Ah nee. Daar valt weer de jaarlijkse nieuwsbrief van de overburen door de bus. Niet een zendingsnieuwsbrief vol spannende verhalen, maar een opschepperig relaas over de geweldige dingen die hun vijf kinderen plus aanhang en zijzelf dit jaar weer bereikt hebben. Aaaaaaargh. Maar dit jaar laat ik me niet op de kop zitten door hun irri blije brief. Ook al zijn er dit jaar zoveel rampen gebeurd in ons gezin (overlijden van onze oma, o.a.), ik stuur de overburen namens m’n ouders net zo’n brief terug!
Zoiets dus:
Lieve familie, vrienden en voorbidders,
Ondanks alle tegenslag mogen we terugzien op een zeer rijk gezegend jaar. Wij zijn elke dag dankbaar voor alle talenten die God ieder van ons gegeven heeft en de enorme voorspoed die wij ook dit jaar mochten ontvangen. K staat alweer achttien jaar voor dezelfde gemeente, en weet iedere zondag weer elk gemeentelid, jong en oud, te boeien met een volledig originele preek. In tegenstelling tot zijn collega-dominees keert hij nooit de stapel preken om. Ieder jaar wordt de band met zijn gemeenteleden sterker, enkele stellen die hij heeft mogen trouwen begeleidt hij nu na hun scheiding. Ook L. laat dezelfde bewonderenswaardige standvastigheid zien in haar werk, waar ze nu al elf jaar onmisbaar is, wat blijkt uit het feit dat haar baan de golf aan ontslagen (als gevolg van dit doortastende kabinet) heeft overleefd.
Ons oudste wonderkind, Solveig, laat zich totaal niet van de kaart brengen door het feit dat ze (eveneens door dit kabinet) niet verder kan met haar studie, maar zet zich, vanuit haar chique appartement in Utrecht, voor 300 % in om een flitsende start te maken voor een schitterende wetenschappelijke top carrière. Daarnaast waren zowel haar kersttoneelstuk, literaire verhalen als baanbrekende columns (met soms meer dan 700 views!) een nog groter succes dan vorig jaar. We wachten op de Nobelprijs voor Literatuur.
M., ons tweede wonderkind, heeft in Enschede de liefde van haar leven ontmoet, achter de tap van haar vijf-sterren-studentenkroeg (de grootste afnemer van een zeer bekend Oost-Nederlands biermerk) en schreef ondertussen een innovatieve scriptie met daarin een briljante oplossing voor clippen of coilen bij intracraniële aneurysma’s.
D., de oudste zoon van dit kwartet, bereidt zich in Leiden met zijn roeiploeg voor op de komende Olympische Spelen, en weet dit te combineren met colleges van 9 tot 5 voor Biomedische Wetenschappen aan de meest prestigieuze universiteit van Nederland en zijn doorbraak als pianist.
O., onze Benjamin, krijgt op zijn nieuwe middelbare school eindelijk de bewondering en de individuele aanpak die wij al zo lang voor hem zochten; wij verwachten dan ook dat hij in Mei net zulke schitterende cijfers zal halen op het eindexamen als zijn broer en zussen. Ook in de liefde was dit een succesvol jaar voor onze jongste, “het beste vriendje ooit” noemden de moeders van al zijn vriendinnen hem.
Natuurlijk mag Rakker, onze wonderhond, niet ontbreken in deze lijst van zegeningen. Hij heeft ’t hart gestolen van iedereen bij de hondenuitlaatservice, die hem niet alleen drie keer per dag uitlaat, maar ook in de vakantie begeleidt tijdens zijn verblijf in het hondenhotel. Ook heeft hij weer een groot aantal rollen in films aangeboden gekregen. Hoewel we zijn Hollywood-carrière natuurlijk van harte toejuichen, vinden we het ook belangrijk dat onze hond voldoende tijd overhoudt om van zijn zes baasjes de aandacht en de kado’s te krijgen die hij verdient.
