Vorige week kwam een collega van me met een aantal cd’s aanlopen, die ze net had gekocht. Zag er goed uit! Een aantal verzamelaars met Trance erop, heerlijk om op te hebben onder het werk, daar blijf je wakker bij zal ik maar zeggen. Een andere cd die ze had gekocht was van Enigma, Sadness heet het geloof ik. Een cd uit begin jaren 90 als ik het goed heb. Ik was meteen verkocht, dat ding heb ik vroeger grijs gedraaid! Dus meteen ff op mijn usb-stick gezet en een aantal keren geluisterd. Het is heerlijke muziek, rustig, zweverig en soms ff wat harder met een goeie beat. En dan dat gregoriaanse gezang er doorheen. Briljant gemaakt!
Ik heb het nu een aantal keren weer geluisterd, en ik kan niet anders zeggen dan dat ze muziek me ‘betovert’, steeds weer. Krijg kippevel als ik het hoor.
Dan de andere kant van het verhaal, de teksten. Ik wist nooit goed wat ik daarvan moest maken. De helft versta je al niet, want het is een mix van Frans, engels en latijn en wat nog meer! De combi’s die ik hoor kloppen niet echt. Een lied met de volgende tekst:
Kyrie eleison
Christe eleison
Je ne dors plus (The time has come)
Je te desire (The time has come)
Prends-moi, je suis a toi etc.
En daar tussendoor (in tha mix

) het geluid van een hijgende dame...
Gedurdende de hele cd hoor je verder heel tegenstrijdige dingen. Heel veel bijbelteksten uit het boek openbaringen bijvoorbeeld. En dan ineens weer een nummer getiteld:” The principles of lust’:
The principles of lust are easy to understand
Do what you feel, feel until the end
The principles of lust are burned in your mind
Do what you want, do it until you find love
(Deze laatste sluit wel aardig aan op de blog van Adelaar)
Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan.... Het lijkt me dan ook niet raar dat ik me schuldig voel als ik deze muziek opzet. Temeer ook omdat ik weet dat de naam Enigma een achtergrond heeft. Voor zover ik weet is Enigma de naam van de codering die het Duitse leger gebruikte in de 2e wereldoorlog om geheime booschappen te verzenden. Ik concludeer uit de naam Enigma dan ook dat in deze muziek nog meer ‘verborgen boodschappen’ zitten.
Ik heb dit nou altijd, de muziek die ik echt leuk vind, bevat vaak teksten waarvan ik wel weet dat het niet goed is. Zo was er ooit een nummer van Iron Maiden getiteld:”Judas be my guide”. Duidelijker kan een tekst niet zijn lijkt me. En juist op deze tekst was fantastische muziek gezet!
Goede muziek (gospel bedoel ik hiermee) heeft me daarentegen nog bijna nooit kunnen bekoren. De gospel-hardrock en –metal wat ik veel heb geluisterd in het verleden was het net-niet. Op de bands Trytan en Deliverance na dan..
Ik ben wel benieuwd of iemand van jullie deze muziek kent, en hier iets in herkent?