Met veel zorg vul je de zoekcriteria in. Je kiest heel verantwoord en sensibel die dingen uit waarvan je uit ervaring weet dat die belangrijk zijn bij je eventuele partner. Het resultaat is een lijst met fotootjes met daaronder een naam en een beroep. Je gaat er voor zitten. Aan de slag! Daar ga je dan… Op zoek naar die ene. Die ertussenuit springt. Die je aanspreekt.
Na veel wikken en wegen zijn er twee over. Je leest het profiel. En nog een keer. Bekijkt de foto’s. Checkt het gastenboek. Op zoek naar een aanknopingspunt voor een reactie of liever nog, een grapje. Je wikt, weegt en besluit. Dan wacht je af.
Je hoort niets terug! Terwijl in het profiel stond dat reacties altijd welkom zijn. Je realiseert je helemaal niet dat er NIET staat: Ik reageer altijd terug. Ondanks het feit dat er in het profiel staat dat de persoon sociaal en zorgzaam is wil dat niet zeggen dat er een antwoord komt.
Puntje bij paaltje is en blijft de ander een volslagen vreemde. Je baseert je verwachtingen op informatie die je krijgt. Niet omdat je de persoon kent. En je koppelt er geheel zelfstandig je eigen waarden aan. Waardoor je een beeld denkt te hebben en je dus teleurgesteld kunt raken in iemand die je niet eens kent…
Er zijn een heleboel mensen die dit zich dat terdege beseffen en geen hooggespannen verwachtingen hebben. Onder het motto:” Niet geschoten altijd mis!” reageren ze gewoon op mensen die hen aanspreken en zien wel of daar wat van komt. En ook zij krijgen te maken met onverschilligheid en onzorgvuldigheid. Maar dat is zogezegd het risico van het vak. Meer niet.
Als ik naar mezelf kijk hang ik er een beetje tussenin: Ik zie Funky Fish ook als Serieuze Business. Ik reageer dan ook vrijwel altijd, maar dat komt ook omdat ik vaak berichten krijg die te maken hebben met blogs, columns of uitjes. Het is een plek waar ik mijn verhalen kwijt kan, een netwerkje heb, aan de zwier kan op een uitje en waar ik her en der berichten achterlaat. Een beetje pest, of doorvraag, een grapje maak, een vraag drop of een hart onder de riem steek. Dat is voor mij het belangrijkste.
Maar heel af en toe is er zo iemand… Met zo’n foto met een twinkeling en een profiel met een gouden randje. Waarop ik een zogenaamd spontane reactie geef. En dan zit ik ook te wachten bij mijn glasbak…
Eerlijk is eerlijk.
Na veel wikken en wegen zijn er twee over. Je leest het profiel. En nog een keer. Bekijkt de foto’s. Checkt het gastenboek. Op zoek naar een aanknopingspunt voor een reactie of liever nog, een grapje. Je wikt, weegt en besluit. Dan wacht je af.
Je hoort niets terug! Terwijl in het profiel stond dat reacties altijd welkom zijn. Je realiseert je helemaal niet dat er NIET staat: Ik reageer altijd terug. Ondanks het feit dat er in het profiel staat dat de persoon sociaal en zorgzaam is wil dat niet zeggen dat er een antwoord komt.
Puntje bij paaltje is en blijft de ander een volslagen vreemde. Je baseert je verwachtingen op informatie die je krijgt. Niet omdat je de persoon kent. En je koppelt er geheel zelfstandig je eigen waarden aan. Waardoor je een beeld denkt te hebben en je dus teleurgesteld kunt raken in iemand die je niet eens kent…
Er zijn een heleboel mensen die dit zich dat terdege beseffen en geen hooggespannen verwachtingen hebben. Onder het motto:” Niet geschoten altijd mis!” reageren ze gewoon op mensen die hen aanspreken en zien wel of daar wat van komt. En ook zij krijgen te maken met onverschilligheid en onzorgvuldigheid. Maar dat is zogezegd het risico van het vak. Meer niet.
Als ik naar mezelf kijk hang ik er een beetje tussenin: Ik zie Funky Fish ook als Serieuze Business. Ik reageer dan ook vrijwel altijd, maar dat komt ook omdat ik vaak berichten krijg die te maken hebben met blogs, columns of uitjes. Het is een plek waar ik mijn verhalen kwijt kan, een netwerkje heb, aan de zwier kan op een uitje en waar ik her en der berichten achterlaat. Een beetje pest, of doorvraag, een grapje maak, een vraag drop of een hart onder de riem steek. Dat is voor mij het belangrijkste.
Maar heel af en toe is er zo iemand… Met zo’n foto met een twinkeling en een profiel met een gouden randje. Waarop ik een zogenaamd spontane reactie geef. En dan zit ik ook te wachten bij mijn glasbak…
Eerlijk is eerlijk.
Log in om te reageren.
een hart van steen....JPG)
