Kabam! Ik stoot m’n hoofd tegen een kastdeurtje in de badkamer. Aaaauwww! Een felle pijnscheut schiet door de achterkant van m’n hoofd. Ik sta te trillen op m’n benen en moet me vasthouden aan de muur om niet om te vallen. Boehoe! Waarom ben ik ook zo onhandig?
Wereldrecord Onhandigheid, hier kom ik! De helft van de kopjes in de gezamenlijke keuken leven niet meer. Zelfs superstevige Ikea-mokken breken als ik ze laat vallen. Vorige week bracht ik een spoedbezoek aan de tandarts. Waarom? Ik deed m’n lievelingstrui zo snel aan dat de rits van de capuchon tegen m’n voortand aansloeg. Stukje tand eraf. Ugh! Schoonmaken? Als ik dat probeer, plonst er schoonmaakmiddel in m’n oog. Gym op school was een traumatische ervaring. Dat er nog nooit een wetsvoorstel is gekomen voor het afschaffen van de Algehele Vernedering genaamd Lichamelijke Opvoeding!
Waarom ben ik ook zo onhandig? Toen ik met een Heel Speciaal Iemand door een museum liep en ik m’n arm door de zijne stak, was ik de hele tijd bang dat ik zou struikelen. Toen ik hem daarna een knuffel gaf, moet dat de meest ongemakkelijke knuffel zijn geweest die hij ooit had gekregen. Hij keek me daarna ook heel vreemd aan. Nog nooit heb ik me kwetsbaarder gevoeld.
Met m’n hand tegen m’n hoofd loop ik naar de keuken, op zoek naar een lap om tegen m’n hoofd te leggen.
Anna, één van de andere meisjes in huis, staat in de keuken te koken.
“Hee, wat is er met jou gebeurd?”, vraagt ze als ik binnenkom met m’n hand tegen m’n hoofd.
Er staat heel groot “Auw” op m’n gezicht.
“...heb net m’n hoofd tegen een kastdeur gestoten”, mompel ik.
“ Oef, ja, dat doet pijn”, zegt ze.
Ze houdt een theedoek onder de kraan en geeft me die om tegen m’n hoofd aan te houden.
Ik bijt op m’n tanden.
“Gaat ’t wel?”, vraagt ze.
“Mhwa”, zeg ik.
Ze klopt me bemoedigend op m’n rug.
Dan zeg ik: “Nou ja…als zoiets gebeurd...als ik zoiets stoms doe...Het is zo typisch mij. Ik kan niet eens iets van de badkamervloer pakken zonder m’n hoofd te stoten. En dan voel ik me altijd alsof ik niks kan....En dan word ik daar altijd een beetje depri van.”
Ze kijkt me verbaasd aan.
“Hee,” zegt ze. “Ik dacht altijd dat ik de enige was die zich zo voelde...”
Wereldrecord Onhandigheid, hier kom ik! De helft van de kopjes in de gezamenlijke keuken leven niet meer. Zelfs superstevige Ikea-mokken breken als ik ze laat vallen. Vorige week bracht ik een spoedbezoek aan de tandarts. Waarom? Ik deed m’n lievelingstrui zo snel aan dat de rits van de capuchon tegen m’n voortand aansloeg. Stukje tand eraf. Ugh! Schoonmaken? Als ik dat probeer, plonst er schoonmaakmiddel in m’n oog. Gym op school was een traumatische ervaring. Dat er nog nooit een wetsvoorstel is gekomen voor het afschaffen van de Algehele Vernedering genaamd Lichamelijke Opvoeding!
Waarom ben ik ook zo onhandig? Toen ik met een Heel Speciaal Iemand door een museum liep en ik m’n arm door de zijne stak, was ik de hele tijd bang dat ik zou struikelen. Toen ik hem daarna een knuffel gaf, moet dat de meest ongemakkelijke knuffel zijn geweest die hij ooit had gekregen. Hij keek me daarna ook heel vreemd aan. Nog nooit heb ik me kwetsbaarder gevoeld.
Met m’n hand tegen m’n hoofd loop ik naar de keuken, op zoek naar een lap om tegen m’n hoofd te leggen.
Anna, één van de andere meisjes in huis, staat in de keuken te koken.
“Hee, wat is er met jou gebeurd?”, vraagt ze als ik binnenkom met m’n hand tegen m’n hoofd.
Er staat heel groot “Auw” op m’n gezicht.
“...heb net m’n hoofd tegen een kastdeur gestoten”, mompel ik.
“ Oef, ja, dat doet pijn”, zegt ze.
Ze houdt een theedoek onder de kraan en geeft me die om tegen m’n hoofd aan te houden.
Ik bijt op m’n tanden.
“Gaat ’t wel?”, vraagt ze.
“Mhwa”, zeg ik.
Ze klopt me bemoedigend op m’n rug.
Dan zeg ik: “Nou ja…als zoiets gebeurd...als ik zoiets stoms doe...Het is zo typisch mij. Ik kan niet eens iets van de badkamervloer pakken zonder m’n hoofd te stoten. En dan voel ik me altijd alsof ik niks kan....En dan word ik daar altijd een beetje depri van.”
Ze kijkt me verbaasd aan.
“Hee,” zegt ze. “Ik dacht altijd dat ik de enige was die zich zo voelde...”
Log in om te reageren.
