Er was eens… een leuke jongen. Tenminste, dat vonden alle meisjes op de bijbelschool. Want er waren twintig meisjes op de bijbelschool en maar drie jongens. De andere jongens waren een computernerd en iemand met een enorme baard. Daarom was die ene jongen Zijne Koninklijke Leukheid. Altijd als het koffiepauze was, staarden alle meisjes naar hem. Altijd als hij voorbij liep, staarden alle meisjes naar hem. Ze deden dat heel onopvallend, maar toch merkte hij het. Hij werd er zenuwachtig van. Wat moesten ze van hem?
Op een dag was hij het zat. Hij wilde niet meer Zijne Koninklijke Leukheid zijn. Daarom besloot hij: “Ik was m’n haar een week lang niet en ik poets m’n tanden niet meer.” Dat deed hij. Hij liep rond met ongewassen haar en ongepoetste tanden. Er zat afval in z’n haar en spaghetti tussen z’n tanden. Maar de meisjes bleven naar hem staren en bleven hem de enige leuke jongen op de hele bijbelschool vinden. Al zat er spaghetti tussen z’n tanden, ze bleven 24/7 naar hem kijken. Nu lag er hij er ’s avonds vaak over na te denken.
Toen bedacht hij: “Als ik een vriendin heb...dan vinden ze me vast niet meer leuk.” Hij kwam buiten de bijbelschool een leuk meisje tegen, liep met haar door de gangen en gaf haar een zoen tijdens de koffiepauze. Maar de meisjes bleven naar hem staren en bleven hem de enige leuke jongen op de hele bijbelschool vinden. Ook deden ze kortaf tegen z’n vriendin. Ze keken haar niet aan. In plaats daarvan bleven ze onafgebroken naar hem kijken. Nu lag hij er nachten wakker van.
Aan al het goede komt een einde, dus ook aan de bijbelschool. Nog nooit was Zijne Koninklijke Leukheid zo opgelucht geweest. Hij was Zijne Koninklijke Leukheid niet meer! Niet meer Eénoog in het Land der Blinden! Hij hoefde zich nooit meer onzeker te voelen door hun blikken!
Vol goede moed besloot hij te gaan studeren: psychologie.
De eerste dag van z’n studie brak aan en hij liep opgewekt naar de eerste les. Nu zou hij Lang en Gelukkig leven!
Hij deed de deur open: alleen maar starende meisjes...
Op een dag was hij het zat. Hij wilde niet meer Zijne Koninklijke Leukheid zijn. Daarom besloot hij: “Ik was m’n haar een week lang niet en ik poets m’n tanden niet meer.” Dat deed hij. Hij liep rond met ongewassen haar en ongepoetste tanden. Er zat afval in z’n haar en spaghetti tussen z’n tanden. Maar de meisjes bleven naar hem staren en bleven hem de enige leuke jongen op de hele bijbelschool vinden. Al zat er spaghetti tussen z’n tanden, ze bleven 24/7 naar hem kijken. Nu lag er hij er ’s avonds vaak over na te denken.
Toen bedacht hij: “Als ik een vriendin heb...dan vinden ze me vast niet meer leuk.” Hij kwam buiten de bijbelschool een leuk meisje tegen, liep met haar door de gangen en gaf haar een zoen tijdens de koffiepauze. Maar de meisjes bleven naar hem staren en bleven hem de enige leuke jongen op de hele bijbelschool vinden. Ook deden ze kortaf tegen z’n vriendin. Ze keken haar niet aan. In plaats daarvan bleven ze onafgebroken naar hem kijken. Nu lag hij er nachten wakker van.
Aan al het goede komt een einde, dus ook aan de bijbelschool. Nog nooit was Zijne Koninklijke Leukheid zo opgelucht geweest. Hij was Zijne Koninklijke Leukheid niet meer! Niet meer Eénoog in het Land der Blinden! Hij hoefde zich nooit meer onzeker te voelen door hun blikken!
Vol goede moed besloot hij te gaan studeren: psychologie.
De eerste dag van z’n studie brak aan en hij liep opgewekt naar de eerste les. Nu zou hij Lang en Gelukkig leven!
Hij deed de deur open: alleen maar starende meisjes...
Log in om te reageren.
