Blog
Afhankelijkheid versus zelfstandigheid
Door datingsite- en communitylid
Adriano
21-10-2022 13:28 | bekeken:
203 | funked:
3 | reacties:
2
Donderdagnacht had ik een droom. Ik was naakt, was bij mensen en schaamde mij. Vrijdagochtend schreef ik op wat ik dacht dat die droom betekende. Hier volgen mijn gedachten.
De trouwe lezer weet dat ik een verleden met psychoses heb, 3 keer overkwam mij dat. Dat ik het zo noem ‘.. overkwam mij dat’, is niet zomaar opgeschreven. Het raakt gelijk aan de kern van mijn betoog, ik kon er niets aan doen. Terugkijkend was er wel degelijk iets aan de hand. Maar ik ken veel mensen die ‘mijn weg van toen’, nu bewandelen en die geen psychose krijgen. Dus de wetmatigheid die ik meemaakte, gold voor mij en is geen wet van Meden en Perzen.
De schaamte in de droom, voelde namelijk als de schaamte die ik voelde toen ik wanen had en in psychotische toestand verkeerde beslissingen nam. Vooral de eerste psychose met wanen, heeft me lang dwars gezeten. Inmiddels ben ik na meerdere retraites van Cleansing Stream, door gebed, bevrijd van die last. Toch is er nog de ‘last’ van schaamte die in de droom naar voren kwam. Niet eens zozeer dat het me overkomen is, maar meer dat ik de totale controle over mijn leven kwijt was. Dat wil zeggen, ik door de wanen, niet helder meer denken kon. En ik vervolgens als een klein kind overgeleverd was aan anderen die mij hielpen met het opnieuw vormgeven van mijn leven.
Die periode ligt achter mij. Afhankelijkheid is eigenlijk ook iets dat als een rode draad door mijn leven loopt. Zelfstandigheid is iets dat ik door de psychose, van de grond af moest opbouwen. Zelf moest opbouwen. In het begin niet bewust, want ik leefde lange tijd (10 jaar) na de psychose in angst en op mezelf. Maar na die periode ben ik langzaam opgebloeid. En na twee keer nog een psychose gehad te hebben, met minder verstrekkende gevolgen, maar wel als markering van verandering in mijn herstel ben ik nu op een omslagpunt gekomen. Ik heb rust gevonden. Zowel op het gebied van relaties, werk, geloof als vrije tijd is er hoop. Hoop op Gods werk in mij.
Ik kom, zoals zo vaak, al schrijvende tot een inzicht. En het inzicht dat ik nu hier krijg is dat er nieuwe dingen gaan gebeuren, ingrijpende, positieve veranderingen: zowel op het gebied van mijn relatie, als mijn geloof, als mijn werk, als op het gebied van wonen, sta ik voor verandering. Ineens staat het hier. Op geloofsgebied, word ik in december als volwassene gedoopt door onderdompeling. Mijn werk daar hoop ik iets in af te sluiten. Mijn relatie en wonen staan ook voor een verandering.
Mooi hoe God zich door te schrijven over een droom zich aan mij openbaart. En ik kan het mis hebben, maar ik herinner me een genezing die (ook bij een recente retraite) over mijn astma werd uitgesproken. Ongelovige Thomas die ik ben, ontkende ik lange tijd deze verandering. Maar gisterenavond bad ik nogmaals voor deze genezing en nu wil ik de dokter om een test vragen.
Astma en medicijnen gaan al een heel leven met mij mee. Hoe geweldig zou het zijn om te genezen. En ik ben genezen. Maar ik wil wel een dokter die die genezing bevestigt. Ik voel me kiplekker, dus waarom geen geloof hebben in het onmogelijke. Want dat is wat me ‘dwars’ zit. Ik heb voor veel dingen zelfs geen geloof van een mosterdzaadje. Ook al is het heel klein, ik mag geloven dat God grote dingen kan doen. En nu ben ik me dus aan het uitstrekken naar wonderen, grote en kleine. Zo ook in werk, mijn relatie, mijn leefplek, en dit allemaal dankzij dat grote wonder dat mijn geloof in God is.
Van afhankelijkheid, angst en schaamte, naar zelfstandigheid, vertrouwen en liefde. Van iemand die misschien wel ten diepste niet zelf ademen kon, naar iemand die nu vanuit een gezond zelfbesef zich in alles afhankelijk weet van God en het leven volledig wil inademen. Die niet langer geplaagd wordt door bolwerken die hem aanklagen, maar antwoordt met de liefde van Christus. Dus is de cirkel rond.
Hoe eindig ik een cirkel die rond is, en waar ik aan een nieuw begin sta? Met lofprijzing.
Lieve Vader, dank U. Waar zou ik zijn geweest zonder U? Helemaal nergens. Dank U dat U mij draagt, dag aan dag. Dank U voor uw oneindige liefde. Dank U voor Uw plan met mij. Amen.