De duisternis uit doen

Vanochtend las ik een hoofdstuk uit ‘Boek van geheimenissen’ van Jonathan Cahn. Het ging over duisternis en licht. En het zette me aan tot het schrijven van deze blog.

In Genesis 1:2-5, staat het al direct geschreven: ‘De aarde was nog woest en doods, en duisternis lag over de oervloed, maar Gods geest zweefde over het water. God zei: ‘Er moet licht komen,’ en er was licht. God zag dat het licht goed was, en hij scheidde het licht van de duisternis: het licht noemde hij dag, de duisternis noemde hij nacht. Het werd avond en het werd morgen. De eerste dag.’

En dat is het begin, er is vaker sprake van de tegenstelling licht en duisternis, kijk de volgende Bijbelgedeeltes er maar eens op na: Psalm 30:6; Efeze 5:8; 1 Petrus 2:9; 2 Petrus 1:19.

Er was in mijn leven veel duisternis, meer dan ik ten tijde zonder geloof kon bevatten. Onbewust. Maar ik mocht veranderen, leren en groeien in geloof. En ik getuig nu zelf van die reis naar de mensen die ik mag behandelen in de spreekkamer en daarbuiten. Buiten dat het een verademing is zo door God gebruikt te mogen worden als iemand die juist door die reis een verhaal kan delen over herstel, is het vooral ook steeds licht brengen in de duisternis van mensen. Het komt bijna letterlijk voor dat ik op geloofsgebied een licht mag laten schijnen, ook over dat wat ik mij de voorbije jaren in mijn geloof eigen maakte.

Weet ik dan genoeg? Ja, als daarbij inbegrepen is dat ik niet alle antwoorden hoef te hebben. Vaak genoeg gaan Gods wegen boven die van mij en die van mijn naaste. Dat is meer regel dan uitzondering. Menselijke kennis over Gods grootheid is volgens mij zo minimaal, God is in Zijn wisheid, kracht en vindingrijkheid zoveel verder dan de controle die ik mij door kennis eigen wil maken. Daarbij komt dat ik mijzelf vaak genoeg betrap op het ‘zelf willen doen’, in plaats van tijdig mijn gedachten, problemen en oplossingen In Gods hand leg. Een goede vriend van me leeft juist die waarheid die me zeer kan inspireren.

In het hoofdstuk wat ik hierboven aangaf, zegt Jonathan dat het licht uit de duisternis voortkwam. Dus niet licht en duisternis in die volgorde, het was niet eerst dag en God bracht er nacht bij. Nee, er was eerst duisternis en door Gods Geest en Gods stem ontstond het licht. Dat is ook de reden dat Joodse feesten altijd bij zonsondergang beginnen. Er staat: ‘De wereld beweegt zich van dag naar nacht, maar bij God is het andersom. Bij Hem gaat het van nacht naar dag…van duisternis naar licht. ( … ) Je gaat van zwakte naar kracht, van wanhoop naar hoop, van schuld naar onschuld, van tranen naar vreugde, en van dood naar leven.’

Als ik kijk naar de mensen die ik ontmoet, realiseer ik me maar zelden wat er aan duisternis in mensen schuil gaat. Raar eigenlijk, misschien zelfs wat naïef, want er zijn geen perfecte mensen. En zo nu en dan zien we in onze nauwe kring van relaties wel iets gebeuren van wat iemand aan duisternis meetorst, maar hier ook een gespreksonderwerp van maken, is vaak een ander verhaal. En toch is dat wat ik als ervaringsdeskundige in de dagelijkse praktijk van het werk in de GGZ heel vaak doe. Mensen helpen die vastgelopen zijn, vaak als gevolg van hun verleden waarin ze de erkenning miste er te mogen zijn. Of het missen van een stevig fundament van geloof. Er gaat zoveel mis, ook in ogenschijnlijk vreedzame huishoudens. Juist dan, waar mensen zich aan moesten passen om hun verschillen onder het tapijt van de goede, lieve vrede te moeten vegen, kan het misgaan.

Dat wil niet zeggen dat er enkel en alleen dingen mis gaan. Nee, er zijn mensen die goed terecht komen bij liefdevolle ouders met een probleemloze jeugd en dito schooltijd. En ik als hulpverlener ben natuurlijk ook niet representatief voor de doorsnee Nederlander. Echter de wachtlijsten in de GGZ spreken voor zich. Al kan dat ook aan veel andere redenen liggen dan aan de problemen die mensen ervaren.

Tenslotte als ik hier iets van hoop zou mogen doorgeven aan jou, dan is het wel het volgende: vraag eens echt hoe het met iemand gaat, ook als die ander ‘goed’ zegt. Vraag door. Misschien kan je dan dwars door de duisternis, licht brengen in het leven van de ander. Want alles wat in het licht is daar heeft de duisternis geen kans. Dat geldt juist voor de verhalen, overtuigingen en geheimen die maar eindeloos ronddwalen in ons brein. Help de ander vrij te komen. Doe die duisternis uit. Ga ervoor. Amen.