Vorige week is de veertigdagentijd weer begonnen. Sinds een paar jaar doe ik daar ook aan mee. Niet dat ik moet bijkomen van carnaval, want het meest feestelijke wat ik tijdens carnaval doe is thuis worteltjestaart eten. En die wortels zijn beter vermomd dan ik - elke keer denk ik dat er op mijn bord een spook ligt, maar nee hoor, het is een bruinoranje worteltjestaart die verborgen zit achter het witte glazuur. Maar goed, de veertigdagentijd dus, dat is een tijd van vasten, van soberheid, gekoppeld aan het Leiden en Lijden van Jezus, met als doel dichter bij God te komen. Of voor moderne niet-gelovigen: je te detoxen, tot de kern te komen, en dat soort dingen. Ik probeer elk jaar ergens anders op te vasten en dit jaar had ik nog geen "vast-project".
Het punt is ook dat je moet vasten op iets waar je aan gehecht bent. Je hoeft niet per se te vasten op iets slechts, je mag na de vastentijd er weer mee verder gaan. Toen de bewoners van Nineve hoorden van Jona's boodschap, gingen de bewoners en hun dieren zich onthouden van eten, maar ik denk dat ze na een tijdje weer gingen eten. Zelfs Jezus had nog wel eens een avondmaal na zijn eet-vastentijd in de woestijn.
Ik heb mijn hart de afgelopen jaren al doorgelicht. Ik heb veertig dagen gevast op internet/mobiele telefoon (waardoor ik brieven schreef in plaats van e-mails, en aan mijn vrienden ansichtkaarten van kattenplaatjes stuurde in plaats van ze op Facebook te plaatsen), op chocola/koekjes/taart (het vasten hierop was een piece of cake, zo hield ik mij voor), zelfs op koffie/thee (zodat ik kilo's aankwam van de warme chocolademelk)! En dit jaar dan? Ik moest dus een nieuw project hebben, herhaling was verboden. Zou ik vasten op douchen? Daar zouden mijn vrienden niet blij van worden. Vasten op alcohol? Daar ben ik veel te nuchter voor. Autorijden? Misschien als ik een keer ga vasten met werken, want het gebouw waar ik werk is net zo bereikbaar als een berggeitschuilhut in de Himalaya.
Ik verzuchtte mij hierover bij vriend I. Ik heb gewoon te weinig onnoodzakelijke gehechtheden. Hij brainstormde nog even met mij mee. Vasten met scheren was een slecht idee, want dan zou ik zo'n hatelijke hipster worden. Vasten op daten was ook niet goed, want hij vond dat ik nog steeds aan de vrouw moet. Waarschijnlijk zodat ik dit gesprek niet meer met hem hoef te voeren, maar dan kan ik mijn date lastigvallen in plaats van hem. Toen had hij een geniaal idee: wat als ik het vasten nou zag als wél-doen in plaats van niet-doen? Dan zouden er een hoop nieuwe dingen mogelijk zijn!
Vasten door elke dag iets wel te doen. Ik zou kunnen hardlopen, ware het niet dat dat niet elke dag mag van de trainer. Het moet realistisch zijn, want elke dag vrijwilligerswerk doen, dat lukt mij niet. Het moet iets zijn wat ik nog niet doe, want elke dag koffie drinken, dat kan ik. Het moet toegevoegde waarde hebben, want veertig dagen lang Lord of the Rings kijken is niet bepaald episch.
Vier koppen koffie met brownies later ben ik er uit. Ik ga vasten door stille tijd te houden, elke dag een half uur. Moet lukken toch? Het spook van mijn worteltjestaart stemt stilzwijgend in - samen slaan we ons er wel doorheen.
Het punt is ook dat je moet vasten op iets waar je aan gehecht bent. Je hoeft niet per se te vasten op iets slechts, je mag na de vastentijd er weer mee verder gaan. Toen de bewoners van Nineve hoorden van Jona's boodschap, gingen de bewoners en hun dieren zich onthouden van eten, maar ik denk dat ze na een tijdje weer gingen eten. Zelfs Jezus had nog wel eens een avondmaal na zijn eet-vastentijd in de woestijn.
Ik heb mijn hart de afgelopen jaren al doorgelicht. Ik heb veertig dagen gevast op internet/mobiele telefoon (waardoor ik brieven schreef in plaats van e-mails, en aan mijn vrienden ansichtkaarten van kattenplaatjes stuurde in plaats van ze op Facebook te plaatsen), op chocola/koekjes/taart (het vasten hierop was een piece of cake, zo hield ik mij voor), zelfs op koffie/thee (zodat ik kilo's aankwam van de warme chocolademelk)! En dit jaar dan? Ik moest dus een nieuw project hebben, herhaling was verboden. Zou ik vasten op douchen? Daar zouden mijn vrienden niet blij van worden. Vasten op alcohol? Daar ben ik veel te nuchter voor. Autorijden? Misschien als ik een keer ga vasten met werken, want het gebouw waar ik werk is net zo bereikbaar als een berggeitschuilhut in de Himalaya.
Ik verzuchtte mij hierover bij vriend I. Ik heb gewoon te weinig onnoodzakelijke gehechtheden. Hij brainstormde nog even met mij mee. Vasten met scheren was een slecht idee, want dan zou ik zo'n hatelijke hipster worden. Vasten op daten was ook niet goed, want hij vond dat ik nog steeds aan de vrouw moet. Waarschijnlijk zodat ik dit gesprek niet meer met hem hoef te voeren, maar dan kan ik mijn date lastigvallen in plaats van hem. Toen had hij een geniaal idee: wat als ik het vasten nou zag als wél-doen in plaats van niet-doen? Dan zouden er een hoop nieuwe dingen mogelijk zijn!
Vasten door elke dag iets wel te doen. Ik zou kunnen hardlopen, ware het niet dat dat niet elke dag mag van de trainer. Het moet realistisch zijn, want elke dag vrijwilligerswerk doen, dat lukt mij niet. Het moet iets zijn wat ik nog niet doe, want elke dag koffie drinken, dat kan ik. Het moet toegevoegde waarde hebben, want veertig dagen lang Lord of the Rings kijken is niet bepaald episch.
Vier koppen koffie met brownies later ben ik er uit. Ik ga vasten door stille tijd te houden, elke dag een half uur. Moet lukken toch? Het spook van mijn worteltjestaart stemt stilzwijgend in - samen slaan we ons er wel doorheen.
Log in om te reageren.
.
