Die mooie zomer dag begon

Het is dinsdag 7 september.
Een hitte golf hing over het land.
De scholen waren net een week van start gegaan.
De leerlingen waren al een klein beetje gewend aan de nieuwe meester of juf.
Alleen het weer was nog te warm om vol op aan de slag te gaan.
De dag is nog jong en de eerste leerkrachten kwamen de school binnen.
Vol plannen voor deze werkdag.

In de koffie kamer heerste een vreemde sfeer.
De enkeling die er binnen zat blikte wezenloos voor zich uit.
Als robots leken ze daar koffie te drinken.
Strakke gezichten met holle ogen kijkend naar niemand..

Het kon niet waar zijn en toch was het zo.

De directeur van de school nam weer het woord.
Hij nodigde om plaats te nemen en rijkte de koffie aan.
Schraapte zijn keel.

Vanmorgen vroeg werd er iemand niet meer wakker,
de vader van meerdere (oud-) leerlingen van onze school,
en de man van onze collega.
God heeft de vader van 10 kinderen en de echtgenoot van onze collega thuis gehaald.

"Dit kan niet waar zijn".
Dat werd er gezegd.
"Dit kan echt niet waar zijn".

Maar het was wel waar..
Het zijn mijn tien kinderen die hun vader verloren.
Het was mijn man die God thuis riep.

Afgelopen week sprak ik die collega weer, die de bewuste dinsdag morgen het kamertje binnen stapte om gewoon aan het werk te gaan.
Dit was wat zij ontmoette die morgen.

Het blijft bijzonder om deze ingrijpende gebeurtenis weer eens van een andere invalshoek te horen. Ook al is dat 15 jaar geleden.

Veel gebeden zijn verhoord,
Veel gebeden worden gebeden, in de wetenschap dat God niet loslaat wat Zijn hand in mij is begonnen.

Die mooie zomer dag begon ..