Het is zo lastig, Heer ....

Het is zo lastig, Heer
- soms na een lange dag -
die avond komt
die er op volgt
tot rust te komen.

En nu is alles
om me heen stil.
Omdat ik nog niet
slapen kan
schrijf ik maar wat.

De dames van boven
- achtste verdieping -
gaan verhuizen.
De hond gaat mee.
Gelukkig maar.

Mijn hart verlangt
naar ziele rust
die soms maar schaars is
en kom ik schuilen
dicht bij U.

Ik verlang naar U
vergeef me
al die uren
dat ik zo druk ben
in mijn hoofd.

Het was hectisch
gisteren.
Doktersbezoek
penicilline
beter worden.

Zo scharen dagen
zich aaneen
- worstelend -
en ook zingend
om bij U te zijn.

Over een week
de vaccinatie.
Maar boven al
rust ik
in uw trouw.

En in gedachten
zie ik licht
aan verre
horizonten,
waar U woont.