Woorden van zegen

Woorden van zegen


Zoals ik hier eerder schreef volg ik een discipelschapscursus bij Cleansing Stream. Het werkboek is een vervolg op de maandelijkse sprekers die aan de hand van datzelfde boek vertellen over wat God betekent in hun leven.

Het hoofdstuk waar ik mij de laatste 3 weken over buig, is wat het betekent om woorden van leven te spreken. Het eerste deel van het hoofdstuk gaat over zaaien en oogsten, dat je datgene veroorzaakt wat je geeft. De principes van ontvangen, vasthouden en vermenigvuldigen kwamen aan bod. Vervolgens waarom woorden van leven spreken. Hierin kwamen de woorden die anderen naar jou toe uitspreken, maar ook de woorden die jij naar anderen spreekt aan bod.

Tenslotte het hoofdstuk wat ik gisteren doorwerkte: ‘Hoe kun je woorden van leven spreken?’ Waarin je niet moet klagen tegen het werk van God, maar reken af met die woorden: bekeer je ervan, verwijder ze, en vervang ze!.

Je kan namelijk verstrikt raken in de woorden van de boze en zelf zijn taal spreken bijvoorbeeld door uitspraken zoals: “Het leven is te moeilijk”, “Ik kan het niet meer aan”, “Ik kan niet meer vergeven”, dan spreek je het woord van God tegen.

Zelf had ik de volgende woorden die ik lange tijd onbewust tegen mezelf uitsprak: “Ik ben het niet waard”, “Ik kan niet veel aan” en nog wel meer. Ze hielden mij gevangen in vaste constructies die dag in dag uit herhaald werden.

Wat ik niet besefte is dat het de boze was die in mij sprak, door wie ik mij liet klein houden. Er staat in het hoofdstuk: ‘omdat je weet hoe groot de liefde van de Heer voor jou is hoef je de woorden die zeggen dat Hij niet meer van je houdt - gesproken, gedacht of gevoeld - niet te ontvangen. Omdat je Hem kent, weet je dat woorden van hopeloosheid en ontmoediging ingaan tegen Zijn karakter zoals dat geopenbaard is in Zijn Woord. Dus kun je concluderen dat die woorden niet van God komen en niet ontvangen dienen te worden, maar moeten worden verworpen.’

Ik geef toe het is een hele mond vol. Het is voor mij zo belangrijk te realiseren wat de stemmen van het verleden tegen mij gezegd hebben. Stemmen die ik tegen mezelf zei en mij mijn geluk ontnamen.

Wat mij heeft geholpen om deze waarheid in mijn leven toe te passen, is de andere bron die God mij in mijn leven heeft laten ervaren; christelijke meditatie. Door te mediteren leerde ik namelijk gedachten te observeren. Leerde ik stil te staan bij mijn gedachten. Ik ben niet langer mijn gedachten die heel de dag voortrazen, maar ik kan er vaak naar kijken.

Het belang van kijken naar gedachten is dat je daardoor de mogelijkheid hebt om de kwaliteit van je gedachten te bepalen. Zijn de gedachten die je denkt in een bepaalde situatie helpend? Daar begon ik mee. En later volgde: ‘Zijn deze gedachten van God?’ Gods woord zal je namelijk altijd opbouwen (ook als het vermanend is); het zal je helpen om de persoon te worden die Hij bedoeld heeft. Dit is ook het soort woorden dat je zou moeten spreken naar mensen om je heen.

God spreekt dus met liefde naar ons mensen. Als wij piekeren dan laten we toe dat de duivel ons in rondjes laat draaien over problemen. Ik doe het ook nog wel eens. Maar niet te lang.

Aan het eind van het hoofdstuk staat dat je de woorden kan beproeven, om zo te bepalen wat ze doen. Er wordt een onderscheid gemaakt van de bron waaruit ze afkomstig zijn: zijn ze van God, uit het vlees, of van de duivel. Als ze van God zijn stemmen ze overeen met wat Hij al in de bijbel heeft gezegd. Ontvang, houd vast en vermenigvuldig.

Leiden woorden tot zelfzuchtige- handelingen of houding. Verwerp het woord. Of als het woord ontvangen is: bekeer je, verwijder het en vervang het door een zegen. Dat geldt ook als woorden lasteren of het Woord van God of Zijn karakter te schande maken. Daar doe je hetzelfde mee.

Het gaat er dus om te onderscheiden wat voor woorden je wil spreken over jezelf. Of dat nu woorden zijn die je spreekt, of woorden die in je hoofd zitten. Het is bepalend voor de kwaliteit van je leven en je relatie met God.

Wat ik hier leer is om woorden van zegen te spreken, tegen mezelf als ik mezelf in de weg zit. Misschien nog wel belangrijker tegen de mensen om mij heen. Vandaag zei ik tegen iemand op wie ik een tijdje terug nog kritiek had: ‘Je bent een mooi mens.’ En ze zei: ‘Jij ook.’ met een lach op haar gezicht namen we afscheid.