Er na het douchen achterkomen dat je je handdoek vergeten bent. Moeten wachten tot de wc vrij is. Met je afwas aan de wandel... Nee, ik heb het niet over Camping Life. Dit is mijn daily life. Na bijna tien jaar een plekje helemaal voor mezelf, woon ik nu alweer bijna een jaar 'op kamers'. En deel ik keuken en badkamer met vier huisgenoten.
Geen achteruitgang vind ik zelf. Want ik heb meer ruimte, en meer luxe. En die huisgenoten: los van af en toe een kleine irritatie heeft het wel wat. Vooral omdat het mensen zijn die ik nooit zelf uitgekozen zou hebben. Een impressie.
Huisgenoot 1 is al wat ouder. Hij heeft een kunstgebit en zijn tanden vaker uit dan in. Altijd als ik aan het koken ben, heeft hij iets uit de keuken nodig. Om vervolgens te vertellen over zijn dansavonden. Of zijn piraten-koor. Of over zijn vijftien jaar oudere vriendin met wie het afwisselend aan en uit is.
Huisgenoot 2 zag ik pas voor het eerst toen ik er al twee maanden woonde. Hij krijgt bijna wekelijks post van incasso-bureau's en justitie. Hij neemt altijd zijn radio mee de badkamer in en eet voornamelijk kip-nuggets en pizza. Ik heb hem nog nooit langer dan een halve minuut gesproken.
Huisgenoot 3 speelt regelmatig midden in de nacht gitaar en komt soms dagen niet buiten. Zijn kat komt vaak bij me op bezoek. Drinkt dan uit mijn bloemenvaas, klimt in mijn kledingkast en gaat op mijn bed liggen slapen. Ik vind het geen probleem. Wat dieren betreft ben ik heel tolerant.
Huisgenoot 4 is best leuk. En aardig. Hij helpt me soms met internetproblemen. Ik zie hem alleen heel weinig. Gemiddeld één keer per maand. Ik hoor wel elke stap die hij zet als hij thuis is. Maar daar kan hij niks aan doen. Dat ligt aan zijn vloer. En mijn plafond.
Oke, en nu de impressie van mijn huisgenoten van mij. "Ze zorgt altijd voor genoeg wc-papier en een schoon handdoekje. Maar ze laat wel bijna altijd wat staan in de badkamer. En ze begint vaak al om 6 uur met snoozen. Soms wel een uur lang. En ze kookt en doucht vaak op vreemde tijdstippen. Verder is ze best aardig hoor."
Geen achteruitgang vind ik zelf. Want ik heb meer ruimte, en meer luxe. En die huisgenoten: los van af en toe een kleine irritatie heeft het wel wat. Vooral omdat het mensen zijn die ik nooit zelf uitgekozen zou hebben. Een impressie.
Huisgenoot 1 is al wat ouder. Hij heeft een kunstgebit en zijn tanden vaker uit dan in. Altijd als ik aan het koken ben, heeft hij iets uit de keuken nodig. Om vervolgens te vertellen over zijn dansavonden. Of zijn piraten-koor. Of over zijn vijftien jaar oudere vriendin met wie het afwisselend aan en uit is.
Huisgenoot 2 zag ik pas voor het eerst toen ik er al twee maanden woonde. Hij krijgt bijna wekelijks post van incasso-bureau's en justitie. Hij neemt altijd zijn radio mee de badkamer in en eet voornamelijk kip-nuggets en pizza. Ik heb hem nog nooit langer dan een halve minuut gesproken.
Huisgenoot 3 speelt regelmatig midden in de nacht gitaar en komt soms dagen niet buiten. Zijn kat komt vaak bij me op bezoek. Drinkt dan uit mijn bloemenvaas, klimt in mijn kledingkast en gaat op mijn bed liggen slapen. Ik vind het geen probleem. Wat dieren betreft ben ik heel tolerant.
Huisgenoot 4 is best leuk. En aardig. Hij helpt me soms met internetproblemen. Ik zie hem alleen heel weinig. Gemiddeld één keer per maand. Ik hoor wel elke stap die hij zet als hij thuis is. Maar daar kan hij niks aan doen. Dat ligt aan zijn vloer. En mijn plafond.
Oke, en nu de impressie van mijn huisgenoten van mij. "Ze zorgt altijd voor genoeg wc-papier en een schoon handdoekje. Maar ze laat wel bijna altijd wat staan in de badkamer. En ze begint vaak al om 6 uur met snoozen. Soms wel een uur lang. En ze kookt en doucht vaak op vreemde tijdstippen. Verder is ze best aardig hoor."
Log in om te reageren.
