Het is Stille Zaterdag, maar er is geluid te horen.
Van huilende mensen, zo staat in de Bijbel.
Van huilende mensen, zo zegt het journaal.
Ik zit hier op mijn bank, in de zon. De zaterdag start langzaam op.
Ik hoor geluiden, maar niet zo hard dat de stilte helemaal verloren gaat.
Stilte heeft iets sereens. Het zet je stil. Het zet mij stil.
Op vrijdag, Goede Vrijdag, ben ik naar de dienst van mijn kerk gegaan.
Voordat ik daar heen ging, heb ik gewerkt, met mijn zus afgesproken, boodschappen gedaan en gegeten.
Het lukte me niet goed om stil te staan bij wat er is gebeurt op Goede Vrijdag.
Onder het eten koos ik er daarom bewust voor om een waargebeurd artikel te lezen om me te richten op een andere boodschap dan die in de supermarkt te koop is. Dat koste wel moeite zeg!
Het is de laatste weken een gewoonte geworden om een paar keer per week
mijn favoriete serie te kijken en de tijd te laten verstrijken.
En dat terwijl ik soms beter kan strijken, de administratie kan doen of juist tijd apart kan zetten om iets te lezen wat mij dichter bij God brengt.
Als ik kijk naar wat voor deel van een dag ik met het leren kennen van God bezig ben, dan is dat bar weinig.
De Here Jezus zocht stilte bij Zijn Vader voordat Hij uitgeleverd en gekruisigd zou worden. Hij had dat zo hard nodig voordat hij de ergste beproeving ooit zou ondergaan!
In Jakobus 1 staat dat we blij moeten zijn wanneer we beproeft worden, omdat dat ons geloof versterkt en standvastig maakt, als we volharden.
Geloven en dat in de praktijk willen brengen omdat je Zo onder de indruk bent van wat Jezus aan het kruis voor je gedaan heeft en nog steeds voor je wil doen elke dag, begint volgens mij echter met verwondering.
Met geraakt worden.
Ik hoop en bid dat je daarvoor open staat.
Op deze zondag, Pasen, is het graf immers open gezet:
de weg naar Jezus en de Vader is vrij!
Van huilende mensen, zo staat in de Bijbel.
Van huilende mensen, zo zegt het journaal.
Ik zit hier op mijn bank, in de zon. De zaterdag start langzaam op.
Ik hoor geluiden, maar niet zo hard dat de stilte helemaal verloren gaat.
Stilte heeft iets sereens. Het zet je stil. Het zet mij stil.
Op vrijdag, Goede Vrijdag, ben ik naar de dienst van mijn kerk gegaan.
Voordat ik daar heen ging, heb ik gewerkt, met mijn zus afgesproken, boodschappen gedaan en gegeten.
Het lukte me niet goed om stil te staan bij wat er is gebeurt op Goede Vrijdag.
Onder het eten koos ik er daarom bewust voor om een waargebeurd artikel te lezen om me te richten op een andere boodschap dan die in de supermarkt te koop is. Dat koste wel moeite zeg!
Het is de laatste weken een gewoonte geworden om een paar keer per week
mijn favoriete serie te kijken en de tijd te laten verstrijken.
En dat terwijl ik soms beter kan strijken, de administratie kan doen of juist tijd apart kan zetten om iets te lezen wat mij dichter bij God brengt.
Als ik kijk naar wat voor deel van een dag ik met het leren kennen van God bezig ben, dan is dat bar weinig.
De Here Jezus zocht stilte bij Zijn Vader voordat Hij uitgeleverd en gekruisigd zou worden. Hij had dat zo hard nodig voordat hij de ergste beproeving ooit zou ondergaan!
In Jakobus 1 staat dat we blij moeten zijn wanneer we beproeft worden, omdat dat ons geloof versterkt en standvastig maakt, als we volharden.
Geloven en dat in de praktijk willen brengen omdat je Zo onder de indruk bent van wat Jezus aan het kruis voor je gedaan heeft en nog steeds voor je wil doen elke dag, begint volgens mij echter met verwondering.
Met geraakt worden.
Ik hoop en bid dat je daarvoor open staat.
Op deze zondag, Pasen, is het graf immers open gezet:
de weg naar Jezus en de Vader is vrij!
Log in om te reageren.
