Lieve vrouwen,
Allereerst nog hartelijk gefeliciteerd met jullie internationale vrouwendag. Ik was helaas verhinderd om jullie persoonlijk toe te spreken omdat ik dringend andere dingen te doen had. Daarnaast kwam ik er op de feestdag zelf achter dat ik mijn officiële uitnodiging per ongeluk in mijn ribfluwelen broek had laten zitten die ik de avond daarvoor nog had toegevoegd aan het stapeltje gemengde was (40 graden, kort programma, geen wasverzak heb uiteraard nog wel geprobeerd om alsnog naar binnen te komen, maar ik werd al meteen bij de deur tegengehouden door die ene strenge mevrouw met knot. Zij geloofde me niet toen ik zei dat ik speciaal door jullie gevraagd was om de feestvreugde te verhogen met mijn zelf geschreven oden en balladen aan het wonderlijke wezen dat vrouw heet. Erg jammer, want ik had juist zo’n zin in een gezellige high tea. (De bevallingsverhalen had ik voor lief genomen.)
Maar goed, alweer een jaar voorbij dus. Een jaar waarin jullie weer overal aanwezig waren. Ik zag jullie aan tafel zitten bij discussieprogramma’s, triomferen op de internationale sportvelden en aanschuiven bij politieke topoverleggen. Maar ook zag ik jullie opgejaagd worden als stukken vlees in lekgeslagen rubberbootjes of Keulse nieuwjaarsnachten. Ik schrik daar toch wel van, maar ik blijf me verbazen over jullie veerkracht, levensvreugde en goede moed. Ik mag dat graag zien. (Ik mag jullie sowieso graag zien, trouwens)
Ben erg benieuwd hoe het komend jaar er uit komt te zien. Wat hebben jullie allemaal in petto voor ons, de man? En wat willen jullie eigenlijk nou precies? Kunnen we dáár misschien eens wat meer duidelijkheid over verwachten? Jullie weten wat er gebeurt als je het aan ons zou overlaten toch? Er moet toch meer in het leven zijn, lieve deernes, dan slofsokken op de bank, Jane Austen lezen en een gezellig huisje in Zwitserland voor 14 dagen? Zeg het maar. Meer oerman? Met liefde vasten we van douche en bad. Verkeerde vruchten eten? Een blik van jou is genoeg. Meer huishouden? Wijs de schuursponsjes aan en we gaan aan de slag.
Maar blijf nog heel lang bij ons
Allereerst nog hartelijk gefeliciteerd met jullie internationale vrouwendag. Ik was helaas verhinderd om jullie persoonlijk toe te spreken omdat ik dringend andere dingen te doen had. Daarnaast kwam ik er op de feestdag zelf achter dat ik mijn officiële uitnodiging per ongeluk in mijn ribfluwelen broek had laten zitten die ik de avond daarvoor nog had toegevoegd aan het stapeltje gemengde was (40 graden, kort programma, geen wasverzak heb uiteraard nog wel geprobeerd om alsnog naar binnen te komen, maar ik werd al meteen bij de deur tegengehouden door die ene strenge mevrouw met knot. Zij geloofde me niet toen ik zei dat ik speciaal door jullie gevraagd was om de feestvreugde te verhogen met mijn zelf geschreven oden en balladen aan het wonderlijke wezen dat vrouw heet. Erg jammer, want ik had juist zo’n zin in een gezellige high tea. (De bevallingsverhalen had ik voor lief genomen.)
Maar goed, alweer een jaar voorbij dus. Een jaar waarin jullie weer overal aanwezig waren. Ik zag jullie aan tafel zitten bij discussieprogramma’s, triomferen op de internationale sportvelden en aanschuiven bij politieke topoverleggen. Maar ook zag ik jullie opgejaagd worden als stukken vlees in lekgeslagen rubberbootjes of Keulse nieuwjaarsnachten. Ik schrik daar toch wel van, maar ik blijf me verbazen over jullie veerkracht, levensvreugde en goede moed. Ik mag dat graag zien. (Ik mag jullie sowieso graag zien, trouwens)
Ben erg benieuwd hoe het komend jaar er uit komt te zien. Wat hebben jullie allemaal in petto voor ons, de man? En wat willen jullie eigenlijk nou precies? Kunnen we dáár misschien eens wat meer duidelijkheid over verwachten? Jullie weten wat er gebeurt als je het aan ons zou overlaten toch? Er moet toch meer in het leven zijn, lieve deernes, dan slofsokken op de bank, Jane Austen lezen en een gezellig huisje in Zwitserland voor 14 dagen? Zeg het maar. Meer oerman? Met liefde vasten we van douche en bad. Verkeerde vruchten eten? Een blik van jou is genoeg. Meer huishouden? Wijs de schuursponsjes aan en we gaan aan de slag.
Maar blijf nog heel lang bij ons
Log in om te reageren.
