Marije Knevel is journaliste en presentatrice. De afgelopen maanden heeft ze onder andere gewerkt als redacteur bij de Evangelische Omroep en maakte ze promotiefilms voor ZOA-Vluchtelingenzorg. Vanaf vrijdag 10 september schrijft ze tweewekelijks een column voor Funky Fish. We vroegen haar naar haar werk, ambitie en haar plannen voor de nabije toekomst.
Heb je altijd al in de mediawereld willen werken?
Als kleine opdonder van een jaartje of negen stond ik al met een enorme radiorecorder mensen te interviewen bij ons winkelcentrum in de buurt. Ik ben ontzettend gezegend met het feit dat ik heel goed weet wat ik wil. Tijdens de havo had ik ook helemaal geen last van de keuzestress die veel klasgenoten wel hadden. Ik wist allang dat ik de journalistiek in wilde.
Wat wil je bereiken in je werk?
Van nature ben ik ontzettend nieuwsgierig. Op de een of andere manier sta ik regelmatig met onbekenden te kletsen. Gewoon op het terras of in de trein. En bovendien begin ik dan het gesprek niet. Ik hou van mensen en ben echt oprecht geïnteresseerd in hun verhalen. Het liefste wil ik een programma presenteren waarbij ik mensen kan interviewen. Daarnaast hoop ik door wie ik ben en hoe ik in het leven sta aan andere mensen een stukje van de liefde van God te laten zien. Ik zal niet actief mensen bestoken met mijn geloof, maar kan ze wellicht wel een beetje triggeren.
Je bent onlangs voor je werk voor hulporganisatie ZOA op reis geweest.
Wat is je daarvan het meeste bijgebleven?
Dat is echt een enorm lastige vraag. Ik ben in Soedan, Cambodja en Sri Lanka geweest voor ZOA. Daardoor heb ik de kans gehad het werk van ZOA van dichtbij te zien. Ik vind het ontzettend bewonderenswaardig hoe hard de lokale staff werkt, onder lastige omstandigheden. Ik heb daar dan ook diep respect voor. Maar wat mij het meest is bijgebleven, is de veerkrachtigheid van mensen. In alle drie de landen hebben de mensen die ik heb ontmoet verschrikkelijke dingen gezien. Ze hebben hele nare dingen meegemaakt; ze zijn zeer waarschijnlijk een deel van hun familie kwijtgeraakt en hebben hun huizen moeten achterlaten. Ondanks dat alles blijven ze hoop houden en gaan ze er echt voor om weer een nieuw leven op te bouwen. Af en toe kan ik best van mezelf balen als ik bijvoorbeeld “niks” meer heb om aan te trekken of zoiets stompzinnigs. Dan hoef ik alleen maar weer terug te denken aan de geweldig inspirerende mensen die ik heb mogen ontmoeten. Dan besef ik weer wat een goed leven ik heb en dat ik me beter druk kan maken over de echt belangrijke dingen in het leven.
Met welke (nieuwe) projecten ben je op dit moment bezig?
Ha! Helaas kan ik nog niet te veel verklappen. Maar op dit moment ben ik enorm druk bezig met een heel gaaf nieuw project. Cryptisch he? Zo werkt de televisiewereld. Soms moet je nog even je mond houden. Wat voor een praatgraag als ik soms best lastig kan zijn. Daarnaast hoop ik ook snel weer op pad te gaan voor ZOA.
Heb je altijd al in de mediawereld willen werken?
Als kleine opdonder van een jaartje of negen stond ik al met een enorme radiorecorder mensen te interviewen bij ons winkelcentrum in de buurt. Ik ben ontzettend gezegend met het feit dat ik heel goed weet wat ik wil. Tijdens de havo had ik ook helemaal geen last van de keuzestress die veel klasgenoten wel hadden. Ik wist allang dat ik de journalistiek in wilde.
Wat wil je bereiken in je werk?
Van nature ben ik ontzettend nieuwsgierig. Op de een of andere manier sta ik regelmatig met onbekenden te kletsen. Gewoon op het terras of in de trein. En bovendien begin ik dan het gesprek niet. Ik hou van mensen en ben echt oprecht geïnteresseerd in hun verhalen. Het liefste wil ik een programma presenteren waarbij ik mensen kan interviewen. Daarnaast hoop ik door wie ik ben en hoe ik in het leven sta aan andere mensen een stukje van de liefde van God te laten zien. Ik zal niet actief mensen bestoken met mijn geloof, maar kan ze wellicht wel een beetje triggeren.
Je bent onlangs voor je werk voor hulporganisatie ZOA op reis geweest.
Wat is je daarvan het meeste bijgebleven?
Dat is echt een enorm lastige vraag. Ik ben in Soedan, Cambodja en Sri Lanka geweest voor ZOA. Daardoor heb ik de kans gehad het werk van ZOA van dichtbij te zien. Ik vind het ontzettend bewonderenswaardig hoe hard de lokale staff werkt, onder lastige omstandigheden. Ik heb daar dan ook diep respect voor. Maar wat mij het meest is bijgebleven, is de veerkrachtigheid van mensen. In alle drie de landen hebben de mensen die ik heb ontmoet verschrikkelijke dingen gezien. Ze hebben hele nare dingen meegemaakt; ze zijn zeer waarschijnlijk een deel van hun familie kwijtgeraakt en hebben hun huizen moeten achterlaten. Ondanks dat alles blijven ze hoop houden en gaan ze er echt voor om weer een nieuw leven op te bouwen. Af en toe kan ik best van mezelf balen als ik bijvoorbeeld “niks” meer heb om aan te trekken of zoiets stompzinnigs. Dan hoef ik alleen maar weer terug te denken aan de geweldig inspirerende mensen die ik heb mogen ontmoeten. Dan besef ik weer wat een goed leven ik heb en dat ik me beter druk kan maken over de echt belangrijke dingen in het leven.
Met welke (nieuwe) projecten ben je op dit moment bezig?
Ha! Helaas kan ik nog niet te veel verklappen. Maar op dit moment ben ik enorm druk bezig met een heel gaaf nieuw project. Cryptisch he? Zo werkt de televisiewereld. Soms moet je nog even je mond houden. Wat voor een praatgraag als ik soms best lastig kan zijn. Daarnaast hoop ik ook snel weer op pad te gaan voor ZOA.
Log in om te reageren.
