De vrouw die "gestoken" werd.....

Hunkerend naar bloed vloog zij om haar heen.
Nietig van gestalte en toch een vampier.
En hoe onwaarschijnlijk het ook scheen
deed ze het enkel voor haar plezier.

Ze landde met voorzichtigheid
op haar gelaat, vlak bij het oor.
Een bloedverdunnend middel vond met vlijt
haar weg; een prik naast haar gehoor.

Toen schrok ze wakker als uit een boze droom
ontwaakt; krabbend van de jeuk en pijn
zon zij op wraak; wat er ook van koom' .....
Haar kwelster mocht er niet meer zijn.

Zij traceerde de snelheid van het kleine insect
in de buurt van het slaap-kamer-raam
en had zich terdege ingedekt
toen ze na de klap op winst kwam te staan.

De kleine vampier was geplet op het glas.
Het bloed van de vrouw als een deug'lijk bewijs.
En wie later deez' heldenhistorie nog las
herinnert zich slechts nog dat snerpend gekrijs.

Dat gekrijs van die mug die uit was op bloed.
Zij heeft het met haar dood moeten bekopen.
Dat getreiter van vrouwen doet muggen niet goed.
Had ze maar niet in haar slaapkamer moeten gluren.

Van dit tragisch verhaal kunnen we leren
dat de wraak van een vrouw verschrikkelijk kan zijn.
De mug heeft zich niet kunnen verweren.
Zo kwam er een eind aan haar muggen-latijn.