Goudgeel

Goudgeel graan
golft boven de grond
zwaluwen zwenken
en zwieren
alsof er geen narigheid bestond

de wind waait
wappert steeds zo hard,
bijna de haren
van mijn hoofd,
verdrijft de wolken, verruimt mijn hart:

nóg een weg,
nieuwe gedachten
een blijde blik en
frisse moed,
genade, vrede, hoop en krachten

’t glas is niet
halfvol of halfleeg,
zo te leven is
gegeven,
opnieuw sta ik stil bij wat ik kreeg:

rijk leven!
Met God aan mijn zij
is er toekomst en
wacht de oogst:
mijn beker vloeit over, Hij maakt vrij!