Waarom al dat leed ??

Afgelopen weken heb ik me door een dik boek van prof. dr.
W.J.Ouweneel heen geworsteld. Het heet 'de kleine kudde' en
het boek verhaalt de geschiedenis van de franse hugenoten.
Het boek is heel boeiend geschreven en gelijktijdig, hard en
rauw en soms stuitend om door te lezen vanwege de afschuwe-
lijke martelingen toegebracht aan toegewijde gelovigen wiens
enigst verlangen het was om te leven in overeenstemming met
het woord van God. Af en toe was het me soms te heftig en liet ik het boek een dag rusten om er de volgende dag weer
in verder te gaan.

Van de eerste eeuwen uit de kerkgeschiedenis is bekend, dat
'het bloed der martelaren het zaad der kerk is'.
Maar als je nu de verhalen over de hugenoten leest zou je
daaraan kunnen twijfelen. Je leest over een niets en niemand
ontziende wreedheid, hoe vele, vele duizenden meedogenloos
werden afgeslacht. Huiveringwekkend. Wat is het onbegrijpe-
lijk hoe in Gods Naam de meest afschuwelijke dingen zijn
gebeurd.

Ik heb me altijd geïnteresseerd in kerkgeschiedenis en
vanaf m'n twaalfde was ik gefascineerd door de gruwelijke
tekeningen uit het Boek der martelaren. De beelden zijn
geëtst op m'n netvlies.

Wat een bloedschuld rust er op de rooms katholieke
inquisitie.
Maar ook Zwingli liet de dopersen terecht stellen.
Hoewel Luther het misschien goed bedoelde, waren ook de
boerenoorlogen een zwarte bladzijde in zijn levensgeschiede-
nis. Wat een meedogenloze slachtingen werden aangericht door
hen die de macht hadden.
Ulster in Noord Ierland is nog maar recente geschiedenis.
Naar voorzichtige ramingen sterven er elk jaar tussen
de 100.000 en 150.000 mensen terwille van hun geloof in
Jezus Christus.

Het wordt me soms bang te moede als ik me realiseer door
welke flessenhals we nog zullen gaan in de laatste decennia
van de wereldgeschiedenis. Sluipenderwijs maakt het
anti-christelijk systeem zich steeds meer meester van zowel
de politiek als van de media. We maken nog deel uit van een
gedulde minderheid. We worden nog getolereerd zolang we onze
mond maar houden.

Toch blijft overeind - ondanks alles - :

'Maar in dit alles zijn we meer dan overwinnaars door Hem,
die ons heeft liefgehad. Want ik ben verzekerd,
dat noch dood noch leven,
noch heden noch toekomst,
noch krachten,
noch hoogte noch diepte,
noch enig ander schepsel
ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in
Christus Jezus, onze Here.'