Blog
Pappa leeft niet meer
Door datingsite- en communitylid
Willem-Anne
14-05-2009 16:08 | bekeken:
881 | funked:
0 | reacties:
1
Pappa ............
Nog een beetje hinkelend verder strompelend zoek ik mij pappa.
Ik zoek hem maar ik vind hem niet.
Mijn knie doet pijn, een schaafwond,
gevallen op het harde grint ..........
Ik probeer m'n tranen weg te dringen;
grote jongens huilen immers niet.
De wond doet gemeen zeer;
langzaan sijpelt het bloed naar buiten.
Eén van m'n grote broers lacht wat schaapachtig.
Ik zit zachtjes voor me uit te jammeren.
Pappa is altijd druk.
Pappa is heel ver weg, voor de zaak.
Pappa mag nooit gestoord worden.
Doe je het toch,
dan trekt zich een boze rimpel tussen z'n ogen samen.
Grote jongens huilen niet,
en toch huil ik een beetje.
Het is sterker dan mezelf.
Vroeger, toen ik klein was,
toen speelde pappa nog wel eens met me.
Maar dat is al zo lang geleden.
Nu is pappa altijd heel druk,
onbereikbaar, ongenaakbaar ..........
De kleine jongen, diep in mij verborgen,
huilt dikwijls nog.
Dan ben ik weer gevallen;
loop ik te hinkelen en pappa vind ik niet .............
Pappa leeft niet meer.
Pappa is dood.
Pappa zal me nooit meer koesteren.
Ik huil en ik weet eigenlijk niet waarom.
Zo vaak ben ik op zoek naar pappa, tevergeefs.
God is mijn pappa.
Na een lange zoektoch heb ik Hem gevonden.
Toen ik Hem vond,
hielp Hij mij m'n echte pappa te vergeven;
mijn pappa die geen tijd had voor z'n kleine jongen.
Aarzelend leer ik steeds meer 'pappa' te zeggen
tegen mijn hemelse Vader.
Blij verrast neigt Hij zijn hoofd naar mij
en neemt me koesterend op zijn knie.
Steeds ben ik verwonderd dat Hij zoveel tijd voor me heeft.
Ik geniet van zoveel aandacht voor mezelf alleen.
Met horten en stoten vertel ik Hem mijn verhalen.
Ik maak van mijn hart geen moordkuil.
Ik vertel Hem van die tientallen keren
wanneer ik me zo wanhopig alleen voelde
en er niemand was.
Mijn andere Pappa wend begrijpend zijn blik naar me toe.
Nog nooit heb ik me zo geborgen gevoeld.
Ik houd niet meer op met praten.
Hij vindt het niet erg.
Ik maak Hem deelgenoot van al mijn verlangens,
al mijn geheime wensen,
al het verborgen verdriet.
Ik stort mijn hele hart voor Hem uit.
Een sterk gevoel van veiligheid
neemt de plaats in van mijn zoekend hart.
Ik heb Pappa terug gevonden.