Het onderwerp is onvermijdelijk. Je kunt er niet omheen, vooral niet op een datingsite. Al kan ik me mijn laatste date al niet meer herinneren. Maar in het kader van: "Het is dom te vrezen wat onvermijdelijk is", snijden we het onderwerp gewoon aan.
Het gaat, schrik niet, over de ware. De mister right, de prins op het witte paard. De man of vrouw van je leven. Deze term duikt steeds vaker op in mijn wekelijkse roddellunches en avondvullingen (lees: zuippartijen). Steevast komt deze beste man in ieder gesprek weer opdagen.
Niet dat ik hem in deze column ga ophemelen, in tegendeel! Ik heb nog een flink appeltje te schillen met mister right. Hij komt namelijk maar niet opdagen! Misschien staat hij met zijn witte paard in de superdrukke file van hopeloze singles, maar hij is nog niet eens in zicht. De Franse schrijver Francois de la Rochefoucauld begreep het ook helemaal toen hij schreef: "Ware liefdes zijn als geesten. Iedereen praat erover, maar weinigen hebben ze gezien.”
Dus twijfel ik al enige tijd aan zijn bestaan. Hij wordt onderhand in het rijtje van grote namen als Sinterklaas en de tandenfee geschaard. Geweldig aardige en interessante figuren, maar je hebt er niet veel aan. Rijp voor de fabeltjeskrant. En zeg nou zelf, hoe geloofwaardig is een krant die voorgelezen wordt door een blauwe uil? Terug verbannen naar de sprookjeswereld, waar hij doornroosje en consorten weer mag gaan stalken, want bij mij komt hij er niet meer in!
En om deze klaagbede maar eens goed af te maken: Bedankt voor al de teleurstellingen! Door al dat wachten heb ik naar surrogaatprinsen moeten grijpen. Vele kikkers heb ik gekust. Helaas bleven ze koel en konden ze het vuur in mij niet lang aanwakkeren. Sommigen kwamen met prachtige verhalen en schitterende toekomsten. Maar het bleek iedere keer weer veel gebakken lucht met weinig inhoud. Wel stalen ze iedere keer een klein beetje van mijn geloof in jou.
Dus prins op het witte paard, kom maar niet meer snel! Al moet ik zeggen, diep vanuit mijn hart: ik mis je toch ook wel!
Het gaat, schrik niet, over de ware. De mister right, de prins op het witte paard. De man of vrouw van je leven. Deze term duikt steeds vaker op in mijn wekelijkse roddellunches en avondvullingen (lees: zuippartijen). Steevast komt deze beste man in ieder gesprek weer opdagen.
Niet dat ik hem in deze column ga ophemelen, in tegendeel! Ik heb nog een flink appeltje te schillen met mister right. Hij komt namelijk maar niet opdagen! Misschien staat hij met zijn witte paard in de superdrukke file van hopeloze singles, maar hij is nog niet eens in zicht. De Franse schrijver Francois de la Rochefoucauld begreep het ook helemaal toen hij schreef: "Ware liefdes zijn als geesten. Iedereen praat erover, maar weinigen hebben ze gezien.”
Dus twijfel ik al enige tijd aan zijn bestaan. Hij wordt onderhand in het rijtje van grote namen als Sinterklaas en de tandenfee geschaard. Geweldig aardige en interessante figuren, maar je hebt er niet veel aan. Rijp voor de fabeltjeskrant. En zeg nou zelf, hoe geloofwaardig is een krant die voorgelezen wordt door een blauwe uil? Terug verbannen naar de sprookjeswereld, waar hij doornroosje en consorten weer mag gaan stalken, want bij mij komt hij er niet meer in!
En om deze klaagbede maar eens goed af te maken: Bedankt voor al de teleurstellingen! Door al dat wachten heb ik naar surrogaatprinsen moeten grijpen. Vele kikkers heb ik gekust. Helaas bleven ze koel en konden ze het vuur in mij niet lang aanwakkeren. Sommigen kwamen met prachtige verhalen en schitterende toekomsten. Maar het bleek iedere keer weer veel gebakken lucht met weinig inhoud. Wel stalen ze iedere keer een klein beetje van mijn geloof in jou.
Dus prins op het witte paard, kom maar niet meer snel! Al moet ik zeggen, diep vanuit mijn hart: ik mis je toch ook wel!
Log in om te reageren.
