Ik wil gezien worden

De titel roept iets op; een behoefte. Ik liep er vandaag drie keer tegenaan in de contacten die ik had. Ik kan niet zeggen met wie, en dat is ook minder belangrijk. Maar ik werd getriggerd. Wat gebeurde er?

Ik vind het zelf heel vervelend om iemand te adviseren, anders dan mijn vriendin die er haar beroep van heeft gemaakt (vandaar dat wij zo goed bij elkaar passen waarschijnlijk). Bij de eerste persoon had ik een herhaald advies dat niet opgevolgd werd, bij de tweede persoon sprak ik mijn zorg uit waarbij ik het ook bij de ander kon laten, zo ook bij de derde persoon die mijn zorg niet ter harte nam maar wegwuifde.

Het roept in mij iets bozigs en kordaats op. Ik word feller en merk dat ik minder liefdevol ben. In het eerste en derde advies zat dat. Bij het tweede advies voelde ik veel meer compassie. Het ligt mijns inziens ook aan het verleden dat ik met de mensen had. Maar dat is aan de ‘overkant’ van de ander, wat zij bij mij opriepen. Interessanter is waarom ik onmacht voelde. Daar hoefde ik niet lang over na te denken; Ik voelde me niet gehoord.

Het is dat kleine kind van vroeger dat geen stem had om duidelijk te maken: ‘Hier ben ik, houd rekening met mij, zie mij.’ Het was de onwetendheid van ouders die dachten dat ze deden wat goed was, binnen hun mogelijkheden. Maar wat kan ik er hier en nu dan mee? Dit bij de voeten bij Jezus brengen, is mijn antwoord.

Dat kan dan als volgt klinken: ‘Here Jezus, ik kom bij U met mijn onmacht. Ik werd niet altijd gehoord door mijn opvoeders, en ik breng dat kleine kind dat onmachtig was en verdriet heeft bij Uw voeten aan het kruis. Wilt U mij troosten? Ik leg elke vorm van onmacht, van niet gehoord voelen bij U. En ik vraag U wilt U de mensen vergeven die mij dit aangedaan hebben. En vergeeft U mij dat ik het zo lang in stand gehouden heb. Dat is een zonde. Ik bekeer me ervan. Ik wil niet langer leven met onmacht. Ik ben een volwassen man, en ik ben ok. Als ik me niet gehoord voel staat dat los van mijn verleden, het is waar mensen keuzes in maken. Ik ben niet hun Redder, dat bent U. Ik ben niet langer slachtoffer maar ik sta op tegen de gevoelens van onmacht en verwerp ze in Jezus naam. Vul mij Here God met Uw Heilige Geest, vul mij met bronnen van levend water. Heel mijn lichaam. In Jezus wonderlijke Naam boven alle namen. Amen.

Bovenstaande schreef ik donderdag, vandaag op mijn vrije dag wil ik er verder over uitweiden. Want wat ik ineens heel scherp aan het zien ben, is de onmacht van mensen nu ik het van mezelf zo duidelijk voor ogen krijg. Ik zie regelmatig hoe mensen hele verhalen hebben over alles wat in hun ogen mis is met andere mensen, maar geen zicht hebben op hun eigen aandeel. Zo’n houding herken ik, ik was ook zo iemand die heel erg bezig was met de ander en waarom die zich zo vervelend opstelde. Totdat ik leerde wat verantwoordelijkheid betekent, dat is om te zien wat het voor mij betekent als iemand iets oproept in mij.

Zoals ik hierboven schreef, voelde ik bijvoorbeeld onmacht bij de ander terwijl ik ook de ander had kunnen beschuldigen van eigenwijsheid. Waarmee ik voorbij ga aan het unieke karakter dat God ieder van ons gegeven heeft, met eigen keuzes en behoeften. Waar die botsen leer ik nu in te zien dat die ander uniek is. En dan naar mezelf te kijken naar waar het mij raakt, welke kinddelen er bij mij geraakt worden. Om vervolgens die dan bij Jezus te brengen en genezing voor te ontvangen.

Zo kort als ik het hier beschrijf, is het in de praktijk niet gegaan het heeft al met al bijna 6 jaar geduurd en nog steeds maak ik stappen. Ik wijs mensen wel steeds eerder op hun eigen aandeel en verantwoordelijkheid, waardoor ze minder afhankelijk worden van de grillen van anderen. Menigmaal zeg ik: ‘Je kan de ander niet veranderen.’, en zo is het ook en dat is het mooie van verantwoordelijkheid nemen voor je leven, je wordt ‘baas’ over waar je zeggenschap over hebt; je eigen gedachten en gevoelens. Is dat makkelijk? Nee, maar wel de weg naar genezing en heling van je verleden. En het scheelt bergen energie als je je leven in de hand neemt. Om uiteindelijk bij God uit te komen zoals in Handelingen 5:29 staat: ‘Ik gehoorzaam meer aan God dan aan mensen.’ Amen.