"I'm driving till the end of day.
The freedom to turn around,
or stay."
Met een lang weekend vrij voor de boeg en een auto voor de deur, zijn de plannen snel gemaakt. Ik tuf even op en neer naar een vriendin. Weer eens een heerlijk lang stuk snelweg waar je 130 scheuren mag, daar draai ik m'n hand inmiddels niet meer voor om. Zondagochtend ziet het er wat miezerig uit, dus pak ik het groene bakje in plaats van een paraplu om naar de kerk te rijden. En als ik 's middags nog zin heb om ergens te gaan wandelen, rij ik net zo lief naar een park in de buurt. Dat zou anders toch te ver fietsen zijn geweest.
Daar aangekomen blijkt het parkeerterreintje wel heel erg krap te zijn. Liefst zou ik rechtsomkeert maken om een makkelijker plekje op te zoeken. Maar met de wijze woorden van m'n broer in m'n achterhoofd ("Als je iets eng vindt, moet je het juist doen!") rij ik er toch maar op. Heel voorzichtig manoeuvreer ik 't autootje in het eerst vrije plekje met de hoop dat, als ik terug kom, er niemand achter mij is komen te staan... Zoiets is namelijk niet handig voor een amateur chauffeur als ik.
Al ben ik allang blij dat er geen dikke "L" meer op mijn dak staat, want die heeft daar al véél te lang bovenop gezeten. Op zo'n moment zou het toch handig zijn als je kunt laten blijken dat je nog maar een amateur bent. Misschien zou ik een dikke "A" voor "Amateur" op mijn bumper kunnen plakken!?
Met het roze pasje op zak is de openbare weg nog steeds mijn oefenterrein. Vooral tijdens de eerste wankele ritjes had ik wel gewild dat ik even met een "A" had kunnen zwaaien. "Sorry meneer dat ik remde voor die vrachtauto die niet afsloeg." Met knalrooie wangen om m'n blunder zou ik zwaaien naar die mevrouw die op mij wachten moest, omdat de motor weer 's afsloeg. Ik zou mijn "A" opsteken naar de dikke Audi waar ik net iets te laat voor aan de kant ging. Terwijl ik hardop scheldend weer de afslag mis, hoop ik met mijn bumper-A op begrip van mijn achterligger.
Alleen weet ik niet hoelang ik het excuus van Amateur mag gebruiken. Met inmiddels al zo'n 1000 km op de teller rij ik al een heel stuk relaxter dan in het begin. Red ik me al weer stukken beter uit bepaalde situaties, omdat het niet meer de eerste keer is. Omdat ik daar zo trots op ben, hoop ik stiekem dat ik toch mijn auto rijkunsten mag laten zien met uitparkeren. Maar als ik terug kom van die dikke wandeling, blijken er al heel wat mensen weer vertrokken. Het parkeerterreintje al een heel stuk leger. Toch een beetje opgelucht stap ik weer de auto in op weg naar huis. "Dat wordt dan toch een makkie met uitrijden", denk ik, "als je 'm tenminste wel in z'n achteruit zet... muts!"
Tips van Miss Mustache:
* Niets leuker voor iemand die net z'n rijbewijs heeft, dan een auto mogen lenen! Dus laat het even weten als jouw auto wel te leen is.
* Er zijn natuurlijk heel wat beroemde filmauto's, maar ik moest toen ik mijn rijbewijs had gelijk aan Speed denken en die geweldige Sandra Bullock actie
The freedom to turn around,
or stay."
Met een lang weekend vrij voor de boeg en een auto voor de deur, zijn de plannen snel gemaakt. Ik tuf even op en neer naar een vriendin. Weer eens een heerlijk lang stuk snelweg waar je 130 scheuren mag, daar draai ik m'n hand inmiddels niet meer voor om. Zondagochtend ziet het er wat miezerig uit, dus pak ik het groene bakje in plaats van een paraplu om naar de kerk te rijden. En als ik 's middags nog zin heb om ergens te gaan wandelen, rij ik net zo lief naar een park in de buurt. Dat zou anders toch te ver fietsen zijn geweest.
Daar aangekomen blijkt het parkeerterreintje wel heel erg krap te zijn. Liefst zou ik rechtsomkeert maken om een makkelijker plekje op te zoeken. Maar met de wijze woorden van m'n broer in m'n achterhoofd ("Als je iets eng vindt, moet je het juist doen!") rij ik er toch maar op. Heel voorzichtig manoeuvreer ik 't autootje in het eerst vrije plekje met de hoop dat, als ik terug kom, er niemand achter mij is komen te staan... Zoiets is namelijk niet handig voor een amateur chauffeur als ik.
Al ben ik allang blij dat er geen dikke "L" meer op mijn dak staat, want die heeft daar al véél te lang bovenop gezeten. Op zo'n moment zou het toch handig zijn als je kunt laten blijken dat je nog maar een amateur bent. Misschien zou ik een dikke "A" voor "Amateur" op mijn bumper kunnen plakken!?
Met het roze pasje op zak is de openbare weg nog steeds mijn oefenterrein. Vooral tijdens de eerste wankele ritjes had ik wel gewild dat ik even met een "A" had kunnen zwaaien. "Sorry meneer dat ik remde voor die vrachtauto die niet afsloeg." Met knalrooie wangen om m'n blunder zou ik zwaaien naar die mevrouw die op mij wachten moest, omdat de motor weer 's afsloeg. Ik zou mijn "A" opsteken naar de dikke Audi waar ik net iets te laat voor aan de kant ging. Terwijl ik hardop scheldend weer de afslag mis, hoop ik met mijn bumper-A op begrip van mijn achterligger.
Alleen weet ik niet hoelang ik het excuus van Amateur mag gebruiken. Met inmiddels al zo'n 1000 km op de teller rij ik al een heel stuk relaxter dan in het begin. Red ik me al weer stukken beter uit bepaalde situaties, omdat het niet meer de eerste keer is. Omdat ik daar zo trots op ben, hoop ik stiekem dat ik toch mijn auto rijkunsten mag laten zien met uitparkeren. Maar als ik terug kom van die dikke wandeling, blijken er al heel wat mensen weer vertrokken. Het parkeerterreintje al een heel stuk leger. Toch een beetje opgelucht stap ik weer de auto in op weg naar huis. "Dat wordt dan toch een makkie met uitrijden", denk ik, "als je 'm tenminste wel in z'n achteruit zet... muts!"
Tips van Miss Mustache:
* Niets leuker voor iemand die net z'n rijbewijs heeft, dan een auto mogen lenen! Dus laat het even weten als jouw auto wel te leen is.
* Er zijn natuurlijk heel wat beroemde filmauto's, maar ik moest toen ik mijn rijbewijs had gelijk aan Speed denken en die geweldige Sandra Bullock actie
Log in om te reageren.
Als je dat kijkt, stijgt je zelfvertrouwen gegarandeerd!
