Blog
Heimwee naar ver vervlogen tijden
Door datingsite- en communitylid
Willem-Anne
02-05-2020 08:25 | bekeken:
437 | funked:
0 | reacties:
2
Reactie op Adriano's Flow-er-power.
Een x aantal jaren geleden was 'm'n broer' Adriano een ster in basketbal, de glorietijd van z'n leven. En tegelijk coach om de groep van z'n team aan te vuren en te motiveren. Alle fysieke- en intelligente krachten kwamen dan bij hem tot z'n recht en na behaalde prestaties gaf dat natuurlijk een reuze gevoel. Een en al bevestiging dat je er zijn mag en dat er met je gerekend wordt.
In het geloof zijn we twee broers die elkaar op een bijzondere wijze aanvoelen en genieten van elkaars blogs. Een half jaar geleden kwam Adriano bij me in Arnhem op bezoek. Voor m'n gevoel was hij bijna een kop groter als ik, een man in de kracht van z'n leven. Het was een dag van genieten in elkaars aanwezigheid. Heerlijk struinen in park Zijpendal van Arnhem en voor Adriano kennis maken met mijn knappe echtgenote.
Naar ik aanneem is dat leven op de toppen van z'n kunnen in de basketbal-sport ook al weer een flink aantal jaren geleden. Maar ik kan me heel goed indenken dat de herinnering daaraan je doet zinderen in het diepst van je bestaan.
Dat ik eigenaar was van een goed florerende boekhandel is ook al weer dertien jaar geleden en het is een vreugde voor mij om als vrijwilliger in de enige christelijke boekhandel van Arnhem een plekje te hebben veroverd.
Misschien onbewust, maar bij mij speelde heel vaak de behoefte aan erkenning een grote rol in mijn leven. Nu ik al meer dan tien jaren actief bij ff ben betrokken, merk ik op dat dat bij menigeen hier in de visvijver een rol speelt. En ja, wie wil dat nou niet?
Het is leuk wanneer je bekwaamheden worden opgemerkt. Anderzijds vraagt het om wijsheid om daar op een goede manier mee om te gaan.
Bij menige vijftig-plusser onder ons leeft soms nog een krachtig heimwee naar ver vervlogen tijden. We kennen de zegswijze: opgaan - blinken en verzinken.
Het hele land heeft intens medelijden gehad met "die duizenden oudjes" die opgesloten zitten in hun bejaarden-centra.
Adriano en ik hebben misschien wel twee jaren met elkaar gecorrespondeerd en dan ging het altijd over 'de hoop die in ons is'. Wijsheid komt met de jaren en voor ons beiden is het maar al te waar, dat ons leven in vuur en vlam is gezet omtrent de passie voor koning Jezus. Dat betekent voor ons beiden het grootste genot om te leven vanuit de zekerheid van ons geloof: visie voor vandaag en hoop voor de toekomst !!