Underblog

Ja, je leest het goed. Underblog. Ik zit nu in die positie.

Dus zo voelt dat, de underblog. De SOG-sufheid heeft in mijn brein een zware fuzzyness geplaatst, die nog wordt versterkt door de huidige Funky Fuss. Wat een bedrijvigheid, wat een leven, maar het gaat allemaal boven mijn pet.

Waar normaal gesproken allerlei onderwerpen - variërend van heavy geestelijk (worden altijd gedelete door mij omdat ik vind dat de onbezorgde FF'er nog steeds wordt ge-OD't met allerlei geestelijke windjes) tot flierefluiterig - door mijn brein rondfladderen als vers uit de cocon gebroken vlinders, is er nu een schijnbare blogonderwerpenblock van toepassing onder mijn pet. Elk onderwerp wordt door mijn onbewuste gelijk bitloos als een lege folder gedeponeerd in de prullenbak van mijn interne harde schijf.

Ik voel me verbannen uit blogland. De oorzaak is niet dat ik niet mág schrijven. Want dat mag ik best wel. De oorzaak is dat mijn inspiratie weigert om nog langer mee te werken aan mijn eerdere koortsachtige blogmania. Ze ziet er de noodzaak niet meer van in om woordelijk getransformeerd te worden in een blog. Ze wil nú namelijk het liefst in beeldige bits gevangen worden en daarna opgeslagen worden voor web & devices. Daar gaat mijn inspiratie, opgedeeld in stukjes oftewel geslicet, er vandoor naar de harde schijf van mijn computer en zo verdwijnt ze schijnbaar uit mijn leven.

En ik blijf leeg en futloos achter. Ik klik me een wilde weg op het web, maar de paden blijven ongebaand. De mappen worden me teveel, ook die groeien me boven het hoofd. Ik zink weg in het drijfzand van woordeloosheid, verlies mezelf in de onderwereld van vocabulistische gedachtenspinsels. Beelden die ik nog meende te hebben worden samengeknepen.

Help! Ik kan toch niet altijd in deze underblog-positie blijven? Doneer uw woorden en schenk mij ongecomprimeerde hoop!