Wat ik écht geloof.......

Terwijl ik me, te middernacht, gedisciplineerd heb een kwartier, misschien twintig minuten, rechtop in de kussens te gaan zitten, nachtlampje aan en m'n innerlijk te focussen op mijn Schepper, dringen geleidelijk aan hemelse lichtstralen m'n ziel binnen. Eén gedachte wint aan kracht:
"Bijna dagelijks ervaar ik Zijn aanwezigheid terwijl ik me realiseer dat Hij mijn onvolmaaktheid verdraagt".

Ik moet nog steeds leren afstand te doen van 'het weegschaal-model'. Alle bewuste goede interactie overstijgen die enkele acties van twijfelachtige allooi. Innerlijk denk ik soms, de weegschaal slaat door in mijn voordeel.

Gelijktijdig schud ik m'n hoofd. Dat is een verkeerde manier van denken. God verdraagt me omdat ik geleerd heb te schuilen achter het Kruis van Christus. Het is écht zo, wanneer Hij mijn feilbare leven aanschouwt, ziet Hij tegelijk zijn Zoon die voor me gaat staan. Ik ben in staat rechtop te staan terwijl ik me realiseer: "ik sta in de schaduw van het Kruis".

De vriendschap die zich tussen Jezus en mij heeft ontwikkeld is écht. Jezus laat me op geen enkele manier denken dat mijn leven ondermaats is, een vriendschap onwaardig.

Volgens bijbelse gegevens is, in bewoordingen van het Woord van God, Hij "de eerstgeborene onder vele broeders (en zusters). Jezus is in die zin, mijn oudste Broer. Op geen enkele manier kleineert Hij me.

Zielsmatig begrijpen doe ik dat niet. In de schaduwzijde van m'n ziel conformeer ik me maar al te dikwijls aan wereldse maatschappelijke inzichten. Die inzichten worden even zo vaak omver geblazen omdat ik zijn heilige Geest in mijn leven heb toegelaten. Ik ben een minnaar van God. Dat is een geheimvolle mystieke relatie die ik amper kan bevatten. Paulus omschrijft dat aldus: "Die zich aan de Here hecht is één geest met Hem."
God heeft het vermogen in me gelegd om me te hechten aan de Here. De hemelse Vader verbindt Zich aan de vriendschap die zijn Zoon met mij gesloten heeft. Dankzij Jezus ga ik steeds meer ontdekken Wie de Vader is.

Ik leer afstand te doen van onheuse angstgevoelens dat ik misschien aan het eind van mijn leven toch de boot zal missen om de eeuwigheid met Hem door te brengen. De verleider wil me deze leugen maar al te graag laten geloven.

Ik ben verzoend met de Vader dankzij het gestorte bloed van Jezus. Geen mens is in staat dit met het verstand te doorgronden. Diepe vrede doorgloort mijn ziel en geest. En eens op een dag zal daar dat moment zijn dat ik het grote licht van Jezus'
realiteit in de geest zal aanschouwen. Eens zal ik mijn Heiland zien die mij vrij gekocht heeft met zijn kostbaar bloed. Wanneer ik deze dingen opschrijf, denk ik tegelijk: "Dat komt ervan als je tijdens zo'n nachtelijk moment je focust op je Schepper en stil wordt in Zijn aanwezigheid."

Mijn Jezus, ik hou van U,
ik noem U mijn Vriend.
Want U nam de straf op U
die ik had verdiend.
De grote Verlosser,
mijn Redder bent U;
'k Heb van U gehouden,
maar nooit zoveel als nu.

Opwekking 392