Onverklaarbaar blij

Vandaag gebeurt er niks. Naja, niks, er gebeurt van alles, in de buitenwereld, op straat, in mijn lijf. Maar in mijn directe omgeving gebeurt er niets.

Dus hang ik op FF, drink een koffie, klad wat in een gastenboek, schrijf wat in een school, denk: "neeeeee niet blogs lezen" maar doe het toch, pulk wat aan mijn grote teen (want ik mag niet meer in mijn neus pulken. Dat is vies.)

*gaap*

De tijd gaat zo wel lekker snel voorbij. Ik denk aan de afgelopen jaren, maanden, weken. Maar ik heb er geen oordeel over. Het is gebeurd. Zo is het nu eenmaal. Veel is er gebeurd, maar veel ook niet, en saai was het in ieder geval meestal.

Zoals vandaag. *gaap*

Dus ga ik doen wat me minder moeite kost dan actie ondernemen (want ik ben erg moe (dat heb je wel eens vaak met ME/CVS namelijk) en heb dus niet zoveel fut om iets te bedenken, te gaan uitvoeren en dan vervolgens óók nog 's van te gaan genieten!!). Namelijk: mijn fantasie gebruiken.

En zo wordt vandaag ineens een stuk interessanter. Denk ik nu nog. Vandaag ben ik een prinses! Maar niet zo eentje in een roze trouwjurk ofzo, met zo'n toeter op dr hoofd waar zo'n roze sluiertje uit komt. Nee, ik ben een prinses incognito. Zeg maar, een prinses in de achterbuurt, een beetje zoals de Gooische meiden in Amsterdam-Noord in de bijstand! Ja, zoiets.

Ik weet dat ik barstensrijk ben, ik kan alles, hoef maar met mijn vinger te knipperen of de limo komt om me te bevrijden, maar nee, ik zit hier te kijken hoe lang ik dit vol houdt, karaktertest zeg maar. En ondertussen doe ik alsof ik leer. Dat doe ik als prinses niet omdat het moet, maar omdat leven in de bijstand soms gewoon best saai is en omdat je wel wat meer wil in je leven. En misschien is het ook wel handig dat een prinses wat weet he. Stel dat er geen prins komt om haar nog meer sprookjes te vertellen.

*gaap*

Maar goed, leven als een prinses verschilt dus niet zoveel van mijn dagelijkse leven. Het is eigenlijk nog steeds behoorlijk saai. Dus ga ik ga naar de keuken en neem een grote mok koffie. Simpel leven is misschien wel saai, maar ook best wel okay. Genieten zit 'm in die kleine dingetjes namelijk. Ik voel me ineens onverklaarbaar blij.

Ach, en volgende keer ga ik wel wat anders verzinnen. Survivallen in de Ardennen ofzo, dat heb ik dit jaar helaas gemist. Want fantaseren dat je een prinses bent is trouwens ook enorm afgezaagd.