Sinterklaas is geweest en ik moet weer verder. Niet dat ik niet blij ben met mijn wasberen-mok en wijnstoppers annex vensterbankvulling, maar ik voel mij zo leeg. Iets groters roept mij. Grootser dan Sinterklaas, met meer gezelligheid, met meer dingen om te kopen en vooral: met nog meer dingen om te eten. Maar dan moet ik natuurlijk wel aan het ritueel meedoen. Dat werd mij makkelijk gemaakt, want als je tussen 8 en 10 bij het tuincentrum stond, kreeg je 10% korting op alle rituele producten. Geïntegreerde Hollander als ik ben sta ik zaterdagmorgen brak voor de deuren van het tuincentrum.
Ik ben niet de enige die hier staat. Gezinnen staan hier niet, de kleintjes moeten natuurlijk uitslapen na een feestavond vol cadeautjes en snelle suikers. Ik sta hier met de Sinterklaasaverten van de maatschappij, met brakke zuinigaards, met uitgeslapen insomnia-patiënten en ritueelgelovenden zoals ik. We schuifelen langzaam naar binnen. Winkelwagen of mandje? Ik zie een visioen voor me waarin ik met een winkelwagen door de winkel loop, om met een 100% lege winkelwagen langs de kassa te lopen. Vrij vertaald: “jullie winkel heeft geen leuke spullen, dat zeg ik je met dit winkelwagentje als getuige!”. Omdat ik mij niet zo uitgesproken voel deze ochtend, loop ik met alleen mijn rugtas naar binnen.
We moeten eerst door een inspiratieloze hal met planten. Ze staan er verlept bij – ze hebben duidelijk hun koffie nog niet gehad. Een winkelbediende heeft net twee potten met varens laten vallen op de grond. Ze kijkt schichtig om zich heen en zet de planten maar in de 50%-kortingbak. Dan kom ik de kersthal in en ik word gelijk warm van binnen. Zo veel leuke kleuren, muziek, lichtjes en kortingen!
Ik sta bij de sectie kunstkerstbomen. Ik weet nog niet welke ik precies neem. 180 centimeter, en niet te duur. Ik draai me om en zoek een medewerker voor advies. Door mijn draai doemt een enorme ijsbeer op, die met zijn poot opheft en op mij neer doet komen. Ik duik weg, maak een koprol, en voor mij staat een verblindende eekhoorn vol met lichtjes. Ik hef mijn arm op voor mijn ogen en draai weg. “Hohoho!” klinkt het zwaar. Ik ben kennelijk op schoot beland bij een trollen-kerstman, zo eentje met een blik die inbrekers ’s nachts wegjaagt.
Ik heb het gezien en net als ik de trollen-kerstman te lijf wil gaan met een piek word ik wakker. Ik weet weer wat kerstmis inhoudt, en dat is zeker niet om 8 uur voor een tuincentrum wachten. Ik trek mijn deken over me heen en ik blijf lekker waar ik ben.
Ik ben niet de enige die hier staat. Gezinnen staan hier niet, de kleintjes moeten natuurlijk uitslapen na een feestavond vol cadeautjes en snelle suikers. Ik sta hier met de Sinterklaasaverten van de maatschappij, met brakke zuinigaards, met uitgeslapen insomnia-patiënten en ritueelgelovenden zoals ik. We schuifelen langzaam naar binnen. Winkelwagen of mandje? Ik zie een visioen voor me waarin ik met een winkelwagen door de winkel loop, om met een 100% lege winkelwagen langs de kassa te lopen. Vrij vertaald: “jullie winkel heeft geen leuke spullen, dat zeg ik je met dit winkelwagentje als getuige!”. Omdat ik mij niet zo uitgesproken voel deze ochtend, loop ik met alleen mijn rugtas naar binnen.
We moeten eerst door een inspiratieloze hal met planten. Ze staan er verlept bij – ze hebben duidelijk hun koffie nog niet gehad. Een winkelbediende heeft net twee potten met varens laten vallen op de grond. Ze kijkt schichtig om zich heen en zet de planten maar in de 50%-kortingbak. Dan kom ik de kersthal in en ik word gelijk warm van binnen. Zo veel leuke kleuren, muziek, lichtjes en kortingen!
Ik sta bij de sectie kunstkerstbomen. Ik weet nog niet welke ik precies neem. 180 centimeter, en niet te duur. Ik draai me om en zoek een medewerker voor advies. Door mijn draai doemt een enorme ijsbeer op, die met zijn poot opheft en op mij neer doet komen. Ik duik weg, maak een koprol, en voor mij staat een verblindende eekhoorn vol met lichtjes. Ik hef mijn arm op voor mijn ogen en draai weg. “Hohoho!” klinkt het zwaar. Ik ben kennelijk op schoot beland bij een trollen-kerstman, zo eentje met een blik die inbrekers ’s nachts wegjaagt.
Ik heb het gezien en net als ik de trollen-kerstman te lijf wil gaan met een piek word ik wakker. Ik weet weer wat kerstmis inhoudt, en dat is zeker niet om 8 uur voor een tuincentrum wachten. Ik trek mijn deken over me heen en ik blijf lekker waar ik ben.
Log in om te reageren.
