De feestdagen zijn nog niet begonnen of ik ben al misselijk. Kerstmisselijk. Van de opgeklopte gezelligheid en de kerstmuzak die via radio en tv mijn huiskamer binnensijpelen. Het brengt me niet bepaald in hogere sferen.
Ik heb mijn buik vol van supermarkten die Prettige Feestdagen transformeren in Vettige Vreetdagen. Genoeg van de jolige postcodeloterijbende, die in foute kersttruien nepsneeuwballen gooit. Om nog maar te zwijgen over de vooraankondigingen van Robert ten Brinks ‘All You Need Is Love’-circus in de bergen…
Waarom moet dat in de bergen? Omdat daar sneeuw ligt natuurlijk. Dat schijnt romantisch te zijn. Bovendien is kerst pas echt als het een witte kerst is. Kijk maar naar de kerstcommercial van PostNL: een postbezorger loopt door de sneeuw met zijn fiets. Of neem de ‘Flappie’-reclame van Bol.com: zodra de kerstverlichting hangt, dwarrelen witte vlokjes vrolijk naar benee.
Weet je wat ik ook zo wonderlijk vind? De schaars geklede fotomodellen die rond de feestdagen op abri’s en billboards prijken. Normaal gesproken is het wat frisser in december dan dit jaar, maar toch. Het ligt voor de hand om’s winters iets met mutsen, sjaals en dikke truien te doen. In plaats daarvan is het allemaal ondergoed wat de klok slaat.
Geen degelijk thermo-underwear maar verleidelijke lingerie. Kan iemand mij uitleggen wat het verband is tussen kerst en kant? Of tussen kerst en parfum? Oh, wacht even: pakjes onder de boom natuurlijk! Lingerie en parfum zijn blijkbaar de ultieme kerstcadeaus. Hup, naar de winkel dus. Nog even en we zingen ‘Middenin de winternacht ging de HEMA open’.
Zelf associeer ik kerst eerder met de geur van Christus. Laatst had ik een Stille Nachtmerrie. Ik droomde dat ik in alle eenvoud stilstond bij de geboorte van Jezus. In mijn eentje, buiten in de frisse lucht, onder de uitgestrekte sterrenhemel. In de verte zag ik een warm schijnsel opdoemen en mijn hart ging sneller kloppen…
Het schijnsel werd feller en groter… Net toen ik dacht dat het de Heer zelf was die mij naderde, bleek het licht afkomstig te zijn van koplampen en een sliert kerstlichtjes. Het was die verschrikkelijke rode kersttruck van Coca Cola! Always Coca Cola… Santa Claus stapte uit en probeerde mij het bruine goedje door de strot te persen.
Op dat moment hoorde ik achter mij een stem, die zei: ‘Wie cola drinkt, krijgt weer dorst. Maar wie van het water drinkt dat Ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Dat water zal in hem als een fontein worden, waaruit eeuwig leven voortkomt.’ Ik draaide me om en zei: ‘Jezus! Geef mij van dat water, dan zal ik nooit meer dorst krijgen.’
‘Volg mij,’ zei Jezus, en Hij nam me mee naar een bomvolle feestzaal. Daar zag ik een hoop bekende gezichten: van Robert ten Brink tot Caroline Tensen en Flappie. ‘Ik vier mijn verjaardag, dus je treft het,’ zei Jezus. Speciaal voor de gelegenheid veranderde Hij water in Glühwein. Zo veranderde deze nachtmerrie in een droom. Niet eerder heb ik zo’n vrolijk kerstfeest beleefd.
Ik heb mijn buik vol van supermarkten die Prettige Feestdagen transformeren in Vettige Vreetdagen. Genoeg van de jolige postcodeloterijbende, die in foute kersttruien nepsneeuwballen gooit. Om nog maar te zwijgen over de vooraankondigingen van Robert ten Brinks ‘All You Need Is Love’-circus in de bergen…
Waarom moet dat in de bergen? Omdat daar sneeuw ligt natuurlijk. Dat schijnt romantisch te zijn. Bovendien is kerst pas echt als het een witte kerst is. Kijk maar naar de kerstcommercial van PostNL: een postbezorger loopt door de sneeuw met zijn fiets. Of neem de ‘Flappie’-reclame van Bol.com: zodra de kerstverlichting hangt, dwarrelen witte vlokjes vrolijk naar benee.
Weet je wat ik ook zo wonderlijk vind? De schaars geklede fotomodellen die rond de feestdagen op abri’s en billboards prijken. Normaal gesproken is het wat frisser in december dan dit jaar, maar toch. Het ligt voor de hand om’s winters iets met mutsen, sjaals en dikke truien te doen. In plaats daarvan is het allemaal ondergoed wat de klok slaat.
Geen degelijk thermo-underwear maar verleidelijke lingerie. Kan iemand mij uitleggen wat het verband is tussen kerst en kant? Of tussen kerst en parfum? Oh, wacht even: pakjes onder de boom natuurlijk! Lingerie en parfum zijn blijkbaar de ultieme kerstcadeaus. Hup, naar de winkel dus. Nog even en we zingen ‘Middenin de winternacht ging de HEMA open’.
Zelf associeer ik kerst eerder met de geur van Christus. Laatst had ik een Stille Nachtmerrie. Ik droomde dat ik in alle eenvoud stilstond bij de geboorte van Jezus. In mijn eentje, buiten in de frisse lucht, onder de uitgestrekte sterrenhemel. In de verte zag ik een warm schijnsel opdoemen en mijn hart ging sneller kloppen…
Het schijnsel werd feller en groter… Net toen ik dacht dat het de Heer zelf was die mij naderde, bleek het licht afkomstig te zijn van koplampen en een sliert kerstlichtjes. Het was die verschrikkelijke rode kersttruck van Coca Cola! Always Coca Cola… Santa Claus stapte uit en probeerde mij het bruine goedje door de strot te persen.
Op dat moment hoorde ik achter mij een stem, die zei: ‘Wie cola drinkt, krijgt weer dorst. Maar wie van het water drinkt dat Ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Dat water zal in hem als een fontein worden, waaruit eeuwig leven voortkomt.’ Ik draaide me om en zei: ‘Jezus! Geef mij van dat water, dan zal ik nooit meer dorst krijgen.’
‘Volg mij,’ zei Jezus, en Hij nam me mee naar een bomvolle feestzaal. Daar zag ik een hoop bekende gezichten: van Robert ten Brink tot Caroline Tensen en Flappie. ‘Ik vier mijn verjaardag, dus je treft het,’ zei Jezus. Speciaal voor de gelegenheid veranderde Hij water in Glühwein. Zo veranderde deze nachtmerrie in een droom. Niet eerder heb ik zo’n vrolijk kerstfeest beleefd.
Log in om te reageren.
