“IEUW! Moet je kijken!”, roept één van de kinderen. En als snel staat er een kringetje kinderen naar de grond te staren. “Een dooie merel!”, roept er eentje. “Egggt niet! Da’s een duif toch?” Ik werp een blik op het vogelbeest en zeg: “Dat was volgens mij een meeuw, want hij is groot en grijs met wit, maar omdat hij zo plat is, weet ik het niet zeker!” Een ander kind concludeert dat het beest nu grijs met wit en rood is. “En hartstikke plat!”, zeg ik.“En dood!”, constateert een tiener.
“In de struiken zitten enge mannen! Dus daar ga ik niet lopen!”, roept een meisje. “En ik geef je een hand want anders gaat ‘ie me dood maken!” Ik geef haar een hand en zeg dat het helemaal niet nodig is: We zijn met 15 kinderen en drie juffen, dus als we die enge man dan allemaal een schop geven is ‘ie net zo plat als die vogel van zonet. Die enge man durft heus niet uit de bosjes te komen als ‘ie ons ziet.
Bij het strandje staan borden dat er blauwalgen in het water zitten. “Die beestjes vreten je langzaam op, dus daarom mag je er niet zwemmen!”, roept er eentje. Een ander vertelt dat er vorig jaar al piranha’s in de zwemvijver zaten en hij er dus sowieso niet zwemt.
Dan sturen de aanwijzingen ons langs een “junglepad”, waar wuivend riet en struikjes er voor zorgen dat je niet verder kunt kijken dan het volgende bochtje. De allerdappersten durven tot het water te lopen en staan stoer te wachten tot de rest komt. “We moeten via de rotsen de rivier over!!!”, roept de voorste. Via een heel smal paadje van grote stenen bereiken we de overkant van de sloot. “Er zitten hier wel 1 procent krokodillen!”, gilt een kleuter als ze over de sloot is. Ik concludeer dat ze wel erg dapper is dat ze toch naar de overkant durft ook al denkt ze dat er krokodillen in het water zitten. Het kind glimt van trots.
Als ze op een lange bank even pauze hebben, vraag ik ze wat ze wel en niet mogen in de kinderboerderij. Opeens zitten ze helemaal op de praatstoel:
“Toen ik vier was ben ik gepikt door een kip!
Een geit ging mijn jas opeten en liet me niet meer los!
Ik ben gebeten door een konijn.
En toen het hekje open was gebleven waren er vier geiten weggelopen, maar ik was het gewoon vergeten dicht te doen…
De koe was dood gegaan en lag in de wei!
Als je geiten aan hun oren trekt worden ze boos op je!”
Ik vraag of ze nog naar binnen durven. Maar dat is geen probleem. En zo werd een speurtocht door het park een tocht vol gevaren waar ze zich stuk voor stuk dapper doorheen hebben geslagen…
“In de struiken zitten enge mannen! Dus daar ga ik niet lopen!”, roept een meisje. “En ik geef je een hand want anders gaat ‘ie me dood maken!” Ik geef haar een hand en zeg dat het helemaal niet nodig is: We zijn met 15 kinderen en drie juffen, dus als we die enge man dan allemaal een schop geven is ‘ie net zo plat als die vogel van zonet. Die enge man durft heus niet uit de bosjes te komen als ‘ie ons ziet.
Bij het strandje staan borden dat er blauwalgen in het water zitten. “Die beestjes vreten je langzaam op, dus daarom mag je er niet zwemmen!”, roept er eentje. Een ander vertelt dat er vorig jaar al piranha’s in de zwemvijver zaten en hij er dus sowieso niet zwemt.
Dan sturen de aanwijzingen ons langs een “junglepad”, waar wuivend riet en struikjes er voor zorgen dat je niet verder kunt kijken dan het volgende bochtje. De allerdappersten durven tot het water te lopen en staan stoer te wachten tot de rest komt. “We moeten via de rotsen de rivier over!!!”, roept de voorste. Via een heel smal paadje van grote stenen bereiken we de overkant van de sloot. “Er zitten hier wel 1 procent krokodillen!”, gilt een kleuter als ze over de sloot is. Ik concludeer dat ze wel erg dapper is dat ze toch naar de overkant durft ook al denkt ze dat er krokodillen in het water zitten. Het kind glimt van trots.
Als ze op een lange bank even pauze hebben, vraag ik ze wat ze wel en niet mogen in de kinderboerderij. Opeens zitten ze helemaal op de praatstoel:
“Toen ik vier was ben ik gepikt door een kip!
Een geit ging mijn jas opeten en liet me niet meer los!
Ik ben gebeten door een konijn.
En toen het hekje open was gebleven waren er vier geiten weggelopen, maar ik was het gewoon vergeten dicht te doen…
De koe was dood gegaan en lag in de wei!
Als je geiten aan hun oren trekt worden ze boos op je!”
Ik vraag of ze nog naar binnen durven. Maar dat is geen probleem. En zo werd een speurtocht door het park een tocht vol gevaren waar ze zich stuk voor stuk dapper doorheen hebben geslagen…
Log in om te reageren.
