Joepie, eindelijk weer een sex-blog!

Het heeft wel tijden geduurd, of ik heb niet zo goed opgelet. Maar laatst was hij er eindelijk weer: het blog over seks. Of iets specifieker: weer een relaas over seks voor het huwelijk.

Begrijp me goed, als je net een relatie hebt of al een tijdje en je bent heel erg met elkaar betrokken, dan ga je toch afvragen wat je precies moet doen. Of laten. En dus onderzoek je de bijbel, of nog handiger: google. Met google kun je namelijk precies de stukken van schrijvers opzoeken die in jouw straatje passen en jouw mening onderbouwen, of liever nog: van de kritiekvolle mensen in jouw omgeving die heel goed weten hoe jíj jouw leven moet leiden. Vooral op het gebied van seks vóór het huwelijk, want zij zijn meestal al netjes getrouwd en doen nu niets meer. Wat je tijdens en na het huwelijk doet, moet je maar lekker zelf uitzoeken. En meestal is dat ook heel erg saai, niks om over naar huis te schrijven. Laat staan een blog.

Maar wat ik nou niet begrijp is dat het met singles gedeeld moet worden. Het valt me op dat mensen die al goed en wel een stelletje gevormd hebben niet meer op FF zijn, en als ze er wel zijn dat ze zich met van alles bezig houden, behalve met blogs lezen. Die worden dus vaak juist níet bereikt met de goedbedoelde adviezen om geen seks te hebben voor het huwelijk. Dus kom je al gauw weer bij een nieuwe lichting FF’ers uit, die weer het wiel van voren af aan gaan uitvinden. Dit hoort wel, dat mag niet en dat is een hoofdzonde.

Ik zelf ben er (gelukkig) niet meer mee bezig. Ben erachter dat ik éérst maar ’s op andere dingen moet richten. Om het even in dezelfde lijn te houden, bedoel ik dingen zoals: wil ik eigenlijk wel een relatie? Wil God eigenlijk wel dat ik een relatie heb? Zoals het er tot nu toe uit ziet, is dat toch wel een hele opgave, een Christelijke man ‘vinden’ met wie het klikt. En als ik God erom vraag, blijft het stil. Dus bedacht ik me: zet je prioriteiten op de juiste plek. Nu heb ik geen relatie, ik weet hoe de meeste mensen erover denken, maar het is informatie waar ik nu niks mee kan. Waarom nu afvragen hoe ik met seks moet omgaan als er niet eens een man is in mijn leven? Dus als het zover is maar ’s kijken hoe het gesteld is met dé vraag. En dat hou ik gewoon lekker tussen hem en mij. Ik heb geen zin om wereldkundig te maken dat hij en ik ons afvragen of we nu wel of niet de ‘hoofdzonde’ mogen begaan. En al helemaal niet in een hypothetisch gestelde blog dat gekopiëerd is van internet, zodat niemand erop komt dat wij ons dat afvragen. Maar we wel allemaal meningen van singles krijgen die zonder ervaring weten hoe de vork in de steel gestoken zou moeten worden.

Want dat lijkt het gewoon te zijn geworden: de hoofdzonde. Hele christelijke gemeenschappen lijken uit elkaar te vallen over één vraag: mag je nou wel of niet vóór het huwelijk seks hebben? Dat is makkelijk om je daarop te richten, want dan hoef je je niet druk te maken over de hoofdopdracht die Jezus mee gaf aan zijn discipelen, of over dat ware godsdienst ontferming over de weduwen of wezen is. Of dat soort essentiële vragen. Nee, de vraag of je een goed Christen bent, bepaal je uiteindelijk met hoe je omgaat met seks. Voor het huwelijk dan. Want tijdens het huwelijk: daar is amper een goed artikel over te vinden, laat staan een boek. En als die er al zijn, worden die vaak te laat gelezen.

Misschien is het wat zwart-wit gesteld. Dat zou zomaar kunnen aangezien ik naar cijfers kijk op de blogpagina, die daar zwart op grijs staan. Maar het verbaast me elke keer weer. Een blog over een reportage met betrekking tot Compassion: misschien 50 x aangeklikt, misschien zélfs wel 3 reacties! Een waanzinnig mooi geschreven blog over geluidsoverlast: zo’n 66 x aangeklikt, maar liefst 1 reactie. Een blog over koffie die van de trap klotst: maar liefst 144 x aangeklikt, en wel 14 reacties! Een blog over seks: zeker 380 x aangeklikt, en minimaal 40 verhitte reacties.

Dus ja. Ik verbaas me. Alweer. Sex sells. En verdwaast ons, doet ons vergeten wat er eigenlijk écht toe doet in ons geloof.