De juiste tijd

Zoals ik hier vaker deelde, ben ik een vat vol ongeduld. Dat ligt waarschijnlijk aan de boeken die ik lees waarin mij zoveel nieuwe wegen in het leven aangereikt worden. Dat zijn zonder uitzondering wegen tot God. Ik verbaas me erover. Anders dan mijn schooltijd als puber en jongvolwassene waarin ik geen idee had waar ik met mijn leven heen wilde, is de ‘school’ van Gods weg er één die ik met grote vreugde volg.

Daar ging de droom over die ik afgelopen nacht had. Ik ben op mijn middelbare school. Ik heb veel lessen gemist, en ik zoek nu naar een lokaal waar de volgende les gegeven wordt. Maar ik vind die maar niet. Loop steeds de verkeerde kant op. En ik heb de gedachte dat ik nog veel lessen moet inhalen die ik gemist heb. Tot zover mijn droom.

De droom gaat over mijn gemis aan een leven met God. Zoals je misschien bekend is, kwam ik pas op latere leeftijd terug tot geloof, na het op mijn 16-de vaarwel gezegd te hebben. Mijn honger nu is dus dubbel zo groot en als ik geloofsboeken lees van andere christenen die mij voorgingen, kan het zijn dat hier een ongenoegen zichtbaar wordt dat ik zoveel gemist heb aan tijd met God. Tijd die ik nu probeer in te halen, door dubbel zo hard ermee bezig te zijn. Het gevoel niets te willen missen van wat er is. Dus steeds op zoek te zijn in de droom en niet kunnen vinden. En ook de gedachte dat ik veel heb in te halen van wat ik aan geloof gemist heb.

Hoe kan ik dat toepassen in mijn leven? Relax! God heeft mijn weg bereid. Met precies dat wat er nodig is voor mij. Daar kan ik heel relaxed mee om gaan. Honger is genoeg en het zorgt voor vuur en passie met God, maar niet ten koste van mezelf of anderen. Dat is wat ik hier leer.

Ik schreef in de voorgaande blogs over mijn verlangen naar een groter gebied. Daarin past ook anderen willen vertellen over wat God voor mij betekent. Toen ik afgelopen week op mijn werk een verhaal hoorde van een collega, wilde ik delen over wat er in Gods Woord staat. Maar geloof het of niet, ik kreeg een verschrikkelijke hoestbui. En ik voelde dat dit niet gewoon was, het had te maken met wat ik de ander wilde onderwijzen. Ik kreeg er geen woord meer uit.

Deze gebeurtenis hield me bezig. En in een boek las ik over Geestkracht, hoe Jozef steeds andere mantels kreeg die zijn toegenomen invloed symboliseerde. Maar ook over David die al jong gezalfd werd, maar pas 20 jaar verder tot de grote Koning wordt die God met hem van plan was. Ik bedoel niet dat mijn leven Bijbelse proporties aan zal nemen, maar het geeft mij wel de ruimte om mijn proces te omarmen. Dat ik eerst mag groeien in karakter alvorens God zijn bestemming met mij ontvouwt. Ik verlang ernaar om van betekenis te zijn. En dat verlangen krijgt al vorm, maar de honger naar meer vuurt mij aan. Dus mijn gebed zal zich richten op de vorming van mijn karakter en alles wat mij in de weg staat een grotere bediening te hebben. Mijn gebed van Jabes: ‘….en mijn gebied vergroten’, is daar al dagelijks onderdeel van.

Voor wat betreft mijn karakter las ik iets moois over de acties die de landman verricht om ons vruchtbaarder te maken: ‘Iedere rank aan mij die geen vrucht draagt snijdt Hij weg, en iedere rank die wel vrucht draagt snoeit Hij bij, opdat hij meer vruchten draagt’ (Johannes15:2).
En nog sterker iets anders wat ik las, een bizar gebed: ‘Kil me Lord!’ De schrijver wist dat er iets in hem moest sterven. En zo zou ik ook willen bidden. Bidden zodat mijn oude ik afsterft opdat God groter wordt in mij. De schrijver vermeldt: ‘Tegelijk besefte ik dat er dan minder van mij over kon blijven’.

Het sterven aan mezelf, roept het bij mij net zo op. In mijn relatie word ik gescherpt.
Net zoals God wil dat het gebeurt. Ik merk dat er dagelijkse nieuwe momenten van inzichten zijn en het verder uitwerken van die inzichten in relatie tot anderen, vooral mijn vriendin. Dat is wat er nu nodig is. Ik ben alert op signalen dat ik te snel ga, maar ondertussen vaar ik op Gods kompas verder. Met Hem in het vizier is alles mogelijk, maar met één stap tegelijk dat dan wel.

(Boek: ‘Groeien in Geestkracht’ door Martin Koornstra)