Wie ben Ik!

Wie ben Ik?


Zondagochtend liep ik vanuit de camping binnen twee minuten de weilanden en heuvels rond Nadrin in, een klein plaatsje in de Ardennen. Een wandeling die ik de afgelopen anderhalve week meerdere keren deed om mijn dag mee te beginnen. Twee keer stapte ik ook het kerkje binnen dat het begin van de wandeling markeerde. Buiten gekomen bereikte ik namelijk direct de weidse weilanden.

Ik ben nog niet veel verder als ik na de eerste koeien bij een bankje even stop om me te vergapen aan het uitzicht. Ver voor mij kan ik het dal en de bossen, de weilanden en de enkele huizen zien. Ook was er een keer laaghangende bewolking die het geheel een sprookjesachtige sfeer gaf.

Wat ik mij steeds realiseerde op die plek was: God heeft dit allemaal gemaakt. Zo is God, almachtig de Schepper van hemel en aarde. Dus ook dit stukje in de Ardennen. En toen ik dat tot mij door liet dringen, bedacht ik mij hoe Hij in alle dingen is. Alle dingen? Ja alles. Maar hoe kan dat. Als Hij werkelijk overal is?

Ik verken deze vragen verder hier voor mezelf en jou als lezer. Omdat ik veel christelijke boeken las in de vakantie viel mij het volgende op, Hij is enorm veelzijdig. En dat bedoel ik niet lichtzinnig, Hij is namelijk de veelzijdigheid zelve. Steeds weer lees ik waar Hij allemaal toe in staat is, en dat is veel. Ik zag niet alleen het landschap de laatste weken maar bleef ook laat buiten om de sterrenhemel te aanschouwen. Dat was een hemelse ervaring. Ik kan het niet goed uitleggen. Maar ook daar wordt Gods grootheid in weerspiegelt.

Aan God worden allerlei menselijke eigenschappen toegeschreven: barmhartigheid, liefdevol, vergevingsgezind, rechtvaardig om er een paar te noemen. Maar Hij is ook de Schepper van al het leven, en biedt mij de mogelijkheid om te leren van mijn fouten en verleden. Hij geeft mij een Bijbel vol handvatten voor mijn leven. Hij is Vader, Zoon en heilige Geest.

Ik zei het al, veelzijdig dus. Het duizelt mij, misschien moet ik er niet over schrijven en het gewoon ondergaan. Want juist nu ik er over schrijf is er de noodzaak tot overgave ipv duiding over wie God is. Hij gaat alle verstand te boven. En toch merk ik op hoeveel facetten in mijn leven Hij nu invloed aan het krijgen is. Overgave weer.

Hij leidt mij (gelukkig, neemt Hij dat ook op zich). Dat leiden doet Hij volgens mij ook als ik dat niet toesta, alleen overkomen mij in dat geval dingen die ik niet begrijp. Rust er ook geen zegen op mijn leven. Ik geloof dat de overgave van het vragen om leiding in mijn leven er voor zorgt dat ik een afgestemd leven leidt. Steeds meer en eerder ontdek ik Gods plan en leiding in en met mijn leven. Ik kan het iedereen aanbevelen, het is zo’n enorme zegen.

Hij is dus onnavolgbaar. Ik laat het rusten voor nu. Ben alleen maar blij dat ik Hem in mijn nabijheid weet. En dus kan ik met een gerust hart verder op weg Zijn plan met mij ontdekkend. Dat is een groot mysterie maar tegelijk ook de waardevolste opdracht en meest wonderlijke uitdaging die ik mij kan bedenken.