht een conferentie
in Toronto. Die conferentie was de hele week gewijd aan het
onderp: gezinsverhoudingen. Het eerste wat ik deed na m'n
terugkeer, was het organiseren van een etentje met m'n grote
zonen en hun vriendinnen. En binnen een sfeer van gezellig-
heid, sprak ik er m'n spijt over uit omtrent het feit, dat
ik zèlf zo veel steken had laten vallen een goede vader te
zijn geweest. Zulke acties brengen je nader tot elkaar. Bij
die ene actie heb ik het toen niet laten zitten. Ik ben er
dankbaar voor, dat er in ons gezin altijd heel erg veel is
gepraat.

In Jozua lees je: Maar ik en mijn huis, wij zullen de HERE
dienen.
Omdat het m'n intentie is de eeuwigheid te delen in de
aanwezigheid van m'n Hemelse Vader en m'n Oudere Broeder
Jezus, dan wil ik er niet op worden afgerekend, dat ik zèlf
een slechte vader was tijdens m'n leven. Dus, ik kies hier
voor transpararantie. En daarbij ervaar ik de hulp van de
heilige Geest.
In dat halve jaar, dat ik in deze visvijver rond zwem, ben
ik genoeg tegen gekomen, wat betreft 'gebroken gezinsver-
houdingen'. En zolang je deze gebrokenheid maar flink weg
duwt, heeft het de wisselwerking van een repeterende breuk.
Je gaat dikwijls in dezelfde manier in de fout omtrent
zaken, die je vroeger jouw ouders verweet.......

wordt vervolgd ....