Vanochtend uit mijn bed gestapt, nadat de wekker op de grond was gevallen en ik ‘em dus niet vanuit mijn bed nogmaals op snooze kon zetten. Vervolgens kon ik één van mijn pantoffels niet vinden en liep ik uiteindelijk blootsvoets naar mijn keuken voor de eerste mok koffie, die mij hopelijk wat wakkerder zou maken.
Na het koffiezetapparaat te hebben aangezet, stond ik op mijn tenen om een ontbijtbordje van de plank te halen. Je raadt het al, het glipte tussen mijn vingers door en brak op de vloer in wel tweehonderdachtendertig stukjes (het kunnen er een paar meer of minder geweest zijn).
Terwijl ik de scherven probeerde op te ruimen zónder mijn blote voeten te beschadigen, sneed ik mijn duim aan een randje van het gesneuvelde bord.
Het voelde vervelend pijnlijk, maar vooral het feit dat het bleef bloeden vond ik op z’n zachtst gezegd onhandig; ik moest nog ontbijten, aankleden en naar mijn werk! Op zoek naar pleisters vond ik een leeg doosje, maar gelukkig waren er wel leukoplast en watten aanwezig. Na een provisorisch kunstwerk van mijn duim te hebben gemaakt, trok ik eerst kleding en schoenen aan, alvorens ik begon met het opvegen van de stukjes die ooit samen een bord hadden gevormd.
Toen de koffie was doorgelopen, besloot ik toch even te gaan zitten en een slok te nemen. Onderweg met mijn mok naar de bank zag ik een opstapje over het hoofd, struikelde zijdelings over het obstakel en zag de koffie in druppels en vlekken tegen mijn witte muur verdwijnen in plaats van in mijn mond!
- zucht-
Juist wanneer iets zo onwaarschijnlijk lijkt, is het vaak echt waar; je krijgt het niet bij elkaar verzonnen…Ergens in mijn achterhoofd ging een belletje rinkelen, over iets dat “de wet van Murphy” genoemd wordt. In mijn beleving stond dat voor: “alles wat mis kan gaan zal ook mis gaan…”.
Na enig onderzoek blijkt, dat Murphy nogal van de wetten was, hij heeft er namelijk zeker vier op zijn naam staan!
De wet die ik bedoel, is “de wet van bedrog”, de tweede wet van Murphy; “If anything can go wrong, it will.”.
De eerste wet van Murphy is: “If there are two or more ways to do something, and one of those ways can result in a catastrophe, then someone will do it”.
De mens is eigenlijk arrogant; wanneer iets goed gaat komt het door onszelf, gaat er iets mis, dan beroepen wij ons op de wet van Murphy!
- zucht-
“Murphy, schiet eens op, we moeten weg om nog op tijd te komen!!!”
Na het koffiezetapparaat te hebben aangezet, stond ik op mijn tenen om een ontbijtbordje van de plank te halen. Je raadt het al, het glipte tussen mijn vingers door en brak op de vloer in wel tweehonderdachtendertig stukjes (het kunnen er een paar meer of minder geweest zijn).
Terwijl ik de scherven probeerde op te ruimen zónder mijn blote voeten te beschadigen, sneed ik mijn duim aan een randje van het gesneuvelde bord.
Het voelde vervelend pijnlijk, maar vooral het feit dat het bleef bloeden vond ik op z’n zachtst gezegd onhandig; ik moest nog ontbijten, aankleden en naar mijn werk! Op zoek naar pleisters vond ik een leeg doosje, maar gelukkig waren er wel leukoplast en watten aanwezig. Na een provisorisch kunstwerk van mijn duim te hebben gemaakt, trok ik eerst kleding en schoenen aan, alvorens ik begon met het opvegen van de stukjes die ooit samen een bord hadden gevormd.
Toen de koffie was doorgelopen, besloot ik toch even te gaan zitten en een slok te nemen. Onderweg met mijn mok naar de bank zag ik een opstapje over het hoofd, struikelde zijdelings over het obstakel en zag de koffie in druppels en vlekken tegen mijn witte muur verdwijnen in plaats van in mijn mond!
- zucht-
Juist wanneer iets zo onwaarschijnlijk lijkt, is het vaak echt waar; je krijgt het niet bij elkaar verzonnen…Ergens in mijn achterhoofd ging een belletje rinkelen, over iets dat “de wet van Murphy” genoemd wordt. In mijn beleving stond dat voor: “alles wat mis kan gaan zal ook mis gaan…”.
Na enig onderzoek blijkt, dat Murphy nogal van de wetten was, hij heeft er namelijk zeker vier op zijn naam staan!
De wet die ik bedoel, is “de wet van bedrog”, de tweede wet van Murphy; “If anything can go wrong, it will.”.
De eerste wet van Murphy is: “If there are two or more ways to do something, and one of those ways can result in a catastrophe, then someone will do it”.
De mens is eigenlijk arrogant; wanneer iets goed gaat komt het door onszelf, gaat er iets mis, dan beroepen wij ons op de wet van Murphy!
- zucht-
“Murphy, schiet eens op, we moeten weg om nog op tijd te komen!!!”
Log in om te reageren.
