Tikkertje spelen met Jezus

Ik raak Jou aan Jezus.
Ik zeg: Tikkie, Jij bent hem.
Jij probeert mij te vangen,
maar ik kan harder lopen dan Jij
totdat ik moe wordt en dan tik Je mij.
'Tikkie', jij bent hem, Willem Anne.
Na die eerste keer heb ik me steeds weer
door Jou laten vangen.
Ik kreeg er geen genoeg van.

Toen zijn we vrienden geworden.
Een heel andere vriendschap
als die ik onderhield met m'n schoolvriendjes.
Wat minder kinderachtig.
Jij nam mij altijd heel serieus,
ook als ik er geen zin in had.
En als wij speelden, gingen we helemaal op in het spel.
Jij kon de vonk helemaal bij me overbrengen.
Ik was dan zo trots op die sterke Vriend die ik had.

Jij speelde ook nooit gemeen.
Ik kon nog wel eens vals zijn
of kwam mijn afspraken niet na.
Jij bleef altijd grootmoedig en herstelde de relatie weer.
Jij pakte de draad op waar ik die verbroken had.
Als ik met mijn mond vol tanden stond,
dan had Jij je woordje wel klaar,
maar nooit om mij te kwetsen.

In de ernst van het spel bleef Jij altijd uiterst serieus.
Als wij aan het schaken waren,
heb ik heel wat potjes van Jou verloren.
Maar daarna deed Jij nooit neerbuigend alsof Jij
mij wilde laten merken dat Jij beter speelde dan ik.
Van Jou heb ik het spel goed geleerd.
In mijn leven heb ik leren schaken zonder te verliezen
dankzij die vele uren dat wij samen speelden.

En nu, mijn Meester, begin ik oud te worden.
Nog niet echt helemaal oud, maar toch wel ouder.
Zeven en zestig jaren.
En ik ben nog steeds 'verliefd' op Jou.
In de loop van al die lange jaren
is onze liefde voor elkaar
er alleen maar mooier op geworden.

Kon ik er vroeger tijden op na houden,
dat ik me kinderachtig gedroeg,
dan is dat nu voorbij.
Onze vriendschap is nu heel volwassen geworden.
Volwassen, maar nog altijd een tikkeltje speels.
Af en toe spelen we ook nog wel eens 'tikkertje'.
Dan gedraag ik me net als in de tijd toen ik nog klein was.
En evengoed hebben we dan samen de grootste lol.
Daarna zijn wij voor langere tijd
ook weer heel serieus tegen elkaar.

Jij hebt me helemaal geaccepteerd zoals ik ben.

Ik kan nog steeds niet goed begrijpen
de diepte van dat grote offer,
dat Jij voor mij bracht.
Sindsdien is onze vriendschap nooit meer stuk geweest.
Achteraf moest ik erkennen:
Jij was het die mij het eerst hebt lief gehad.
Ik zou Je nooit meer kwijt willen raken.
Mijn leven is zo met dat van Jou vergroeid.

En toen kwam dat moment,
dat Jij terug ging naar jouw Vader.
Hij had Jou nodig om het karwei af te maken.
En of je het nu geloven wilt of niet,
onze vriendschap heeft zich alleen maar verdiept.

Jij stuurde de heilige Geest naar mij.
En toen was het net alsof Jij er ook weer was.
Maar op een andere manier.
Eigenlijk moet ik zeggen: íntiemer',
dan dat ik Jou daarvoor ooit gekend heb.

Ik blijf nog steeds mijn hartsgeheimen met Je delen.
Ik weet dat Jij gauw terug komt.
Dat geldt ook voor al die broers en zusjes
die Jij mij gegeven hebt,
We vormen samen een heel grote familie.
Samen zien we er naar uit, dat Jij terug komt.
Terug keert, op de wolken van de hemel.
Kom Here Jezus, kom haastig,
ik wacht op Jou.