Alles is mogelijk voor wie gelooft

Het zijn de woorden van Jezus die nadat Hij met enkele van zijn leerlingen van de berg afgedaald was een grote menigte om Hem heen had staan. Een man uit de menigte beklaagt zich bij Jezus over zijn zoon die door een geest bezeten is. De discipelen weten zich geen raad. (Marcus 9:14) ‘ Jezus antwoordt de man: ‘Alles is mogelijk voor wie gelooft.” En meteen riep de vader van het kind uit: ‘Ik geloof. Kom mijn ongeloof te hulp.’ Toen Jezus zag dat er een grote groep mensen toestroomde, sprak Hij de onreine geest streng toe en zei: ‘Geest die doof en stom maakt, Ik gebied je: ga uit hem weg en keer niet meer in hem terug.’ Onder geschreeuw en met hevige stuiptrekkingen ging hij uit hem weg; de jongen bleef voor dood achter, zodat de mensen zeiden dat hij was gestorven. Maar Jezus pakte hem bij de hand om hem overeind te helpen en hij stond op.’

Jezus doet grote wonderen. Ook hier, waar Hij zegt: ‘..Alles is mogelijk voor wie gelooft.’ Verderop in Marcus 11:20-24 staat er een vergelijkbare uitspraak, als Jezus aan Petrus antwoordt wanneer hij de verdorde vijgenboom ziet staan: ‘Heb geloof in God. ik verzeker jullie: als iemand tegen die berg zegt: “kom van je plaats en stort je in zee,” en niet twijfelt in zijn hart, maar gelooft dat gebeuren zal wat hij zegt, dan zal het ook gebeuren. Daarom zeg ik jullie: alles waarom jullie bidden en vragen, geloof dat je het al ontvangen hebt, en je zult het krijgen.’

Wat betekenen deze woorden voor de praktijk van alledag? Er gebeuren twee wonderlijke dingen. Allereerst wordt een jongen genezen, als zijn vader zijn geloof in Jezus uitspreekt. In het andere geval verdord een vijgenboom, minder in het oog springend als het wonder maar met een uitspraak en vergelijking over geloof hebben waardoor mensen onder de indruk raakten.

Een tijd lang dacht ik nogal naïef aan de letterlijke betekenis van de berg in de zee. Beetje dom. Tot ik erover las dat het om de figuurlijke betekenis gaat, over wat onmogelijk lijkt maar dan toch mogelijk is. Maar ook dat leek voor mij dan een brug te ver. Ergens in geloven dat onmogelijk lijkt. En dan ook nog de opdracht om in mijn hart niet te twijfelen. Dan zal gebeuren wat hij zegt.

Ik ben niet iemand die grote dromen heeft. Geen landen die bezocht hoeven te worden, geen grote, dure auto, geen eigen huis. Eigenlijk ben ik best tevreden met wat ik al heb. Ja, ik heb wat chronische kwalen waar ik graag vanaf zou willen. Daar heb ik al meermaals voor gebeden. O ja, ik herinner me een jaar terug dat ik deze uitspraak las en toen heel vurig bad dat ik uitbreiding van uren zou krijgen. En ja het gebeurde. Dus wat belet me het opnieuw te doen met in ieder geval een van mijn chronische ziektes? Ik moet het gewoon toegeven; mijn ongeloof. Het niet overtuigd zijn dat God met een knip van Zijn vinger mij genezen kan. Daar waar ik in Zijn Woord lees over een man die bezeten was, het lijkt me moeilijker dan een chronische en vooral minder opvallende, en minder lastige ziekte. En toch heb ik er geen geloof voor. Vreemd.

Nu ik erover schrijf beginnen de woorden langzaam helderder te worden en vooral de oorzaak van mijn ongeloof. Wat te denken van de bloedvloeiende vrouw, die jaren en jaren ziek was. Kan ik ook daar niet enige gelijkenis aan ontlenen? Ook haar geloof redde haar. Maar ik, ik vind na een werkdag tv vaak belangrijker dan dit, het schrijven en ontleden van het Woord in mijn leven.

Wat nu als ik voor mijn longen en mijn darmen ga bidden. Elke dag. En ermee in geloof ga staan. Niet twijfel in mijn hart, maar geloof dat gebeuren zal wat ik zeg, dan zal het ook gebeuren. Het zijn Jezus’ woorden en ze gelden ook vandaag nog. Dus door die woorden ga ik de uitdaging aan. En daar ga ik de fout in. Het is geen uitdaging, het is een zeker weten.

En ik moet denken aan jou lezer, is er iets in jouw leven dat onmogelijk lijkt, waar je geloof voor nodig hebt? Geloof dat je het al ontvangen hebt, en je zult het krijgen. Amen.