Mijn neus loopt. Mijn hand grist uit één van de oranje bakken een krant mee. De krant van 2 november vertelt me dat Theo al vijf jaar dood is. Ik zet de kraag van mijn jas omhoog. Ook in de winter van 2009 is het koud. Ook in november 2009 wordt een mens verkouden.
De ruiten van het metrostation zijn aan diggelen geslagen. De schuifdeuren schuiven niet meer maar piepen, en ik moet de deur een handje helpen om mij doorgang te verschaffen tot het perron. Het drie minuten wachten valt mee. Het is warm en leeg in de metro. Ik sla de krant open en al het wereldnieuws en dodelijk geweld verbleekt bij dat kleine artikeltje rechts onderin op pagina 2:
Moederaap houdt dood babyaapje
Dierentuin- Een moederaapje houdt
in dierentuin Gaiapark in Kerkrade
al dagenlang een dood pasgeboren
aapje vast. De moeder kan geen
afstand van haar kind doen.
Op 18 oktober bracht de kuif-
mangabey een gezond jong ter wereld
Vijf dagen later stierf deze kleine aap
in de armen van zijn moeder.
Ik heb niks met dieren. Nooit gehad ook, maar dit raakt me. Moederaap is tot de dag van vandaag niet uit mijn gedachten geweest. Ben ik gek aan het worden? Er verandert niks in 2009. En ook niet in 2010. Pijn en verdriet blijven. De moeder-kind verbintenis wordt blijvend verscheurd. Dit bericht is daar het bewijs voor. Een door verdriet ontredderde moederaap. Zonder column.
De ruiten van het metrostation zijn aan diggelen geslagen. De schuifdeuren schuiven niet meer maar piepen, en ik moet de deur een handje helpen om mij doorgang te verschaffen tot het perron. Het drie minuten wachten valt mee. Het is warm en leeg in de metro. Ik sla de krant open en al het wereldnieuws en dodelijk geweld verbleekt bij dat kleine artikeltje rechts onderin op pagina 2:
Moederaap houdt dood babyaapje
Dierentuin- Een moederaapje houdt
in dierentuin Gaiapark in Kerkrade
al dagenlang een dood pasgeboren
aapje vast. De moeder kan geen
afstand van haar kind doen.
Op 18 oktober bracht de kuif-
mangabey een gezond jong ter wereld
Vijf dagen later stierf deze kleine aap
in de armen van zijn moeder.
Ik heb niks met dieren. Nooit gehad ook, maar dit raakt me. Moederaap is tot de dag van vandaag niet uit mijn gedachten geweest. Ben ik gek aan het worden? Er verandert niks in 2009. En ook niet in 2010. Pijn en verdriet blijven. De moeder-kind verbintenis wordt blijvend verscheurd. Dit bericht is daar het bewijs voor. Een door verdriet ontredderde moederaap. Zonder column.
Log in om te reageren.
