"... I got a list of Starbucks-lovers, they'll tell you I'm insane..."
Het is een grauwe maandag, de grauwste maandag dit jaar. De wereld zal er vast ook grauw uitzien, maar dat kan ik niet zien: de wereld verstopt zich in de mistigste mistbank van dit jaar. Op de radio wordt gezongen over een lijst van Starbucks-liefhebbers. Wacht, wordt daar echt over gezongen? Het komt weer terug in het refrein en weer, ja, Taylor Swift zingt dit echt in haar liedje Blank Space!
Ik voel gelijk een verbondenheid met haar. Zij gaat kennelijk ook, net als ik, naar die dure koffietent, een tempel van Amerikanisme en ideale hangplek voor afspraken of wachtplek voor de volgende nachttrein. Net als Taylor heb ik ook een lijstje van mensen die er graag koffie of chocolademelk komen drinken. Ironisch genoeg bestaat de Top-3 van mijn lijst uit exen en ex-dates. Hun namen beginnen alledrie met een I en ze zullen je allemaal vertellen dat ik gek ben. Een date met Taylor zit er helaas niet in, want haar naam begint met een T.
Omdat ik toch eens wilde weten wat ze voor de rest zong, zocht ik de songtekst van haar lied op. En wat bleek, ze zingt helemaal niet over koffie-lovers. Vraag me niet hoe ze het articuleert, maar volgens haarzelf (en niemand anders valt haar bij) zingt ze "I got a long list of ex-lovers". Gevalletje Mama Appelsap dus: ik hoorde iets wat ik niet goed hoorde, en mijn cafeïnerijke hersenen maakten er iets van wat ik wel begreep. Een soort muzikale Rorschach-vlek.
En terug ben ik in de grauwheid, een teleurstelling rijker. Maar weet je wat? Ik kies er lekker voor om onwetend te zijn. Ik zie de vlinder in de Rorschach-vlek. Ik kies er voor om a list of Starbucks-lovers te horen en binnenkort ga ik wat drinken met de I. bovenaan mijn lijst: Ikzelf. En Taylor met een T. is welkom. Als ze snel is.
Het is een grauwe maandag, de grauwste maandag dit jaar. De wereld zal er vast ook grauw uitzien, maar dat kan ik niet zien: de wereld verstopt zich in de mistigste mistbank van dit jaar. Op de radio wordt gezongen over een lijst van Starbucks-liefhebbers. Wacht, wordt daar echt over gezongen? Het komt weer terug in het refrein en weer, ja, Taylor Swift zingt dit echt in haar liedje Blank Space!
Ik voel gelijk een verbondenheid met haar. Zij gaat kennelijk ook, net als ik, naar die dure koffietent, een tempel van Amerikanisme en ideale hangplek voor afspraken of wachtplek voor de volgende nachttrein. Net als Taylor heb ik ook een lijstje van mensen die er graag koffie of chocolademelk komen drinken. Ironisch genoeg bestaat de Top-3 van mijn lijst uit exen en ex-dates. Hun namen beginnen alledrie met een I en ze zullen je allemaal vertellen dat ik gek ben. Een date met Taylor zit er helaas niet in, want haar naam begint met een T.
Omdat ik toch eens wilde weten wat ze voor de rest zong, zocht ik de songtekst van haar lied op. En wat bleek, ze zingt helemaal niet over koffie-lovers. Vraag me niet hoe ze het articuleert, maar volgens haarzelf (en niemand anders valt haar bij) zingt ze "I got a long list of ex-lovers". Gevalletje Mama Appelsap dus: ik hoorde iets wat ik niet goed hoorde, en mijn cafeïnerijke hersenen maakten er iets van wat ik wel begreep. Een soort muzikale Rorschach-vlek.
En terug ben ik in de grauwheid, een teleurstelling rijker. Maar weet je wat? Ik kies er lekker voor om onwetend te zijn. Ik zie de vlinder in de Rorschach-vlek. Ik kies er voor om a list of Starbucks-lovers te horen en binnenkort ga ik wat drinken met de I. bovenaan mijn lijst: Ikzelf. En Taylor met een T. is welkom. Als ze snel is.
Log in om te reageren.
