Vacature: dienaar

Geachte Vader,


Vandaag dacht ik na over mijn verlangen om u te dienen, en omdat ik zoek naar mijn bestemming wil ik graag solliciteren naar de functie van dienaar in Uw Koninkrijk.

Ik voel in elke vezel van mijn lijf dat deze functie is waar U mij het liefst wil hebben. Waar ik echter moeite mee heb is dat ik ontdek dat mijn weg naar die functie misschien een andere is hoe U die voor U ziet. Misschien helpt deze sollicitatie die weg helderder te krijgen.

U kent mij, U weet dat ik kort geleden dacht dat mijn weg misschien vorm kon krijgen door een opleiding te gaan volgen. Dit nadat ik solliciteerde op een functie bij een kerk. En daaruit distilleerde ik dat ik niet gekwalificeerd genoeg zou zijn. Dus een opleiding volgen. Echter ik ervoer afgelopen week dat ik een andere weg ben gegaan in mijn herstel. En dat die weg haaks staat op het aanbod van kennisoverdracht dat mij in de opleiding onder ogen kwam.

Maar hoe ga ik dan te werk? En waar liggen mijn behoeften? En hoe koppel ik die dan aan een behoefte in de maatschappij? En geef ik die vorm in mijn bestemming in het leven?

Vragen die ik nodig heb om achter mijn drijfveer en functie te komen. Ik weet dat U mij graag die ruimte geeft ook al is het wat ongebruikelijk om een sollicitatiebrief daarvoor te gebruiken. Maar ja, mijn weg is uniek dus U zal het mij vast niet kwalijk nemen. Het is een kwaliteit om zo kwetsbaar, transparant en openhartig te zijn, denk ik dan maar.

Mijn manier van werken vindt zijn grond in gebed. Dat is de aftrap van elke dag. Zonder dat begin is er voor mij geen redding. Dat klinkt misschien zwaar, maar sinds ik dat doe gaat mijn leven vooruit.
Een ander smeermiddel in mijn proces is (vanuit dat gebed) dat ik ruimte voel. Dat betekent dat ik mijn dagen niet vol plan. Soms ook een dag, als vandaag waarop ik de tijd heb om te onderzoeken, om te schrijven. Om nieuwe ideeën vorm te geven. Ik noem dat leiding ervaren door Gods Geest. Misschien wil ik even stil gaan zitten met mijn gedachten. Misschien moet ik contact leggen met iemand als dat in mijn gedachten komt. Maar in die ruimte geef ik Gods Geest de ruimte om in mij naar voren te komen.

Deze morgen is dat dit schrijven waar ik al schrijvende steeds enthousiaster over wordt. Het is een woordenloos afstemmen op Gods Geest. De voorwaarden daarvoor zijn een opgeruimd huis, (bloemen op tafel), vanochtend een diffuse ochtendzon een Ipad en toetsenbord. Als ik al schrijvende mijn proces onder de loep neem, kom ik tot nieuwe inzichten over hoe ik mijn bestemming vorm kan geven. En dat is hoe ik leer. Met de nadruk op hoe ík leer. Daar kunnen kleine cursussen nog bijdragen aan mijn vorming. Maar geen grote tijd- en energieopslurpende opleidingen die het waaien van de Geest bij mij in de weg gaat zitten. Waarbij ik voel dat ik in een mal geperst wordt. Een eenheidsworst. Dat is niet mijn weg Vader. Dat is geen wandelen in de Geest.

Wat verlang ik ernaar om mijn weg te delen met mensen. Hier en daar doe ik dat al. Ik realiseer mij dat die weg net als ik zelf hier nu met U deel, voor ieder ander even uniek is. Dus dat ik op moet passen anderen niet in mijn mal te willen persen. Ik hoop dat ik mij daar terdege van bewust zal zijn, hoe graag ik ook de wijsheid die ik heb opgedaan deel met anderen.

De inspiratie om verder te schrijven eindigt hier Vader.

Ik hoop dat U mij in de gelegenheid wilt stellen mijn sollicitatie in mijn leven verder uit te werken.

En ik dank U dat U mij al hebt aangenomen.

Met vriendelijke groet,

Adriano

Mijn CV is bekend.