Zwoele nachten gepaard met veel wijn en ander aards genot leiden bij het gebrek aan het juiste gezelschap vaak tot een melancholie aan gedachten. Gedachten aan liefdes van voorbijgaande aard, die weer weggespoeld moeten worden met een nieuwe fles wijn. Niets zo heerlijk als jezelf weg te laten zakken in een diepe, donkere poel van zelfmedelijden. Meedrijvend op de heerlijke klanken van de muziek, neurie ik mee.
Your eyes may be whole, but the story I'm told
Is that your heart is as black as night
Your lips may be sweet, such that I can't compete
But your heart is as black as night
Een korte adempauze, bijgestaan door het ontkurken van een nieuwe fles, brengt me weer even bij zinnen. Wetend dat morgen in het teken zal staan van een roes, die zich openbaart in een niet vriendelijke hoofdpijn geef ik weer toe aan de liefelijke maar o,zo verraderlijke, zachte verleiding van het druivennat. Dat herinnert me eraan dat ik aan het zingen was.(Nou ja, ‘t brengt geluid voort!)Na het zinnige moment weggespoeld te hebben met een extra slok, zing ik moedig doch enigszins met dubbele tong verder.
I don't know why you came along, at such a perfect time.
But if I let you hang around, I'm bound to lose my mind.
Cause your hands may be strong, but the feeling's all wrong.
Your heart is as black a night
Uitblazend om de moeite die ik moet doen om de muziek bij te houden, grijp ik weer naar het glas. Alle logica is verdwenen. Waar zing ik over? De diepzinnige gedachten die me geleid hebben tot het vol overgave meezingen van het nummer zijn verdwenen. Zelfs de persoon die ik met het nummer vereenzelvig (maar het is en blijft een ***!) is een onherkenbaar wazig figuur geworden, en zakt steeds verder en dieper weg in een mistig meer. Dit keer niet van zelfmedelijden, maar van een dieprode geurige substantie.
Gelukkig is het nummer bijna afgelopen, en is de tekst niet meer zo moeilijk.
Met nieuw ingedronken moed, opgevoerd tot ongekende hoogten zing ik (lees krijs ik!) met overslaande stem het laatste refrein mee.
Your heart is as black
Oh, your heart is as black as night
Ah-ah oh
Arme huisgenoten...!
Your eyes may be whole, but the story I'm told
Is that your heart is as black as night
Your lips may be sweet, such that I can't compete
But your heart is as black as night
Een korte adempauze, bijgestaan door het ontkurken van een nieuwe fles, brengt me weer even bij zinnen. Wetend dat morgen in het teken zal staan van een roes, die zich openbaart in een niet vriendelijke hoofdpijn geef ik weer toe aan de liefelijke maar o,zo verraderlijke, zachte verleiding van het druivennat. Dat herinnert me eraan dat ik aan het zingen was.(Nou ja, ‘t brengt geluid voort!)Na het zinnige moment weggespoeld te hebben met een extra slok, zing ik moedig doch enigszins met dubbele tong verder.
I don't know why you came along, at such a perfect time.
But if I let you hang around, I'm bound to lose my mind.
Cause your hands may be strong, but the feeling's all wrong.
Your heart is as black a night
Uitblazend om de moeite die ik moet doen om de muziek bij te houden, grijp ik weer naar het glas. Alle logica is verdwenen. Waar zing ik over? De diepzinnige gedachten die me geleid hebben tot het vol overgave meezingen van het nummer zijn verdwenen. Zelfs de persoon die ik met het nummer vereenzelvig (maar het is en blijft een ***!) is een onherkenbaar wazig figuur geworden, en zakt steeds verder en dieper weg in een mistig meer. Dit keer niet van zelfmedelijden, maar van een dieprode geurige substantie.
Gelukkig is het nummer bijna afgelopen, en is de tekst niet meer zo moeilijk.
Met nieuw ingedronken moed, opgevoerd tot ongekende hoogten zing ik (lees krijs ik!) met overslaande stem het laatste refrein mee.
Your heart is as black
Oh, your heart is as black as night
Ah-ah oh
Arme huisgenoten...!
Log in om te reageren.
