Thuiskomen

De aanleiding voor deze blog is een droom die ik afgelopen nacht had. In dromen kan God spreken, dus onderzoek ik en bevraag ik de Heilige Geest.

De droom ging over een reis op de fiets uit Schiedam naar huis, vastzittend in de modder.
Door struiken waar ik de fiets doorduwde. Om uiteindelijk niet aan te komen in de droom, en ver weg te blijven van waarom ik de tocht startte.

Ik schreef in de uitleg het volgende:
Weer niet aankomen en op weg naar huis zijn.
Thuis, is dat de hemel, mijn eigen thuis of met mijn vriendin?
Ik droom van op weg naar mijn eigen huis te zijn, maar mijn vriendin was er ook bij.

Ik vraag het de Heilige Geest.
Wat wilt U mij in gedachten brengen over mijn droom Heilige Geest?
‘Je thuis, is daar waar je hart is. Waar jij zo graag wilt zijn, in pastoraat met cliënten krijg je in gedachten. Daar is je thuis. Waar jij zoals vandaag zo ontzettend veel geestdrift, vreugde, energie en plezier in hebt. Waar jij je zo thuis voelt, maar waar jij nog niet bent. Of toch wel. Je bent aangekomen Ad. Ik heb je daar gezet.’

Wat zegt de reis in mijn droom mij Heilige Geest?
‘Dat het moeizaam is geweest, dat je op die weg tegenstand zal ervaren. Dat Ik het door jouw reis, al wandelend met Mij stukje bij beetje weet te veranderen ten goede. En dat dat is wat je keer op keer mag voorspiegelen aan cliënten. Dat als vandaag je uitlegt dat God door een knip van Zijn vinger alles kan veranderen, maar wij totdat Hij dat al dan niet doet zelf in actie komen. En dat Mijn wegen ondoorgrondelijk zijn, schrijf dat maar op. Wat dat betekent benadruk Ik hier: ‘Het is beter dat je niet weet, wat Ik weet.’ Neem dat van Mij aan. Geloof in Mij, geef je over, houd niet zo vast aan kennis, stel je afhankelijk op tegenover Mijn kennis, daar waar Mijn Heilige Geest jouw wereld binnen kan sluipen, op dit moment door jouw als schrijver.’

‘Nog iets over jouw reis. Je wordt enthousiast over deze dag, omdat je precies deed waar Ik je voor bestemd hebt. Is dat niet iets om grote vreugde en dankbaarheid voor te hebben? Die lange reis die jij gegaan bent, met al die bergen en dalen, en dan nu hier zijn en een voorbeeld van overwinning in Mij aan mensen doorgeven. Je mag best even juichen. Dat laat Ik je zien met die reis. Dat je je bestemming niet bereikt hebt, kan dat te maken hebben met dat jij en je vriendin onderweg zijn, waarbij het niet altijd makkelijk zal zijn maar dat jullie onderweg mógen zijn. Zo simpel is het. De meeste mensen hebben alleen maar oog voor het doel van hun reis, zonder te genieten van de weg ernaar toe, ook als die moeizaam verloopt is er veel om dankbaar voor te zijn. Een fiets, niet hoeven lopen, bijvoorbeeld. Het leven mogen uitpakken als een geschenk van Mij, nog zo één. En wat dacht je van jouw vermogen om te doen wat je het liefste doet, een groter geschenk is niet denkbaar. En Ik geef het jou dag na dag. Dank je Mij daar wel eens voor? Nee, en dat is niet erg. Je bent zo geliefd. En groeiende. Dat heb ik in jou gelegd. Ga de nauwe pad van het geloof en je zegen van jou en die je lief zijn zal groeien, oneindig groot zal die zijn. Wees dankbaar, je mag er zijn.’

Dat is wat ik in gedachte kreeg deze middag. Geweldig, niet de bestemming maar de reis was het doel. Onderweg zijn ook al kost dat moeite, maar mijn kompas op de Heer en voortgaan. Dat is waar ik in op weg wil zijn. Amen.