Overpeinzingen bij 'het kleinste kamertje'

M'n echtgenote en ik logeerden een midweek bij onze jongste dochter en haar gezin in Dalfsen. Wat onze logeerplaats zo bijzonder maakt in haar huis is dat deze is voorzien van een heus kapelletje. De straat waar zij en haar man wonen heet Trechterbeker en de huizen zijn een jaar of vijf oud.

In 'het kleinste kamertje', tegelijk het hart van de woning, kun je terecht voor alle mogelijke behoeften. Zij wordt verlicht door een sfeervolle koperen hanglamp
met de wanden geverfd in een mix van donkergroen en blauw. Dat ruim ontworpen toilet bestaat uit zo'n zeven kubieke meter.

Wat het meest in het oog springt, zijn de drie wanden met dertien gekalligrafeerde wandborden die zij en haar man in de loop van twee jaren hebben verzameld, de meesten afkomstig uit kringloopcentra. In een harmonische setting hangen deze bordjes naast, boven en onder elkaar en, wanneer de teksten jouw hart beroeren, raak je niet uitgekeken.

Ik vermoed dat de meeste borden om en nabij zo'n honderd jaar oud zijn en de vroegere eigenaren zijn waarschijnlijk allen overgeplaatst naar hun hemelse woning. Die gedachte maakt 'dit kleinste kamertje' zo bijzonder. Niet, dat je de kleine behoefte vergeet, maar enkele ogenblikken tijdens deze bezoekjes word je er bij bepaald dat ons leven uit meer bepaald wordt dan alleen uit eten en ontlasten.

Hoog boven de toiletpot bevindt zich een brede stenen rand met daarop met daarop een sierlijke comfort voor een waxine lichtje waar op je een geuren kaars vet plak kunt leggen om kwalijke geuren te verdrijven.
In die klassiek gekalligrafeerde teksten is goud de meest in het oog springende kleur, omringd door kunstig blauw en rood en nog veel meer kleuren.

Als ik naar voren kijk, lees ik:
'Neem mijn leven, laat het Heer
toegewijd zijn aan uw eer.
Maak mijn uren en mijn tijd
tot uw lof en dienst bereid.'

'Rust mijn ziel, uw God is Koning,
heel de wereld zijn gebied.
Alles wisselt op Zijn wenken,
maar Hij Zelf verandert niet.'

'Heere , dat Uwe oogen open zijn
dag en nacht over dit huis.'

Wanneer ik om kijk, lees ik:
'Een mensch lijdt dikwijls het meest
door het lijden dat hij vreest
doch dat nooit op komt dagen.
Zo heeft men meer te dragen,
dan God te dragen geeft.' Nic.Beets

'Het leven is een krijgsbanier
door goede en kwade dagen'. Guido Gezelle

'Tot de taak van hoofd en handen
maak ons nu bereid,
één met makkers aller landen
in den enen strijd.' J.J.Thomson

'Nooit kan 't geloof te veel verwachten,
des Heilands woorden zijn gewis.
't Faalt aardse vrienden vaak aan krachten
maar nooit een vriend als Jezus is.' Gezang 224

'Zo God voor ons is, wie zal tegen ons zijn'. Rom.8:31

En, wanneer ik links naast mij kijk, lees ik:

'Werpt al uw bekommernis op Hem,
want Hij zorgt voor u.'

'Gij zult van Mij niet vergeten worden'. Jes.44:21

'Wees sterk en heb goeden moed.' Joz.1:6

Het dertiende laatste bord bevat een meer hedendaagse tekst
in een brede houten setting:

'Ik ben niet wat ik doe.
Ik ben niet wat ik heb.
Ik ben niet wat mensen over mij zeggen.
Ik ben Gods geliefde kind.
Dat is wie ik ben.
Niemand kan dat van mij afnemen.
Ik hoef me geen zorgen te maken.
Ik hoef me niet te haasten.
Ik kan Jezus vertrouwen
en zijn liefde met de wereld delen.'

Wanneer jij je mocht afvragen wie die 'ik' wel zou zijn,
dan hangt naast dit bord een klassieke zeshoekige spiegel
en, wanneer jij daarin kijkt, ontwaar jij jouw eigen gezicht.