Pasen komt dichterbij (hop, hop, hop, doet de Paashaas in m’n hoofd). En daarmee het gevoel dat ik na moet denken over de kruisiging enzo en hoe dat er moet hebben uitgezien, Jezus en de discipelen en de gevangenneming... Echt lukken doet dat nog niet. Ik kan me er geen enkele voorstelling van maken: hoe was Jezus in ’t echt?
Want zoals ik al eerder heb gezegd, ik kan niet met Jezus in de Bagels & Beans gaan zitten, een chai latte met hem drinken en ondertussen vertellen “ehm, tja, ik vind ’t erg tof om u te volgen, maar dingen waar ik tegenaan loop zijn…” Of ‘m een sms-je sturen. Dat gaat niet. Dus blijft ’t abstract.
Was Jezus net zoiets als in de kinderbijbel? Of van die kitscherige bidprentjes? Zoiets als op ’t plaatje dus? Daar geloof ik dus geen hol van, dat Jezus die magere, model-mooie man was in een witte jurk, met die lange lokken. Ten eerste, Hij was een timmerman, dus dat slappe kan hij nooit hebben gehad, ten tweede, hij kwam uit het niet-coole gedeelte van Israel. Want het verbaasde iedereen uit dat achterlijke gat Nazareth iets goeds kon komen. Dus vermoedelijk droeg hij niet het allerlaatste van de Jeruzalemse mode. Geen Arie Boomsma in de tijd dat hij nog bij de EO zat dus.
Bovendien, hoe kwam Jezus over? Ik weet niet eens of –als ik in die tijd had geleefd– ik bij ‘m had willen horen. Want misschien was-ie wel zoiets als mijn mentor/grote broer-figuur, die heel erg ware dingen zegt, -profetische dingen zelfs-, maar op zo’n lompe en directe manier, dat hij zo betrouwbaar voelt als de NS. Niet dus. Als m’n ouders dan? Ja, maar m’n moeder kan zo cynisch uit de hoek komen en m’n pa vindt ’t moeilijk om gezellig om te gaan met onze vrienden. Ook geen goed beeld.
Pieker, pieker, pieker. ’t Is alweer bijna Pasen en ik ben nog steeds niets opgeschoten met al dat piekeren, kan me nog steeds niet voorstellen hoe Jezus is. Ook in de trein van Amsterdam naar Utrecht peins ik er nog over. Dan kijk ik op en zie mijn Joodse overbuurjongen een bankstel verderop zitten. Ik vind ‘m al cool vanaf het moment dat ik ‘m ken, z’n naam betekent 'leeuw' no less, en in tegenstelling tot de meeste andere mensen met rare namen past ’t bij ‘m. Hij heeft kort haar en een stoppelbaardje, alsof-ie een soldaat op verlof is. En hij doet aan Krav Maga, die Israëlitische vechtsport. Hij ziet mij ook en ploft naast me neer, de grote davidsster om z’n nek tevoorschijn vissend. Hij zegt dat-ie brak is, maar toch vertelt hij –op fluisterende toon, want het is de stiltecoupé vol slapende forenzen– over hoe hij terug wil naar Den Haag, of naar Israël; over dat die kus van Judas inderdaad een normale begroeting was “want alleen in Noord en West-Europa zoenen de mannen niet”; en hoe onrechtvaardig die bezuinigingen zijn. De manier waarop-ie dat vertelt is eigenzinnig en vol overtuiging, zonder dat ’t onbeschoft of prekerig overkomt. En je wilt geen ruzie met hem krijgen, want volgens mij is-ie door al dat boksen en Krav Maga ontzettend sterk, en toch heeft hij niet iets agressiefs.
Als ik de trein uitstap ben ik helemaal bemoedigd door ons gesprekje. Het voelt als een knipoog van boven. Dan denk ik opeens “Hee, als Jezus nu net zo is, iemand die meteen een Held en een Groot Voorbeeld is... Inderdaad, Jezus is vast net zoals mijn Joodse overbuurjongen!”
Want zoals ik al eerder heb gezegd, ik kan niet met Jezus in de Bagels & Beans gaan zitten, een chai latte met hem drinken en ondertussen vertellen “ehm, tja, ik vind ’t erg tof om u te volgen, maar dingen waar ik tegenaan loop zijn…” Of ‘m een sms-je sturen. Dat gaat niet. Dus blijft ’t abstract.
Was Jezus net zoiets als in de kinderbijbel? Of van die kitscherige bidprentjes? Zoiets als op ’t plaatje dus? Daar geloof ik dus geen hol van, dat Jezus die magere, model-mooie man was in een witte jurk, met die lange lokken. Ten eerste, Hij was een timmerman, dus dat slappe kan hij nooit hebben gehad, ten tweede, hij kwam uit het niet-coole gedeelte van Israel. Want het verbaasde iedereen uit dat achterlijke gat Nazareth iets goeds kon komen. Dus vermoedelijk droeg hij niet het allerlaatste van de Jeruzalemse mode. Geen Arie Boomsma in de tijd dat hij nog bij de EO zat dus.
Bovendien, hoe kwam Jezus over? Ik weet niet eens of –als ik in die tijd had geleefd– ik bij ‘m had willen horen. Want misschien was-ie wel zoiets als mijn mentor/grote broer-figuur, die heel erg ware dingen zegt, -profetische dingen zelfs-, maar op zo’n lompe en directe manier, dat hij zo betrouwbaar voelt als de NS. Niet dus. Als m’n ouders dan? Ja, maar m’n moeder kan zo cynisch uit de hoek komen en m’n pa vindt ’t moeilijk om gezellig om te gaan met onze vrienden. Ook geen goed beeld.
Pieker, pieker, pieker. ’t Is alweer bijna Pasen en ik ben nog steeds niets opgeschoten met al dat piekeren, kan me nog steeds niet voorstellen hoe Jezus is. Ook in de trein van Amsterdam naar Utrecht peins ik er nog over. Dan kijk ik op en zie mijn Joodse overbuurjongen een bankstel verderop zitten. Ik vind ‘m al cool vanaf het moment dat ik ‘m ken, z’n naam betekent 'leeuw' no less, en in tegenstelling tot de meeste andere mensen met rare namen past ’t bij ‘m. Hij heeft kort haar en een stoppelbaardje, alsof-ie een soldaat op verlof is. En hij doet aan Krav Maga, die Israëlitische vechtsport. Hij ziet mij ook en ploft naast me neer, de grote davidsster om z’n nek tevoorschijn vissend. Hij zegt dat-ie brak is, maar toch vertelt hij –op fluisterende toon, want het is de stiltecoupé vol slapende forenzen– over hoe hij terug wil naar Den Haag, of naar Israël; over dat die kus van Judas inderdaad een normale begroeting was “want alleen in Noord en West-Europa zoenen de mannen niet”; en hoe onrechtvaardig die bezuinigingen zijn. De manier waarop-ie dat vertelt is eigenzinnig en vol overtuiging, zonder dat ’t onbeschoft of prekerig overkomt. En je wilt geen ruzie met hem krijgen, want volgens mij is-ie door al dat boksen en Krav Maga ontzettend sterk, en toch heeft hij niet iets agressiefs.
Als ik de trein uitstap ben ik helemaal bemoedigd door ons gesprekje. Het voelt als een knipoog van boven. Dan denk ik opeens “Hee, als Jezus nu net zo is, iemand die meteen een Held en een Groot Voorbeeld is... Inderdaad, Jezus is vast net zoals mijn Joodse overbuurjongen!”
Log in om te reageren.
Excusez moi 
