Een nieuwe dimensie binnengaan

Zondagnacht, het was vroeg in de morgen naar maandag dat ik een droom had. Die droom ging als volgt. Ik stond met een vriend in de rij voor een winkel, maar moest iets kopen dat net buiten de winkel stond. Dus dacht ik dat ik niet in de rij hoefde te staan. Het volgende moment ben ik binnen, mij afvragend waar alle mensen zijn gebleven. Ik vraag me af welk brood ik moet kopen. Een verkoopster helpt mij, ze opent laden met zakken chips, biologisch. Het zijn kleine zakjes die ze me laat zien. Als ik wil afrekenen kan ik mijn bankpas nergens vinden. Inmiddels is de eigenaresse al weg, en ben ik nog alleen met de verkoopster. Als ik uiteindelijk mijn bankpas vind, is ook zij weg. Ik moet me haasten het winkelcentrum waar de winkel staat gaat sluiten. Ik neem alles mee en wil naar buiten, er staan vrouwen uit andere winkels. Er is nog een luik open, er staat een jongen die het sluit en ik buk om eronder door te lopen. Buiten zie ik dat de zak met al mijn boodschappen binnenste buiten gekeerd is en helemaal leeg is.

Ik ben buiten in het centrum van Rotterdam. Ik wil naar Centraal Station en weet dat dat moeilijk te bereiken is. Er is een overdekte corridor voor voetgangers die naar een weg leidt waar ik mogelijk een bus kan nemen. Maar die weg vind ik gevaarlijk. Ik vertrouw de mensen hier niet. En de weg naar Centraal is in andere dromen ook altijd moeilijk te vinden.

Dat was de droom in twee delen. Ik wil deze heldere droom hier bespreken. Er zijn veel thema’s die nu spelen in mijn leven.

De winkel en het brood staat voor mij voor het ‘voedsel’ waar ik mij mee voed. Ik heb heel lang boeken gelezen en die hebben me heel veel gebracht. En ik blijf lezen en schrijven, maar er komt zoals ik al een tijdje schrijf een nieuwe dimensie bij, dat is Gods leiding, Gods stem en afhankelijkheid van God in mijn leven. Nu heb ik de neiging, het kind met het badwater weg te gooien en dan alle opgedane kennis als nutteloos te omschrijven. Maar dat is een leugen. God werkt niet alleen door het onzichtbare, maar ook door kennis. Zoals ik vaak verkondig, ‘en..en’.

Het voedsel, ‘de boeken’ die ik kocht, was lange tijd de enige bron waar ik uit putte. En er zijn veel mensen die ‘in de rij’ op hun beurt wachten om op die manier iets te kopen, volgens mij om het evangelie tot zich te nemen. Daar had ik geld voor nodig, en het niet kunnen vinden van mijn bankpas in mijn droom, staat voor mijn moeizame relatie met geld. Ik ben lang, en nog steeds, bang geweest dat ik niet voor mezelf kon zorgen. En dus altijd genoeg geld moest hebben. Niet dat er schulden zijn, maar ik leefde altijd met de angst niet genoeg te hebben.

Het winkelcentrum dat gaat sluiten staat voor het afsluiten van de enige bron waar ik altijd uit geput heb, kennis. Die bron kwam de afgelopen jaren tot mij via boeken. En toevallig of niet, tijdens de herstelgroep van afgelopen vrijdag vertelde ik dat ik mij afvroeg hoe het zou zijn als ik als ik op vakantie zou gaan een keer geen boeken mee zou nemen. De vraag staat voor de nieuwe dimensie waar ik mij in begeef, die waar ik God zoek. Vertrouw op Hem. En dus niet bang ben om alleen daar op te vertrouwen. Op wat dat oplevert. Ik kan het me nauwelijks voorstellen. Boeken zo vertelde ik, zijn mij net zo vertrouwd als mijn portemonnee en sleutels die ik altijd mij bij draag als ik naar buiten ga. Zo draag ik ook altijd boeken bij mij, zodat ik altijd de mogelijkheid heb om iets nieuws te leren. Ik vraag me af of ik bij de volgende vakantie zonder durf te gaan, misschien heel weinig 1 of 2, waar het er altijd 5 of 6 waren. Klein experiment.

Want als ik in mijn droom net buiten geraak los van de winkels blijkt dat ik al mijn boodschappen die ik in een zak had gedaan niet meer heb. De zak is leeg. Dit staat voor die kennis en het loslaten. Ik denk dat de droom mij wil zeggen los te laten. Ik was ook niet onder de indruk van mijn verlies. Ik wilde naar Centraal. Na de kennis losgelaten te hebben, wil ik terug naar huis. Daar waar God is. Maar die weg die is moeilijk. Die is hoewel bekend, moeilijk te vinden. Daar kom ik mensen tegen die ik niet vertrouw. Dat zegt de droom mij. En die weg naar ‘Centraal’ is de verbinding met mijn huis, daar waar ik woon daar waar mijn hart is, die weg zoek ik. Ondanks alle mensen die ik als moeilijk heb ervaren, langs die weg gaat mijn weg naar God.

Er was gelijk een gedeelte uit de Bijbel waar ik aan moest denken bij deze droom, dat is
Lucas 12:22-26. Daarin zegt Jezus tegen zijn leerlingen: ‘Maak je geen zorgen over jezelf en over wat je zult eten, noch over je lichaam en wat je zult aantrekken. Want het leven is meer dan voedsel en het lichaam meer dan kleding. Kijk naar de raven ze zaaien niet en oogsten niet, ze hebben geen voorraadkamer en geen schuur, het is God die ze voedt. Hoeveel meer zijn jullie niet waard dan vogels. Wie kan zich door zich zorgen te maken één dag aan zijn levensduur toevoegen? Als jullie dus zelf het geringste al niet kunnen, waarom maken jullie je dan zorgen over de rest?’

Daarin zie ik hoe God mij oproept Hem te zoeken. En al mijn zorgen over geld, boeken en kennis los te laten. God spreekt tot mij om niet langer alleen kennis te gebruiken, maar ook te leren wat het is om Hem in allerlei situaties om hulp te vragen. Niet zelf oplossingen te bedenken. Dat is waar ik heen wil, zodat Hij mijn hart verder kan zuiveren. Zuiveren van alles wat ik zelf niet bedenken kan. Dan kan God op een nieuwe manier mijn leven binnenkomen. Dat is een nieuwe spannende weg die zich ontvouwt, een weg zonder zorgen die leidt langs Hem. Waar ik me helemaal mag overgeven en niet meer zelf mijn lasten hoef te dragen. Daar is Jezus voor gestorven en opgestaan. Halleluja. Amen.