Te lange mop

Komt een kampeerder bij een jagershut in het bos. Hij stapt nieuwsgierig binnen en ziet een zwartwitfoto van een beer die nors kijkt. Hij vraagt ernaar en de oude beheerder van de jagershut verteld hem dat dit een bijzondere legende is in deze contreien. Dat er nooit geen man is geweest die hem heeft kunnen schieten. Dat hij vele trotse jagers heeft vernederd.

De kampeerder voelt de noodzaak zijn mannelijkheid te bewijzen en koopt een jachtgeweer. Terwijl hij in de bossen rondwaart, ziet hij bij een klein riviertje de beer. Hij legt aan en schiet. De rook trekt op, maar hij kan geen beer ontwaren. Plots wordt hij op zijn schouder getikt. Hij draait zich om en kijkt recht in het gezicht van de briesende beer. Deze wijst naar hem en naar het geweer. 'Omdraaien en bukken.', zegt de beer. De man heeft een verschrikkelijke en vernederende ervaring en komt met pijn de jagershut weer inkruipen.

Terwijl de beheerder grinnikt ruilt hij zijn jachtgeweer in voor een olifantendoder. De man moet en zal zijn eer redden en strompelt met tranen van haat het bos weer in. Na lang zoeken ziet hij bij een braamstruik wederom de beer. Hij legt aan en schiet. De olifantendoder dondert terwijl het een lange wolk van kruitdamp uitspuugt. De rook trekt op, maar wederom ontwaart de man geen beer. Terwijl de herinnering aan de vorige ontmoeting hem doet sidderen wordt hij op zijn schouder getikt. Hij draait zich om en wederom staat daar de kwijlende oude beer over hem gebogen. De beer wijst op hem en op de olifantendoder. 'Omdraaien en bukken!', buldert de beer. De man snikt, maar draait zich om en bukt. Ditmaal moet hij het tweemaal zo hard ontgelden.

Diep vernederd en snikkend komt hij de jagerswinkel weer inkruipen. De beheerder zwijgt dit keer en heeft medelijden. Terwijl de man snikkend de olifantendoder op de balie legt, doet de beheerder een kast open en legt veelbetekenend een grote mitrailleur neer. De man kijkt de beheerder dankbaar in de ogen. Met uitzinnige haat grijpt hij de mitrailleur en strompelt zo snel hij kan het bos weer in.

Na lang zoeken met pijn in zijn... nou ja, hij vindt de beer. Deze zit net rustig een bijennest soldaat te maken om de honing. Hijgend van haat en met tranen in zijn ogen legt de man aan. Een vijftien seconde lang tiert de mitrailleur terwijl de man siddert van wraaklust. Dan duurt het minstens een minuut voordat de kruitdamp is opgetrokken.

Maar wederom, kan de man geen beer ontwaren. Trillend van piepend van angst sluit de man zijn ogen. Jawel, hij voelt wederom dat hij op zijn schouder wordt getikt. Na enkele tellen besluit hij zich dan maar om te draaien en kijkt angstig in de ogen van de oude harige beer.

De beer kijkt hem echter niet langer boos aan, maar strijkt met zijn klauw liefdevol over het gezicht van de man en zegt:

He, zeg nou eens eerlijk. Jij komt hier helemaal niet om te jagen of wel?