We hopen dat u zich met ons verheugt over al het goede dat God ons dit jaar weer gegeven heeft, en zien vol verwachting uit naar de zegeningen van het nieuwe jaar,
God bless,
----------------------------
Tja. Hoop onzin, dit, zo’n irri blije nieuwsbrief, zelfs al is het nog niet half zo erg als die van de overburen. Als ik me nou ook echt zo blij en hoopvol kon voelen, wat betreft het nieuwe jaar, als deze brief probeert te zijn....
Zoiets dus:
Lieve familie, vrienden en voorbidders,
Ondanks alle tegenslag mogen we terugzien op een zeer rijk gezegend jaar. Wij zijn elke dag dankbaar voor alle talenten die God ieder van ons gegeven heeft en de enorme voorspoed die wij ook dit jaar mochten ontvangen. K staat alweer achttien jaar voor dezelfde gemeente, en weet iedere zondag weer elk gemeentelid, jong en oud, te boeien met een volledig originele preek. In tegenstelling tot zijn collega-dominees keert hij nooit de stapel preken om. Ieder jaar wordt de band met zijn gemeenteleden sterker, enkele stellen die hij heeft mogen trouwen begeleidt hij nu na hun scheiding. Ook L. laat dezelfde bewonderenswaardige standvastigheid zien in haar werk, waar ze nu al elf jaar onmisbaar is, wat blijkt uit het feit dat haar baan de golf aan ontslagen (als gevolg van dit doortastende kabinet) heeft overleefd.
Ons oudste wonderkind, Solveig, laat zich totaal niet van de kaart brengen door het feit dat ze (eveneens door dit kabinet) niet verder kan met haar studie, maar zet zich, vanuit haar chique appartement in Utrecht, voor 300 % in om een flitsende start te maken voor een schitterende wetenschappelijke top carrière. Daarnaast waren zowel haar kersttoneelstuk, literaire verhalen als baanbrekende columns (met soms meer dan 700 views!) een nog groter succes dan vorig jaar. We wachten op de Nobelprijs voor Literatuur.
M., ons tweede wonderkind, heeft in Enschede de liefde van haar leven ontmoet, achter de tap van haar vijf-sterren-studentenkroeg (de grootste afnemer van een zeer bekend Oost-Nederlands biermerk) en schreef ondertussen een innovatieve scriptie met daarin een briljante oplossing voor clippen of coilen bij intracraniële aneurysma’s.
D., de oudste zoon van dit kwartet, bereidt zich in Leiden met zijn roeiploeg voor op de komende Olympische Spelen, en weet dit te combineren met colleges van 9 tot 5 voor Biomedische Wetenschappen aan de meest prestigieuze universiteit van Nederland en zijn doorbraak als pianist.
O., onze Benjamin, krijgt op zijn nieuwe middelbare school eindelijk de bewondering en de individuele aanpak die wij al zo lang voor hem zochten; wij verwachten dan ook dat hij in Mei net zulke schitterende cijfers zal halen op het eindexamen als zijn broer en zussen. Ook in de liefde was dit een succesvol jaar voor onze jongste, “het beste vriendje ooit” noemden de moeders van al zijn vriendinnen hem.
Natuurlijk mag Rakker, onze wonderhond, niet ontbreken in deze lijst van zegeningen. Hij heeft ’t hart gestolen van iedereen bij de hondenuitlaatservice, die hem niet alleen drie keer per dag uitlaat, maar ook in de vakantie begeleidt tijdens zijn verblijf in het hondenhotel. Ook heeft hij weer een groot aantal rollen in films aangeboden gekregen. Hoewel we zijn Hollywood-carrière natuurlijk van harte toejuichen, vinden we het ook belangrijk dat onze hond voldoende tijd overhoudt om van zijn zes baasjes de aandacht en de kado’s te krijgen die hij verdient.
We hopen dat u zich met ons verheugt over al het goede dat God ons dit jaar weer gegeven heeft, en zien vol verwachting uit naar de zegeningen van het nieuwe jaar,
God bless,
----------------------------
Tja. Hoop onzin, dit, zo’n irri blije nieuwsbrief, zelfs al is het nog niet half zo erg als die van de overburen. Als ik me nou ook echt zo blij en hoopvol kon voelen, wat betreft het nieuwe jaar, als deze brief probeert te zijn....
Log in om te reageren.
