Mijn naaste vergeven en liefhebben

Mattheüs 18:35 ‘Zo zal mijn hemelse Vader ook ieder van jullie behandelen die zijn broeder of zuster niet van harte vergeeft.’

Ik vind het een uitdaging om stil te staan bij dit verhaal. De man die zijn schulden kwijt gescholden zijn, dat ben ik. Die vervolgens de schuld van de man meteen wil hebben en geen medelijden heeft met degene die hem iets verschuldigd zijn, zoals de koning medelijden had met hem.

Jezus vertelt dit verhaal als Petrus Hem vraagt: ‘Heer, als mijn broeder of zuster tegen mij zondigt, hoe vaak moet ik dan vergeving schenken? Tot zevenmaal toe?’ Jezus antwoordde: ‘Niet tot zevenmaal toe, zeg Ik je, maar tot zeventig maal zeven.’

Dan vertelt Jezus het verhaal waarmee de zin waar ik deze blog mee begin eindigt. Het is zoals Paulus zegt, een doorn in het vlees. Het doet pijn. Ik leef al best lang met het onvermogen om vanuit medelijden naar diegene te kijken die mij iets schuldig is, al dan niet terecht. En vanavond toen ik de voorbede voor de cursusochtend van aanstaande zaterdag voorbereidde, las ik over dat het goed is de Bijbel te lezen. Maar ook om het Woord te bestuderen, te overdenken en te gehoorzamen. En dat is waar ik vanavond een begin mee maak.

Namelijk door dit Bijbelgedeelte te bestuderen, en erover te schrijven wat voor ervaringen en gedachten het bij mij oproept. Zo is dit Woord van medelijden met de ander hebben, eigenlijk nooit helemaal tot mijn hart door kunnen dringen. Als ik me afvraag hoe dat kan, denk ik dat dat komt doordat ik eigenlijk niet zo goed ben in vergeven. Ja, de grote dingen wel maar hoe zit dat met die dagelijkse ergernissen die ieder wel kent en ik mensen op (be-)oordeel. Ook dat staat toch duidelijk in de Bijbel Mattheüs 7:1 ‘Spreek geen oordeel uit, dan zal er over u ook geen oordeel uitgesproken worden.’

Vervolgens spreekt Jezus over hoe God mij op dezelfde manier zal oordelen als waarop ik anderen beoordeel (vers 2). Om vervolgens te beschrijven hoe mensen zich druk maken over een splinter in het oog van uw broeder, terwijl ze de balk in hun eigen oog niet bemerken.

Ik zie hier hoe God over mij denkt net als in het vorige voorbeeld: God zal mij behandelen zoals ik mijn broeder behandel, en Hij zal over mij oordelen zoals ik over anderen oordeel.

Ik spreek regelmatig woorden van mildheid uit over de levens van anderen. Maar ben ik zelf wel zo mild. Dat vraagt gebed aan God, en de bekrachtiging van de Heilige Geest om mijn denken te vernieuwen, om mij toegang te geven tot medelijden met mijn naaste. Want ik heb mijn mond vol met dankbaarheid naar God over hoe Hij mij gered heeft, maar mijn naaste, als die in mijn ogen mij slecht behandelt of iets doet dat ik niet zou doen, verdient diezelfde genegenheid. En als dat lastig is, mag ik hem haar vergeven zoals ik zelf zo vaak vergeven ben. Daar zit geen limiet aan.

Dat wordt mijn gebed, vergeven en liefhebben, zo kort en eenvoudig is het wat ik hier mag leren. Mij in mag gaan oefenen. Liefhebben lijkt zo groot, maar heel klein ‘om mijn naaste lief te hebben’ dat wordt mijn gebed.

Amen.