Dit is toch een christelijke website? Zomaar een vraag die met enige regelmaat wordt gesteld hier op Funky Fish. De vraag is meestal ingegeven door de inhoud van de blogs of columns die al dan niet op de site verschijnen en de reacties van lezers daarop. Dit is toch een christelijke site?
Waar herken je een christelijke website aan? Aan het feit dat God, Jezus en de bijbel vaak ter sprake komen? Of gaat het meer om omgangsvormen, normen en waarden, taalgebruik, gedeelde interesses?
Zonder bronvermelding een tekst als blog plaatsen en zodoende de suggestie wekken dat het een zelfgeschreven tekst is, is dat christelijk? Er lustig op los flirten, suggestieve blogs schrijven en/of uitdagende foto’s bij je profiel plaatsen, is dat christelijk? Actief aan het daten slaan en er vervolgens meerdere vriendjes, vriendinnetjes of “relaties” op nahouden, is dat christelijk? Blogs die over seks gaan, worden gemiddeld genomen het meest gelezen, is dat christelijk? Je ongenoegen over de inhoud van blogs of columns uiten door middel van schuttingtaal, is dat christelijk? Een ander beoordelen of veroordelen aan de hand van een tekst of een profielfoto, is dat christelijk? Het leven van een ander uitgebreid doornemen, terwijl het onderwerp van gesprek daar zelf niet bij is, is dat christelijk?
Het is niet fraai, maar het gebeurt. We zijn dan wel christen, of noemen onszelf zo, maar niets menselijks is ons vreemd. Bewust of onbewust slaan we allemaal de plank wel eens mis. De splinter in het oog van de ander merken we daarbij al snel op, maar de balk in ons eigen oog (of het bord voor onze kop) zien we over het hoofd. Onze vingers wijzen al snel naar de ander, maar zelden naar onszelf. Van anderen hebben we hoge verwachtingen, maar hebben we die ook van onszelf?
Zitten we wel op te letten als we op zondagochtend in de kerkbanken zitten? Of slapen we rustig nog even verder tijdens de preek? Gaan we alleen naar de kerk omdat het nu eenmaal zo hoort? Staat de bijbel thuis vooral mooi te wezen in de kast? Of slaan we hem ook nog wel eens open? Snappen we wat er staat of moeten we nog even terug naar de christelijke basisschool voor begrijpend lezen en aansluitend een klasje praktische vaardigheden? Nee, volgens mij weten we best hoe het moet of zou moeten.
Dit is toch een christelijke site? Tot op zekere hoogte bepaal je dat zelf. Want deze christelijke community, christelijke club in cyberspace en digitale kerk, maken we samen. Als een lichaam met veel ledematen, zogezegd. Ieder draagt zijn steentje bij.
Dus die christelijke site?! Die begint gewoon bij jezelf!
Waar herken je een christelijke website aan? Aan het feit dat God, Jezus en de bijbel vaak ter sprake komen? Of gaat het meer om omgangsvormen, normen en waarden, taalgebruik, gedeelde interesses?
Zonder bronvermelding een tekst als blog plaatsen en zodoende de suggestie wekken dat het een zelfgeschreven tekst is, is dat christelijk? Er lustig op los flirten, suggestieve blogs schrijven en/of uitdagende foto’s bij je profiel plaatsen, is dat christelijk? Actief aan het daten slaan en er vervolgens meerdere vriendjes, vriendinnetjes of “relaties” op nahouden, is dat christelijk? Blogs die over seks gaan, worden gemiddeld genomen het meest gelezen, is dat christelijk? Je ongenoegen over de inhoud van blogs of columns uiten door middel van schuttingtaal, is dat christelijk? Een ander beoordelen of veroordelen aan de hand van een tekst of een profielfoto, is dat christelijk? Het leven van een ander uitgebreid doornemen, terwijl het onderwerp van gesprek daar zelf niet bij is, is dat christelijk?
Het is niet fraai, maar het gebeurt. We zijn dan wel christen, of noemen onszelf zo, maar niets menselijks is ons vreemd. Bewust of onbewust slaan we allemaal de plank wel eens mis. De splinter in het oog van de ander merken we daarbij al snel op, maar de balk in ons eigen oog (of het bord voor onze kop) zien we over het hoofd. Onze vingers wijzen al snel naar de ander, maar zelden naar onszelf. Van anderen hebben we hoge verwachtingen, maar hebben we die ook van onszelf?
Zitten we wel op te letten als we op zondagochtend in de kerkbanken zitten? Of slapen we rustig nog even verder tijdens de preek? Gaan we alleen naar de kerk omdat het nu eenmaal zo hoort? Staat de bijbel thuis vooral mooi te wezen in de kast? Of slaan we hem ook nog wel eens open? Snappen we wat er staat of moeten we nog even terug naar de christelijke basisschool voor begrijpend lezen en aansluitend een klasje praktische vaardigheden? Nee, volgens mij weten we best hoe het moet of zou moeten.
Dit is toch een christelijke site? Tot op zekere hoogte bepaal je dat zelf. Want deze christelijke community, christelijke club in cyberspace en digitale kerk, maken we samen. Als een lichaam met veel ledematen, zogezegd. Ieder draagt zijn steentje bij.
Dus die christelijke site?! Die begint gewoon bij jezelf!
Log in om te reageren.
