Blog
Opwekking - 17.000 kampeerders
Door datingsite- en communitylid
Willem-Anne
02-06-2009 12:50 | bekeken:
1109 | funked:
0 | reacties:
0
Vrijdagmorgen togen we in alle vroegte richting Flevoland naar Walibi Flevo waar Stichting Opwekking haar jaarlijkse pinksterconferentie viert. De helft van onze kleine kerkgemeenschap is er aanwezig en de meesten bevinden zich op hetzelfde kampeerterrein.
Over het hele weekend gerekend trekt Opwekking dit jaar zo'n 60.000 bezoekers. Héél veel jonge bezoekers, hier en daar zie je grijze haren. Desondanks voelens we ons welkom.
De eerste dag is het wennen.
Het hete zweterige weer speelt me parten.
's Avonds beluisteren we Martin Kooistra, die spreekt over het Koninkrijk Gods. Daarvoor is het een uur lang zingen.
Het liefst ga ik helemaal uit m'n dak, maar vanavond wordt ik geteisterd door heftige melancholieke gevoelens.
Het zingen lukt me niet goed.
Halverwege de prediking wordt er een tere snaar in me geraakt.
Na een nacht heerlijk slapen voel ik me de volgende dag beter.
Temidden van 13.000 mensen bevinden we ons in de ochtenddienst waar de prediker een bezielende toespraak houdt over het thema: Wat je zaait, dat zul je oogsten.
Ik zou het kunnen samenvatten in de woorden:
vlees versus Geest.
Veel is herkenbaar.
Een kerntekst is: Wie Christus Jezus toebehoren hebben het
vlees met zijn hartstochten en begeerten gekruisigd.
Haarscherp tekent hij de trieste gevolgen van ontspoorde
sexualiteit om vervolgens de vrucht van de Geest uit te diepen.
Ik ben blij dat ik me beter in m'n vel voel dan de eerste dag.
Een hoogtepunt van de dag is dat ik m'n lieftallige jongste dochter met haar man ontmoet. Ruim anderhalf jaar geleden heeft ze hem leren kennen op Funky Fish en ze zijn inmiddels gelukkig getrouwd.
Met medechristenen van onze kerkgemeenschap voeren we diepgaande gesprekken. En, samen lekker eten en drinken is ook hbeel gezellig!
We hebben een leuke kleine camper: 2 en een halve meter breed en ruim 6 meter lang. Mijn vrouw en ik vinden de camper helemaal te gek.
En nu staan we hier in de polder temidden van vele duizenden christenen. Overal beluister je groepjes jonge zingende christenen begeleid met guitaar-muziek.
Soms denk je: dit is het voorportaal van de hemel.
Ik ben dankbaar voor het uitbundige mooie weer.
's Avonds spreekt Otto de Bruijne en vertelt z'n indrukwekkende getuigenis hoe God hem van het randje van de dood wegsleept nadat hij 50 dagen in coma had gelegen.
Het is inmiddels 2e pinksterdag in de namiddag.
De uittocht is volop aan de gang,
Op de achtergrond hoor je nog de klanken van het
slotconcert onder leiding van Kees Kraayenoord.
Vier dagen stralend weer.
Zondagmiddag stonden we temidden van enkele tienduizenden mensen uit volle borst te zingen in de open lucht.
Tientallen pappa's dragen hun jonge kinderen op hun
schouders die enthousiast meezwaaiden tijdens de
lofprijzing.
We hebben met de mede-broeders en zusters heel wat afgepraat tijdens de conferentie.
Dat is nou het leuke van zo'n conferentie dat je elkaar
echt ontmoet en elkaars zwakheden ook niet onbesproken
blijven, maar óók om er samen mee naar God te gaan.